Szaboveronika

Dysbakterioza u dzieci


Dysbakterioza u dzieci / Dom i rodzina

Dysbacteriosis (dysbioza)? Jest to naruszenie normalnej mikroflory jelitowej. Zmiany patologiczne w nim mogą być jakościowe (gdy niespecyficzne mikroorganizmy pojawiają się wśród zwykłych bakterii jelitowych) i ilościowe (na przykład, zmniejszenie liczby bifidobakterii ze zwiększoną liczbą clostridiów).

Tworzenie się mikroflory jelitowej u dziecka

W procesie rozwoju prenatalnego dziecko "nie używa" swojego układu trawiennego. Odbiera wszystkie składniki odżywcze przez naczynia krwionośne łożyska. Dlatego jelita dziecka są jałowe, nie ma w nim pożytecznych ani szkodliwych bakterii.

Trawienie przewodu żołądkowo-jelitowego (GIT) rozpoczyna się po urodzeniu. Duże znaczenie ma natura pierwszego karmienia: mleko matki lub mieszanka dostanie dziecko. W ludzkim mleku, oprócz niezbędnych składników odżywczych, istnieje wiele bifidobakterii i laktobakterii, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania jelit. Dlatego w większości szpitali położniczych ogromną uwagę przywiązuje się teraz do tego, aby noworodek był przymocowany do piersi matki zaraz po porodzie, jeszcze w sali porodowej.

Według niektórych ekspertów kolonizacja przewodu pokarmowego przez mikroorganizmy zaczyna mieć miejsce jeszcze przed urodzeniem dziecka, a mianowicie podczas jego przejścia przez kanał rodny matki.Zwolennicy tej teorii uważają, że bakterie zamieszkujące genitalia kobiety są w stanie dostać się do jelit dziecka.

Pierwsze dwa dni życia przewodu żołądkowo-jelitowego dopiero zaczynają kolonizować bakterie, w ciągu następnych kilku dni mogą wystąpić niewielkie zmiany w stosunkach między niektórymi typami bakterii. Następnie rozpoczyna się faza stabilizacji biocenozy jelitowej. Jego zdjęcie jest charakterystyczne dla każdej osoby, ale wciąż istnieją specjalne wzory.

W ciele noworodka duża część mikroflory powinna być bifidobakteriami i beztlenową florą. Wszystkie inne mikroorganizmy (niepatogenne E. coli, clostridia, Proteus itp.) Są zawarte w bardzo małej ilości (mniej niż 5%).

Normalny mikrobiologiczny krajobraz jelitowy (CFU / ml) u dziecka w pierwszym roku życia

Rodzaj bakterii Wiek dziecka od 0 do 3 miesięcy. Wiek dziecka od 4 miesięcy. do roku
Lactobacilli i Bifidobacteria 1010-1012 109-1011
E. coli 108-109 106-108
Inna flora 1-4% całości 25% całości

Normalny mikrobiologiczny krajobraz jelitowy (CFU / ml) u dziecka w wieku powyżej 1 roku

  • Bifidobakterie - 109-1010;
  • Lactobacilli - 108;
  • E. coli o normalnej aktywności enzymatycznej - 108-1010;
  • E.coli o słabo wyrażonych właściwościach enzymatycznych - 106-107;
  • laktozo-ujemne E. coli <104;
  • hemolityczne E. coli - nieobecne;
  • enterokoki - 106-107;
  • protei? 104;
  • Klebsiella? 104;
  • Clostridium? 103;
  • inne enterobakterie (Hafnia, Serratia, Cytrobacter itp.)? 104;
  • Staphylococcus aureus - nieobecny;
  • Staphylococcus epidermidis <104;
  • grzyby Candida i inne - nieobecne;
  • niefermentujące bakterie Gram-ujemne <103;
  • Pseudomonas (Pseudomonas sutum) - nieobecny.

Przyczyny dysbiozy

Istnieją dwie grupy przyczynowych czynników przyczyniających się do rozwoju dysbiozy.

1. Przyczyny przyjmowania antybiotyków: a) z irracjonalną antybiotykoterapią:

  • długotrwałe stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych
  • wzrost dawek leków przeciwbakteryjnych w wieku,
  • niekontrolowane leczenie (gdy pacjent rozpoczyna terapię i bez ukończenia kursu, rzuca ją, następnie kontynuuje leczenie, itd.),

b) z racjonalną terapią antybiotykową:

  • w przypadku chorób układu żołądkowo-jelitowego dziecka,
  • jeśli u pacjenta występuje nadwrażliwość na określony lek lub grupę farmakologiczną, do której on należy,
  • z początkowymi zaburzeniami odporności.

2. Przyczyny nieantybiotyczne:

  • wczesne przejście na karmienie sztuczne,
  • żywność częściowo przyrządzona lub nieprzygotowana w mleku,
  • długi pobyt noworodka w szpitalu z charakterystyczną szpitalną mikroflorą,
  • ostre choroby jelit
  • zespół złego wchłaniania (wchłanianie jelitowe),
  • dysbakterioza kanału rodnego matki,
  • nieprzestrzeganie właściwej higieny sutków i gruczołów sutkowych przed karmieniem,
  • niewystarczające leczenie sutków i butelek podczas karmienia butelką.

Objawy kliniczne

Początkowe stopnie dysbiozy mogą nie objawiać się klinicznie. Często taki brak równowagi w mikroflory jelitowej zwykle pozostaje niezauważony, ponieważ nie powoduje żadnego dyskomfortu dla dziecka.

Najczęstsze objawy dysbiozy obejmują:

  • zmiana konsystencji stolca (może wystąpić zarówno tendencja do luzowania stolca i zaparcia),
  • przebarwienia kału (często stolec ma zielonkawy odcień lub staje się całkowicie zielony),
  • spieniony kał,
  • obecność śluzu w kale,
  • częste niedomykanie
  • dokuczliwe bóle w jamie brzusznej
  • kolka jelitowa,
  • wysypka skórna (często przypomina wysypkę alergiczną, objawy atopowego zapalenia skóry).

Diagnostyka

Podejrzewa się, że dysbioza jelit występuje, gdy objawy są charakterystyczne dla danego stanu. Najczęściej diagnozuje się go po badaniu pod kątem dolegliwości związanych z zaburzeniami jelitowymi (kolka jelitowa, gwałtowny stolec, napylanie). Możliwe jest potwierdzenie diagnozy po zbadaniu analizy kału pod kątem dysbakteriozy.

Istnieją 4 stopnie dysbiozy:

  • 1 łyżka. - zmniejszenie liczby pożytecznych bakterii o 1-2 rzędy wielkości (na przykład zmniejszenie liczby bifidobakterii do 107, pałeczek kwasu mlekowego do 106).
  • 2 łyżki. - zmniejszenie liczby pożytecznych mikroorganizmów o więcej niż 2 rzędy wielkości (na przykład gwałtowny spadek bifidobakterii do 104, a pałeczek kwasu mlekowego do 103).
  • 3 łyżki. - wzrost liczby bakterii warunkowo patogennych ze zmniejszoną ilością lakto i bifidobakterii (na przykład wzrost liczby Klebsiella do 105 przy spadku liczby pałeczek kwasu mlekowego do 105).
  • 4 łyżki. - wyraźne naruszenie biocenozy jelitowej z pojawieniem się patogennych mikroorganizmów (na przykład pojawienie się grzybów drożdżakowych Salmonella lub Candida). Stopień dysbakteriozy często towarzyszy zwiększeniu liczby drobnoustrojów warunkowo patogennych o silnym hamowaniu korzystnej mikroflory.

Diagnostyka różnicowa

Diagnoza różnicowa jest ważna, aby wziąć pod uwagę aspekt, że dysbioza jest zawsze wtórna. Może wystąpić w odpowiedzi organizmu na przyjmowanie antybiotyków lub może być przejawem złego wchłaniania (zaburzenie syndromu wchłaniania jelit).

Ważne jest, aby zrozumieć. co zielone krzesło nie zawsze jest oznaką dysbiozy. Taką zmianę barwy można zaobserwować, gdy produkty o odpowiednim kolorze (cukinia, kalafior, brokuły) przeważają w diecie dziecka. Zielonkawe odchody można zaobserwować z naruszeniami diety kobiety karmiącej, gdy w jej diecie obecne są świeże ogórki, zielony groszek, brokuły itp.

Regurgitation może mieć poważniejszą przyczynę niż dysbioza. Na przykład, takie jak odrzut płuca lub nawet zwężenie odźwiernika wylotowego żołądka. Konieczne jest zbadanie dziecka, ponieważ może potrzebować natychmiastowej operacji. Ponadto niedomykalność występuje w wyniku nadmiernego spożycia nadmiernej ilości mleka kobiecego u kobiety karmiącej lub podczas szybkiego przepływu przez sutek ze sztucznym wzorcem karmienia.

Erupcja skóry dziecko może mieć zupełnie inny charakter występowania. Mogą to być nieszkodliwe objawy kłującego gorąca podczas noszenia nieodpowiednio ciepłego ubrania, obcisłego pieluszki lub wysokich temperatur otoczenia. Wysypka może mieć charakter alergiczny (atopowe zapalenie skóry, alergie pokarmowe). Jeśli wysypka jest zlokalizowana w okolicy fałdów pachwinowych i na skórze krocza, najprawdopodobniej wystąpi kontaktowe (pieluszkowe) zapalenie skóry, wynikające z długiego przebywania dziecka w pieluszce, z długiego kontaktu skóry dziecka z moczem i kałem.

Kiedy wysypki alergiczne w analizie klinicznej krwi będą określone komórki? eozynofile. Zwykle ich zawartość w analizie klinicznej krwi jest mniejsza niż 5%. Wzrost tego wskaźnika o co najmniej 1% jest korzystny dla alergii. W razie potrzeby, testy skórne z różnymi typami alergenów pomogą wyjaśnić sytuację.

Wysypka kolczastego ciepła charakteryzuje się typową lokalizacją (w miejscach naturalnych fałdów: pod pachami, na szyi, fałdach pachwinowych itp.) Oraz w szybkim oczyszczaniu skóry, przy jednoczesnym przestrzeganiu odpowiednich warunków temperaturowych i regularnych środków higieny osobistej.W tym samym czasie, w przypadku pyłów z dysbakteriozą, nie ma wyraźnej lokalizacji, a skóra jest oczyszczona z wysypki przez bardzo długi czas (tylko po ustabilizowaniu się mikrobiologicznego krajobrazu jelit).

Zaparcia u dziecka również prowokowany nie tylko przez dysbioza jelit. Powodem mogą być zwiększone pętle jelitowe (megacolon, dolichosigma) i obecność polipów w jelicie, a także wrodzona lub nabyta niedrożność jelit. Ultrasonografia jamy brzusznej, kliniczna analiza krwi, radiografia narządów jamy brzusznej z użyciem środków kontrastowych pomoże ustalić dokładną diagnozę. Wszystkie badania są przeprowadzane z odpowiednimi wskazaniami i charakterystycznymi dolegliwościami lub objawami u pacjenta.

Leczenie

Leczenie dysbiozy powinno być długie i złożone. Przede wszystkim konieczne jest rozpoczęcie od ciężkości tego stanu, tj. na jego stopień. Dużą pomocą jest tu wynik analizy kału na dysbakteriozę.

Ważnymi składnikami kompleksowego leczenia są:

  • Żywność dla niemowląt. Mleko matki jest idealnym pokarmem dla dziecka poniżej jednego roku życia.Dzieci karmione piersią przez dłuższy czas są mniej podatne na występowanie dysbiozy, chorób zapalnych przewodu pokarmowego i ostrych infekcji jelitowych. Oprócz potrzebnej ilości korzystnej mikroflory (lakto i bifidobakterii), mleko z piersi zawiera czynniki odpornościowe, które mają korzystny wpływ na regenerację (odnowę) enterocytów, które poprawiają procesy trawienia.

    Jeśli karmienie piersią staje się niemożliwe z wielu powodów, dziecko powinno otrzymać mieszankę, która jest jak najbardziej dostosowana do składu mleka matki (na przykład NAS, Nutrilon, premia Similac itp.). Karmienie dziecka mlekiem pełnym jest niedopuszczalne. Białko w takim mleku ma bardzo duży rozmiar cząsteczki i jest słabo wchłaniane. Stosunek białek: tłuszcz: węglowodany nie odpowiada właściwemu i tylko zaostrza problem dysbakteriozy.

    Dzieci, które zapadły na dysbiozę, piją napoje z kwaśnego mleka lub specjalistyczne mieszanki mleczne. Są polecane do picia wieczorem 1 raz dziennie.

  • Probiotyki. Są to leki uzyskane przez suszenie korzystnych bakterii jelitowych. Aby utrzymać aktywność i aktywność życiową, przechowują takie leki w lodówce. Bakterie zawarte w probiotykach mogą się namnażać w jelicie. Stymulują wzrost normalnej mikroflory, zapobiegają reprodukcji patogennych mikroorganizmów. Leki takie poprawiają trawienie w ciele i jamie brzusznej. Eliminują proces zapalny i normalizują ruchliwość oddziałów.

    U dzieci stosuje się leki zawierające głównych mieszkańców przewodu pokarmowego: bifidobakterie (Bifidumbacterin), laktobakterie (Lactobacterin), E. coli (Dry Colibacterin).

    Często przepisywane leki zawierające mieszaninę dobrych bakterii. Na przykład, liofilizowane żywe bifidobakterie i Escherichia coli? Bifikol suchy.

    Nowoczesne probiotyki obejmują Bifiform. W swoim składzie zawiera 2 typy bifidobakterii, enterokoki, a także substancje niezbędne do odżywienia tych bakterii (laktuloza, glukoza, ekstrakt drożdżowy, guma).

    Probiotyki są przepisywane przez 10-21 dni,ale w razie potrzeby zwiększa się czas ich odbioru.

  • Prebiotyki. Są to substancje, które wspierają istnienie pożytecznych bakterii w jelicie. Prebiotyki są pokarmem dla mikroflory beztlenowej (normalnej). Przyczyniają się one do właściwej regeneracji komórek śluzowych, mają gojenia, działa przeciwzapalnie na śródbłonek. Ważną cechą prebiotyków jest to, że zwiększają one objętość mas kałowych ze względu na składnik wodny. Ta funkcja jest z powodzeniem stosowana w leczeniu dysbakteriozy objawiającej się zaparciami.

    Prebiotyki, w przeciwieństwie do probiotyków, nie wymagają specjalnych warunków przechowywania. Te dwie grupy leków są przepisywane razem, ale przebieg pierwszego z nich nie jest ograniczony w czasie.

    Przykłady prebiotyków zaleca dzieciństwie Eubikor (roślin drożdży regulatora mikroflory podstawie Sachoromices cerevisiae błonników, witamin, mikro- i makrokomórki) Hilak Forte (zawierającej produkty przemiany materii mikroorganizmów, kwas mlekowy, kwasy tłuszczowe i aminokwasy, laktuloza ), Laktuloza (włókno syntetyczne otrzymane z laktozy).

  • Bakteriofagi. Są to substancje o wąskiej specyficzności absorpcji patogennych mikroorganizmów. Bakteriofagi są stosowane w ciężkich stopniach dysbiozy. U dzieci częściej stosuje się bakteriofagi gronkowcowe, klebsialne i wielowartościowe pyobakteriofagi.
  • Antybiotyki. Środki przeciwdrobnoustrojowe są przepisywane na 4. stopień dysbakteriozy (zakażenie jelitowe), gdy drobnoustrój chorobotwórczy dostanie się do organizmu dziecka, prowadząc do charakterystycznych objawów klinicznych i zakłócając normalne funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Nitrofurany (Furamag, Enterofuril), cefalosporyny (ceftriakson) są częściej stosowane, rzadziej fluorochinolony (ofloksacyna, ciprofloksacyna) itp.
  • Enzymy trzustkowe. Ciężkim formom dysbiozy często towarzyszy dysfunkcja trzustki. W okresie leczenia dysbioza przepisane są następujące preparaty enzymatyczne dla dziecka, takie jak Mezim i Creon. Poprawiają rozkład żywności w jelitach, przyczynia się do pełniejszego wchłaniania składników odżywczych w krwioobiegu.

Dysbioza jelit? wspólny stan patologiczny dzieciństwa.Jednak dzięki dostępnym metodom badawczym i szerokiej gamie skutecznych produktów medycznych, jest z powodzeniem leczony. Ważne jest, aby nie rozpoczynać dysbiozy i nie szukać wykwalifikowanej pomocy medycznej we wczesnych stadiach jej manifestacji.



Najpopularniejsze artykuły