Toksoplazmoza jest prawdopodobnie najgorszym koszmarem u wszystkich kobiet w ciąży, które mają zwierzęta w domu (szczególnie koty). "Dobrze" i, naturalnie, "wszechwiedzący" sąsiedzi na pewno powiedzą ci, jakie niebezpieczeństwa stawiasz sobie, i doradzą, abyś pozbył się zwierząt tak szybko, jak to możliwe. Sąsiedzi mogą być wspierani zarówno przez starsze pokolenie, jak i młode dziewczyny, które czytały horrory w Internecie ... Ale zanim zaczną paniki, zanim zaczną ranić system nerwowy (i to z pewnością wpłynie na stan twojego dziecka), powinieneś zrozumieć, co się dzieje, i czy to naprawdę tak straszliwa toksoplazmoza podczas ciąży, jak wielu z nas myśli.
Zacznijmy od głównej rzeczy. Toksoplazmoza jest chorobą pasożytniczą, zazwyczaj przenoszoną przez zwierzęta.na którym pasożyt hoduje i żyje. Człowiek jest "pośrednim" żywicielem pasożytów. Toksoplazmozę manifestuje się po "rozmowie" z chorymi zwierzętami, zazwyczaj kotami. Można jednak zarazić się jedzeniem niemytych jagód, warzyw, źle ugotowanego lub pieczonego mięsa. Ponadto istnieje kilka innych czynnikówktóre również zwiększają ryzyko zakażenia toksoplazmozą, a ty możesz być chroniony tylko wtedy, gdy masz kombinezon ...
Warto to zauważyć wiele kobiet w ciąży w przeszłości mogło mieć toksoplazmozę - w formie utajonej i nawet o niej nie wiedziała. Jeśli tak jest w twoim przypadku, możesz być pewny, że uzyskałeś silną odporność i nie ma praktycznie czego się bać dla ciebie lub twojego dziecka.
Jeśli po raz pierwszy zachorujesz na toksoplazmozę podczas ciąży, statystyki choroby są różnie rozkładane w różnych okresach ciąży: ryzyko zachorowania na toksoplazmozę w pierwszym trymestrze ciąży wynosi 15-20%, w drugim - około 30%, w trzecim - około 60%.
Jednak nie należy obawiać się, że co miesiąc zwiększa się ryzyko infekcji Toxoplazmozą - faktem jest, że zgodnie z obserwacjami lekarzy, nasilenie choroby zmniejsza się wraz z każdym trymestrem. Dlatego nie spiesz się, aby dać ukochanemu kotu sąsiadom, odmówić mięsa, owoców ... i włożyć skafander kosmiczny. Wystarczy, że dokładnie umyjesz ręce przed jedzeniem, opłukasz owoce i warzywa i zwróć szczególną uwagę na stopień pieczonego lub gotowanego mięsa.Jeśli w twoim domu są zwierzęta, należy uważnie monitorować ich toaletę - nie tylko spłucz, ale zdezynfekuj doniczkę (wskazane jest przeniesienie tej odpowiedzialności na czyjeś ramiona). Jeśli twoje zwierzęta często przebywają na zewnątrz, spróbuj zminimalizować komunikację z nimi.
Cóż, oczywiście, musisz to powiedzieć tylko lekarz da ci dokładną diagnozęi tylko po przejściu niektórych testów.
Przy okazji, o testach ... Aby upewnić się, że jesteś bezpieczny, twoje dziecko jest bezpieczne, musisz być przetestowany pod kątem toksoplazmozy: im wcześniej, tym lepiej - najlepiej, nawet na etapie planowania ciąży, lub przynajmniej na wczesnym etapie.
W celu ustalenia, czy jesteś zainfekowany toksoplazmozą, będziesz musiał oddać krew do analizy - wykrywa się toksoplazmę we krwi i narządach wewnętrznych podczas określania obecności przeciwciał przeciwko toksoplazmozie. Specjaliści zmierzą poziomy dwóch przeciwciał - IgG i LgG (immunoglobuliny klasy M i G). Osobno należy zauważyć, że badanie ujawni nie tylko obecność lub brak infekcji, ale także jej wiek. Zgodnie z wynikami testu, nie zawsze jest możliwe natychmiastowe uzyskanie jasnego i jednoznacznego obrazu, więc możesz zostać poproszony o przekazanie krwi do analizy ponownie - za 2-3 tygodnie.
Jeśli test na toksoplazmozę daje wynik pozytywny, zaplanowane zostanie także badanie płodu - zwykle takie badanie wykonuje się za pomocą amniopunkcji, czyli poprzez pobieranie próbek płynu owodniowego. Często przepisuje się również ultradźwięki, które można wykorzystać do określenia powiększenia śledziony i wątroby, kalcynacji wewnątrzczaszkowych oraz prawdopodobnego powiększenia komór mózgu.
Wracając do przeciwciał, warto zauważyć, że immunoglobuliny klasy LgM znajdujące się w surowicy wskazują na zakażenie toksoplazmozą - pojawiają się zwykle w ostrym okresie infekcji, osiągając szczyt w dwa do trzech tygodni po zakażeniu i znikają w ciągu 2-3 miesięcy.
Obecność przeciwciał LgG sugeruje, że organizm został już wcześniej zainfekowany, to znaczy kobieta ma już toksoplazmozę - LgG pozostaje w organizmie przez okres do 10 lat.
Wydaje się, że najkorzystniejszym obrazem jest brak immunoglobuliny we krwi obu klas. Oznacza to jednak, że nie ma infekcji w ciele kobiety, a zatem nie można mówić o żadnej odporności, a kobieta powinna dołożyć wszelkich starań, aby nie zarazić się toksoplazmozą.
Jeśli LgG jest obecny we krwi, a przeciwciała klasy LgM są nieobecne, wówczas możemy powiedzieć, że kobieta była już wcześniej zarażona toksoplazmozą, co oznacza, że układ immunologiczny został już opracowany, a choroba nie jest niebezpieczna. Wymaga statystyk medycznych w tym zakresie - ta opcja jest najczęstsza w praktyce medycznej.
Jeżeli podczas analizy wykryto obie klasy przeciwciał w ciele, oznacza to, że po 2-3 tygodniach należy powtórzyć analizę, aby określić, jak długo infekcja zachodziła w ciele kobiety.
I wreszcie, najbardziej niekorzystna sytuacja: LgM jest obecny we krwi, ale LgG nie jest. W tym przypadku możemy powiedzieć, że infekcja nastąpiła niedawno, nie ma odporności, co oznacza, że konieczne jest zapewnienie skutecznego leczenia.
Lecz koniecznie należy leczyć toksoplazmozę. Czas trwania i schemat leczenia w każdym przypadku jest określany przez specjalistę.
Sytuację komplikuje fakt, że toksoplazmozę można leczyć dopiero po 12 do 16 tygodniach ciąży, ponieważ we wcześniejszych okresach ryzyko szkodliwego wpływu leków na dziecko jest bardzo wysokie. Ponadto leczenie toksoplazmozy obejmuje stosowanie antybiotyków.
Zazwyczaj eksperci przepisują antybiotyk makrolidów serii Spiramycin (Rovamitsin), który jest bardzo skuteczny, ponadto jest dobrze tolerowany przez pacjentów.
Można również przepisać preparat z grupy pirymetaminowej Fansidar - często przepisuje się mu dodatkowe spożycie kwasu foliowego, ponieważ funkcja krwiotwórcza jest często hamowana podczas podawania leku. Fansidar można również łączyć z lekami immunomodulującymi - ale tylko zgodnie z zaleceniami lekarza.
