Szaboveronika

Sadzenie Aquilegia i opieka w otwartym polu


Sadzenie Aquilegia i opieka w otwartym polu / Dom i rodzina

Delikatna romantyczna orlik to niezwykle wymagająca kultura w ogrodnictwie ozdobnym. Zwyczajowo używa się go w projektowaniu łóżek w parku i zacienionych zakątków ogrodu; to znaczy, że gdy piloci kochający światło będą czuć się niekomfortowo, pojawi się ładny przedstawiciel rodziny jaskierów. Nic dziwnego: w przyrodzie, Aquilegia mieszka w górzystych regionach półkuli północnej. Główną ozdobą tej kultury są pojedyncze opadające kwiaty, które w zależności od odmiany mogą być karmazynowe, niebieskie, różowe, białe, żółte, fioletowe, atramentowo-purpurowe, a nawet wielokolorowe. Kwiaty wielu gatunków przyozdabiają tak zwany proces płatkowego płatka lub sepal, w którym znajduje się nektar.

Co zaskakujące, eksperci nie zgodzili się co do pochodzenia nazwy pięknej rośliny. Według niektórych danych składa się z dwóch łacińskich słów: aqua - "water" i legere - "collect", w innych źródłach słowo aquila jest nazywane fundamentalnym, "eagle", stąd rosyjskie nazwy - Orlik, zlewnia. W Wielkiej Brytanii aquilegia nazywa się "Columbine". Na szczęście, w zamieszaniu wokół nazwy, kończą się wszystkie trudności związane z aquilegią. Jego uprawianie jest o wiele łatwiejsze i przyjemniejsze niż dyskusja, dlaczego tak się nazywa.

Czas lądowania

Wysiewanie nasion Orlik najlepiej przeprowadzić jesienią, bezpośrednio po ich zebraniu. Materiał do sadzenia zostanie poddany rozwarstwieniu w warunkach naturalnych i zachwyci Cię wiosennych pędów.

Jeśli z jakiegoś powodu nie udało się przeprowadzić siewu podzimnyi, wymieszaj nasiona wilgotną glebą i przechowuj je w przegrodach na warzywa w lodówce. Na początku marca zasiewa się je dla sadzonek, a na nowy sezon dostaną silne krzewy. W otwartym terenie sadzonki są sadzone na początku czerwca. W pierwszym roku, z nasion wyhodowanych z nasion tworzy się rozeta, kwitnie w drugim roku, a do trzeciego roku osiąga pełny rozwój.

Wysiew nasion w otwartym terenie

Podziemne sadzenie orlików zajmuje kilka minut: nasiona rozsypuje się na powierzchni łoża i przykrywa warstwą żyznej gleby o grubości 0,5 cm, a wiosną sadzonki przeszczepia się do stałego miejsca wzrostu.

Aby uprawiać orlik, staraj się znaleźć przytulne zacienione miejsce, ponieważ na otwartej przestrzeni jego kwitnienie będzie krótkie. Kultura preferuje wilgotną glebę, luźną, o bogatej warstwie humusu. Aby krzewy rosły dobrze iw pełni się rozwijały, przed zasadzeniem należy wykopać działkę na głębokość 20 cm, jednocześnie dodając humus lub dojrzały kompost (6-8 kg / m?).

Rassadny metoda uprawy

Podłoże do siewu nasion akwariowych przygotowuje się z równych części ziemi liściastej, próchnicy i piasku, po czym jest koniecznie sterylizowane w dowolny dogodny sposób (w piekarniku, w kuchence mikrofalowej, w łaźni wodnej). Technologia wysiewu jest prosta:

  • Gotową mieszaninę gleby wlewa się do pojemnika, wygładza i zwilża.
  • Uwarstwione nasiona Orlik są równomiernie rozłożone na powierzchni i posypane najcieńszą (około 3 mm) warstwą gleby przez sito o drobnych oczkach.
  • Pojemnik do wysiewu jest przykryty płótnem i przechowywany w chłodnym, ciemnym miejscu w temperaturze + 16 ... +18 ° C, zwilżając powierzchnię gleby w razie potrzeby z rozpylacza.

Przyjazne pędy jeleni pojawią się w ciągu 8-14 dni, a kiedy sadzonki zdobędą pierwszą parę prawdziwych liści, będą musiały zostać przeszczepione na dobrze nawożoną gliniastą ziemię.

W wieku 90-100 dni sadzonki są sadzone do uprawy na łożu ogrodowym, a rośliny stale rosnące są "przesiedlane" dopiero w następnym sezonie, wiosną lub pod koniec lata. Optymalna gęstość sadzenia - 10-12 krzewów na m? Między wysokimi formami orlików utrzymuje się odległość 40-50 cm, niewymiarowo posadzona w odstępie 25-30 cm.

Zasady opieki

Świetny wysiłek zawartości aquilegii nie będzie wymagał.Będzie dość regularnego podlewania, a następnie poluzowania gleby. Aquilegia to duże "wydrążenie", ale dzięki długim korzeniom, które sięgają głęboko w głąb ziemi, toleruje susze krótkotrwałe. Podczas gdy młode krzewy nie rosną, regularnie chwastuj glebę w ogrodzie kwiatowym, aby chwasty nie "zapychały" nasadzeń.

Romantyczne piękno karmione jest dwa razy w ciągu roku. Na początku sezonu wegetacyjnego pod krzakami nakładane są nawozy mineralne - 40-50 g superfosfatu, 20-25 g azotanu, 10-15 g soli potasowej na każdy m. W środku lata zaleca się karmienie aquilegią słabym roztworem dziewanny lub sfermentowanego naparu ziołowego.

Uważaj, że aquilegia daje obfite samosiewanie, a jeśli potrzebujesz nowego wzrostu, nie czekaj, aż nasiona dojrzeją u nasady i usuń wyblakłe pąki na czas. Jednak wielu ogrodników chętnie pozwala spontanicznie rozwijać się. Po 5-6 latach, gdy stare krzewy tracą swoją atrakcyjność, są po prostu wykopywane, pozostawiając młode rośliny w ogrodzie kwiatowym, które same wyrosły.

Choroby i szkodniki

Plagą orlików jest mączniak prawdziwy, którego rozwój przejawia się pojawieniem nieprzyjemnego białawego nalotu na pędach i liściach roślin, pod którymi ciemnieją, skręcają się i giną liście liści.Jako leczenie zarażonych krzewów pokazano opryski z roztworem zielonego mydła z dodatkiem koloidalnej siarki. Rzadko zdarza się, że zaraza wpływa na choroby grzybowe, takie jak szara pleśń i rdza. W pierwszym przypadku rośliny będą musiały zostać usunięte, ponieważ zgnilizny nie można wyleczyć, ale można całkiem pozbyć się rdzy. Przede wszystkim oderwij i zniszcz liście pokryte czerwono-brązowymi plamkami, a następnie posadź sadzenie roztworem zawierających siarkę leków lub wodą z mydłem z siarczanem miedzi.

Jeśli chodzi o szkodniki, ogrodnicy często muszą ocalić orlik przed szufelkami, mszycami, przędziorkami. Zniszcz intruzów za pomocą preparatów Actellic lub Karbofos. Znacznie gorzej jest, gdy na plantacjach wychowują się nicienie, których praktycznie nie można wyrzucić. Znalezienie pasożytów, natychmiast przeszczep zdrowe rośliny do nowego miejsca i odkopcie chore próbki i spal je. Cebula, czosnek lub zboża w opuszczonym miejscu - nicienie nie boją się tych upraw.

Przygotowanie do zimy

Pod koniec sezonu, kiedy roślina kończy kwitnienie, rośliny muszą zapewnić odpoczynek jakościowy.Serwowane pędy przycięte do wylotu liści. Jeśli masz zamiar zbierać nasiona Orlików, zostaw kilka najsilniejszych szypułek i, aby uniknąć samosiewu, zawiąż dojrzałe owoce wielopłytek w workach z gazy.

Szczególną uwagę należy zwrócić na rośliny dorosłe. W wieku 4-5 lat, korzenie aquilegii silnie rosną i zaczynają wybrzuszać się z ziemi. Dlatego po przycięciu szypułek zaleca się glebę pod krzewami grubą warstwą mieszanki torfowej zmieszanej z obornikiem. To wydarzenie rozwiązuje dwa problemy naraz: po pierwsze, roślina otrzyma dodatkowe pożywienie, a po drugie, korzenie pokryte ściółką nie zamarzną, a krzewy bezpiecznie zimują.

Rodzaje i odmiany

Według różnych źródeł, w przyrodzie rośnie od 75 do 120 gatunków roślin wodnych, ale tylko 35 uprawia się w kulturze.

  • Alpine Aquilegia jest rośliną dość niską, tylko 30-40 cm, ale na bogatych glebach może osiągnąć prawie metr wysokości. Duży (7-8 cm średnicy), z krótkimi zakrzywionymi ostrogami, pomalowany na wszystkie odcienie niebieskiego. Ten kwiat tego przedstawiciela rodzaju ozdabia ogród w maju i czerwcu.
  • Aquilegia vulgaris - najbardziej odporna na zimno kultura.Rodzimy mieszkaniec Europy, reprezentowany przez wiele odmian. Kwiaty w różnych odcieniach mogą być sportowe i kuliste, proste i frotte.
  • Akvilegiya-fan-like (Akita) - roślina zimotrwała o średniej wielkości (około 60 cm), zapewniająca doskonałe samosiewanie Liście podstawowej rozety są trójlistkowe, długo petiolate. Ciemne kwiaty bzu z długimi ostrogami są zdobione na skraju białej, rozmytej granicy.
  • Orlik o złotym kwiecie - bezpretensjonalny, odporny na zimno, odporny na suszę gatunek Ameryki Północnej o nieskrzydlonych, słonecznych żółtych kwiatach.
  • Aquilegia Hybrid to gatunek, który łączy w sobie wszystkie formy uzyskane poprzez krzyżowanie orlików zwyczajnych z gatunkami Ameryki Północnej. Hybrydy mają wysoki wzrost (od 50 do 100 cm) i duże rozmiary (9-10 cm średnicy) kwiatów prostych lub podwójnych.
  • Ciemna orlik jest europejską odmianą, charakteryzującą się niebieskawym ulistnieniem i ciemnopurpurowym kolorem opadających kwiatów. Wysokość buszu - od 30 do 60 cm.
  • Olympic Aquilegia - żyje w naturze na Kaukazie, w Iranie i krajach Azji Mniejszej. Zielna bylina o wysokości 30-60 cm z gęsto owłosioną łodygą.Duże (do 10 cm średnicy) kwiaty bladoniebieskiego koloru kwitną w czerwcu.
  • Kanadyjska roślina aquilegia jest tolerancyjną, odporną na wilgoć rośliną pochodzącą z Ameryki Północnej, która nie jest szeroko rozpowszechniona w kulturze. Kwiaty są żółte, z prostymi czerwonymi ostrogami.
  • Aquilegia Skinner to stosunkowo zimowy (do -12 ° C) gatunek Ameryki Północnej z opadającymi czerwono-żółtymi kwiatami i ostrymi ostrogami.

Poza wymienionymi, takie rodzaje orlików są znane w uprawie kwiatów, jak dwubarwna, żelazna, syberyjska, niebieska, каcalcarata, zielonożółta, drobnokwiatowa, rozcięta i bertoloniowa.

Krajowi producenci oferują najbogatszy asortyment akcesoriów, z których szczególnie popularne są: Blue Star, Pink Queen, Titanic, Birds of Paradise, Foxtrot, Tirli-tam, Premiera, Nimfa, Lunar Rhapsody, Czarna Korona, Columbina, Koktajl owocowy i wiele innych.

W krajobrazie zwyczajowo łączono orlik z gospodarzami, astilbe, łubinami, strojami kąpielowymi, paprociami, irysami i dekoracyjnymi zbożami. Nisko rosnące odmiany kultury są idealne do projektowania ogrodów skalnych i skalnych, gdzie wyglądają spektakularnie w towarzystwie kamieni gorczycowych i kamienia.



Najpopularniejsze artykuły