Zapalenie gardła jest ostrą chorobą układu oddechowego objawiającą się stanem zapalnym błony śluzowej gardła.
Najczęściej choroba ma pochodzenie wirusowe. Może być wywołany przez wirusa grypy, wirusa paragrypy, wirusa rhinosyntial, adenowirusa, parwowirusa, koronawirusa itp. Bakteryjne zapalenie gardła nie jest rzadkie. Najczęściej spotykane bakterie to gronkowce, paciorkowce, pneumokoki. Rzadziej infekcja grzybami (głównie Candida) prowadzi do rozwoju stanu zapalnego.
Ostre zapalenie gardła objawia się bólem w gardle podczas połykania, gorączka, osłabienie, zwiększone zmęczenie. W infekcji adenowirusem zapalenie gardła łączy się ze stanem zapalnym spojówek oczu, śluzem lub ropnym wydzielaniem z nich. W przypadku wystąpienia enterowirusa dodatkowo występują bóle brzucha, wymioty i luźne stolce. W przypadku infekcji spowodowanej przez koronawirus może pojawić się punktowa wysypka na ciele pacjenta, która znika po odzyskaniu SARS.
U małych dzieci przeważają objawy ogólne: stają się letargiczne, kapryśne. Pogorszy się sen, utrata apetytu, temperatura wzrasta.
Diagnoza w większości przypadków jest ustalana bezpośrednio po badaniu. Tylna ściana gardła staje się obrzękła, nabrała jaskrawoczerwonego koloru. Często gęsty, biały śluz spływa z nosa (z zapaleniem nosogardła). Na tylnej ścianie może być piasek.
Podczas zapalenia gardła regionalne grupy węzłów chłonnych ulegają stanom zapalnym: szyjkowym, podżuchwowym, podskórnym. Zwiększają się, stają się bardziej gęste. Podczas badania pacjenta może pojawić się uczucie bólu.
W klinicznej analizie krwi wykrywa się zapalenie: zwiększa się poziom leukocytów, wzrasta szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR), pojawia się przesunięcie w kierunku młodych form leukocytów. Zwiększając poziom neutrofili, możemy przyjąć bakteryjną przyczynę choroby, wzrost liczby etiologii wirusowej limfocytów.
Aby ustalić konkretny typ patogenu, wykonuje się wyładowanie z tylnej ściany gardła. Wyznaczono czułość mikroorganizmu na różne grupy antybiotyków.
Dziecko powinno codziennie otrzymywać pierwsze danie.Lepiej jest, jeśli jest to lekka, zupa z kurczaka bez zazharki.
Z drugiego dania lepiej jest podawać tłuczone ziemniaki, parzone paszteciki, kaszki mleczne, zalecana jest duża liczba owoców (zwłaszcza pomarańczy, mandarynek, kiwi) i warzyw.
U małych dzieci są szeroko stosowane narzędzia, produkowane w postaci czopków doodbytniczych. To jest Viferon, Kipferon. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.
Od 6 miesiąca życia do korzystania z dozwolonych dzieci Anaferon, Ergoferon. Są akceptowane zgodnie ze specjalnym schematem. Pierwszego dnia dziecko powinno otrzymać 7 tabletek, w drugim i kolejnych dniach lek podaje się w 1 tony. * 3 razy dziennie. Tabletki rozpuszczają się w wodzie i są podawane dziecku niezależnie od pory posiłku.
Od 3 roku życia można brać tabletki: Kagocel (4 dni leczenia), Arbidola (5 dni).
Dzieciom poniżej jednego roku często przepisuje się Flemoxin-Solutab (w postaci rozpuszczalnych tabletek do spożycia), Augmentin, Sumamed, Supraks (w postaci zawiesin do sporządzania syropu). W starszym wieku leki te są przepisywane w tabletkach.
W przypadku ciężkiego zatrucia (wysoka temperatura, ciężka senność dziecka, poważne odchylenia w badaniach krwi) zaleca się wstrzykiwanie leków przeciwbakteryjnych (np. Ceftriakson, cefazolina, amikacyna).
Leki te obejmują Tonsilgon-N. Jest to jedyny lek do miejscowego leczenia błony śluzowej, zatwierdzony do stosowania u dzieci w wieku do roku. Występuje w postaci kropli, które są dawkowane w zależności od wieku. Lek ma połączoną ziołową kompozycję. Podobnie jak wszystkie nalewki Tonzilgon-N jest produkowany przez alkohol. Alkohol zawarty w nim nie jest wchłaniany przez ogólny strumień krwi dziecka, ale ma jedynie lokalny wpływ na ocieplenie migdałków i ścian gardła.
Zawierają różne środki antyseptyczne. Większość aerozoli jest zatwierdzonych do użytku od 5 roku życia.Wynika to z faktu, że podczas leczenia jamy ustnej sprayem u młodszego dziecka może nastąpić odruch oddechowy. Jeśli jednak dziecko nie należy do grupy osób cierpiących na alergie, leki te można zalecić mu wcześniej niż w określonym czasie.
Z aerozoli na zapalenie gardła najczęściej przepisywane są: Miramistin, Hexoral, Tantum Verde, Lugol (na bazie jodu), Bioparox. Bioparox ma lokalny efekt przeciwbakteryjny, więc jego stosowanie jest uzasadnione w infekcjach bakteryjnych. Spray Miramistin, który nie ma wyraźnego leczniczego smaku i zapachu. Smakuje jak woda. Dzieci dobrze to tolerują. Miramistin można mianować od najmłodszych lat. Jedynym warunkiem korzystania z tej funkcji jest zdolność dziecka do otwierania ust na żądanie osoby dorosłej. W przeciwnym razie zamiast nawadniać tylną ścianę gardła, która jest zapalana podczas zapalenia gardła, rodzice będą leczyć tylko grzbiet języka.
Roztwory mogą być ziołowe i wytwarzane niezależnie lub medyczne.
Do domowej roboty kwiatów rumianku, nagietka i lipy doskonale nadają się do domowego przyrządzenia. Te rośliny lecznicze mają lekki efekt antyseptyczny.Płukanie jamy ustnej gardła takie infuzje lub odwary powinny być 5-6 razy dziennie.
Spośród wyspecjalizowanych środków do płukania szeroko stosowany jest wodny roztwór furacyliny, chlorheksydyna. Hexoral w roztworze, który ma szeroki zakres działań (w tym ma również działanie przeciwgrzybicze), Miramistin, jest coraz częściej stosowany w zapaleniu gardła.
Cukierki, tabletki do miejscowego leczenia są przepisywane dzieciom w wieku 4-5 lat. Takie leki obejmują Grammidin, Faringosept, Falimint.
Mają pewien leczniczy smak, więc wszystko tutaj zależy od organoleptycznych właściwości leku i indywidualnych preferencji dziecka. Na przykład, Faringosept ma przyjemniejszy, słodki smak, a dzieci go wchłaniają łatwiej niż inne.
Zapalenie gardła jest chorobą układu oddechowego, którą każda osoba cierpi co najmniej raz w życiu. Ważne jest, aby kompetentnie podejść do jego leczenia, lepiej, jeśli jest to obsługiwane przez wykwalifikowanego pediatrę lub pediatrę otolaryngologa (laryngologa).
Przy niewłaściwym podejściu medycznym, przerywanym (nie kursowym) stosowaniu antybiotyków, nieregularnym miejscowym leczeniu, możliwe jest sztuczne wytworzenie odporności mikroorganizmów na otrzymaną terapię. W przyszłości znacznie trudniej będzie wybrać skuteczny sposób leczenia takiego pacjenta, a ryzyko przejścia z ostrej postaci choroby na przewlekłą znacznie wzrośnie.
