W XVII wieku przyrodni mnich Charles Plumier, podróżując po Antylach, odkrył niespotykany dotąd kwiat cudownej urody. Znajdź szczęśliwca, który postanowił nazwać na cześć swojego przyjaciela i patrona, Michela Begona, gubernatora tamtych lat na Haiti. W ten sposób urocza begonia rozpoczęła swój tryumfalny marsz przez ogrody i parapety wewnętrzne. Nawiasem mówiąc, ludzie z jej osobliwej postaci różowo liści nie nazywa zbyt poetyckie - „uszu wieprzowych”, a od 1812 roku, po ucieczce Francuzów z Moskwy, a wszystko zaczęło się uczcić „uszy Napoleona” - boleśnie potem macha begonie liści przypomniał odmrożone uszy góry - zdobywcy.
We współczesnej kulturze ogrodniczej begonia jest pożądana i pożądana, tylko niektórzy ogrodnicy ją podziwiają zatapiającym sercem i nigdy się nie wahają. Na próżno! Bujne, kwitnące piękno wcale nie jest tak wymagające, jak to mówią, i aby zobaczyć je w całej okazałości, trzeba zrobić sporo wysiłku.
Spośród wielu gatunków begonii, w przyrodzie jest ich ponad 1600, tylko 2 nadają się do uprawy w otwartym terenie strefy środkowej, ale które z nich! Prawdziwa kokieteria piękności:
Inne rodzaje begonii - tygrys, królewski,metalowy, altanowy, paskowany, błyszczący, imperialny, carolinolistyczny, ale warunki hodowli potowej będą bardziej odpowiednie dla tych uroczych "sissies".
Nasiona begonii wysiewa się na sadzonki bardzo wcześnie - w połowie grudnia - na początku stycznia, ale sadzonki będą gotowe do sadzenia w otwartym terenie dopiero pod koniec maja - na początku czerwca. Przy rozmnażaniu bulw prace rozpoczyna się w drugiej dekadzie marca - guzki są sadzone do uprawy, a po zakończeniu wiosennych przymrozków uformowane krzewy są przenoszone do klombu kwiatowego.
Wybór miejsca na piękno ogrodu powinien być przemyślany, nie można go dołączyć do pierwszego uwolnionego kawałka ziemi. Należy pamiętać, że wiecznie begonia bardzo kocha słońce i rozciąga się mocno w cieniu, podczas gdy jego bulwa krewna, wręcz przeciwnie, płonie pod palącymi promieniami, ale jasno i ciągle kwitnie w półcieniu. Ponadto wybrany obszar musi być niezawodnie chroniony przed wiatrem, który może złamać delikatne pędy roślin.
Begonia glebowa preferuje światło, pożywienie, powietrze i przepuszczalność. Gęste gleby gliniaste nie nadają się do tego.Wybrane miejsce jest wykopywane z wprowadzeniem materii organicznej (10-15 kg obornika lub próchnicy / m²) i nawozów mineralnych (60 g superfosfatu i nitrofosforanu / m²). 2-3 dni przed sadzeniem gleba jest poluzowana, wyrównana i obficie podlana.
Uprawa nasion jest najbardziej wydajnym, choć nieco kłopotliwym sposobem na rozmnażanie begonii:
Po 10-12 dniach, gdy pędy kiełkują, szkło należy nieznacznie unieść na stojaku, a po 2 tygodniach całkowicie usunąć. Sadzonki begonii nurkują dwukrotnie: w fazie trzeciego liścia sadzi się je według schematu 5 × 5 cm, w ciągu miesiąca - według schematu 10 × 10 cm.
Na początku maja sadzonki są prowadzone w zamkniętej zimnej szklarni lub zaczynają twardnieć na otwartym powietrzu, a na tydzień przed zejściem na ląd są karmione nawozem fosforowo-potasowym. Posadzone w szerokich studniach, pozostawiając kołnierz korzeniowy na poziomie gruntu. Sadzonki wysokich odmian umieszcza się w odstępie 10-15 cm, pomiędzy niskimi uprawami utrzymują odległość 8-12 cm, a po zakończeniu pracy podlewane są begonie i mulczą pod nimi ziemię torfem lub humusem.
W porównaniu do generatywnej, pracochłonnej metody rozmnażania, bulwiasta uprawa begonii będzie wyglądać jak zabawa dziecięca:
Zawierają kiełkujące bulwy w jasnym pomieszczeniu w temperaturze + 18 ... + 20 ° C, zapewniając im odpowiednie nawodnienie. W okresie odchowu nawożenie przeprowadza się trzykrotnie: 4-5 tygodni po posadzeniu, a następnie w odstępie 2-3 tygodni.
Młode begonie hartuje się przez 3 tygodnie, a następnie sadzi w otwartym terenie do głębokości 1,5-2 cm, odległość między sąsiednimi osobnikami wynosi 20-25 cm.
Kapryśność begonii jest znacznie przesadzona, ponieważ wymagają one jedynie tradycyjnych środków agrotechnicznych: nawadniania, ubierania i obluzowywania gleby.
Podlewanie odbywa się rano lub wieczorem, gdy wyschnie warstwa powierzchniowa gleby. Woda jest pożądana do stosowania oddzielone. Jeśli chodzi o nawożenie, do obfitego kwitnienia co 10 dni pod begonias zrobić rozwiązanie dziewanny lub pełny nawóz mineralny. Rozluźnienie powinno być przeprowadzane po każdym obfitym podlewie lub deszczu, ale jeśli gleba pod roślinami jest ściółkowana torfem lub humusem, nie będzie potrzeby wykonywania tej procedury.
Oporność begonii na choroby jest dość wysoka, a jeśli praktyki rolnicze są przestrzegane, są praktycznie niewrażliwe.Jednak w niekorzystnych warunkach pogodowych hodowcy kwiatów muszą czasami ratować sadzenie przed takimi chorobami, jak:
Wśród szkodników delikatne begonie mogą zostać uszkodzone przez mszyce, wciornastki, fałszywe osłony, gallic i nicieni liści. Środki owadobójcze stosowane są w przypadku środków owadobójczych (Actellic, Karbofos, Fufanon) i nematocides (Heterofos i Tiazon) pomogą poradzić sobie z wyjątkowo wytrzymałymi mikroskopijnymi robakami.
Begonie przyzwyczajone do klimatu tropikalnego na otwartym terenie o średniej szerokości geograficznej nie zapadają w sen zimowy, ale nadchodzące przeziębienie nie jest powodem, by pożegnać się z czarującymi zwierzętami. Wykopuj rośliny grudą ziemi, przeszczep je do doniczek i zanieś do domu. W warunkach pokojowych begonia bulwiasta rozkwitnie do późnej jesieni, ale począwszy od października powinna stopniowo ograniczać się wilgotność. Pod koniec kwitnienia pędy rośliny są cięte, a guzki pozostawia się w suchym gruncie lub przesuwa się na piasek i usuwa do przechowywania w chłodnym (od 0 do + 5 ° C) miejscu. W marcu - kwietniu przesadzono je do mieszaniny świeżej gleby i wznowiono podlewanie.
W przeciwieństwie do swojej "siostry", begonia, która wiecznie świeci w długim odpoczynku, wcale nie jest potrzebna, a przy dobrym oświetleniu rozkwitnie przez całą zimę. Nie zapomnij o wodzie i nakarmić krzew w odpowiednim czasie, a na wiosnę będzie można go ponownie sadzić w klombie kwiatowej.
