Calla - opieka domowa

Na początku czasu, kiedy bogowie opuścili swoje pałace z chmurami i zstąpili do ludzi, śmiertelna młodzież zakochała się w córce jednego z niebiańskich mistrzów, a ona odpowiedziała mu w odpowiedzi. Jednak surowy ojciec, który nie aprobował tego związku, zmienił dziewczynę w niewidzialność. Aby nie stracić z oczu panny młodej, młodzieniec owinął ją w lekki koc, utkany z cudownych białych kwiatów. Wtedy okazały rodzic złagodniał i pobłogosławił zakochane długie życie razem. Według tej starożytnej legendy, callahs - kwitnące byliny z rodziny Aroid, które rosną w obfitości na wilgotnych nizinach Ameryki Południowej i Afryki, służyły jako materiał do robótek na bhaktę. Nazwa naukowa "Zantedeskiya" została przypisana kulturze przez niemieckiego botanika Kurta Sprengela, który w ten sposób uwiecznił imię swojego włoskiego sojusznika Giovanniego Zantedeschi.

Mamy te szlachetne kwiaty od dawna uważane są za patronów szczęścia kobiet, tak wiele panien udaje się z nimi na ołtarz, ale przesądni Europejczycy, wręcz przeciwnie, zawarte kalii na liście "pogrzebowych" kwiatów i przewidzieć wszelkiego rodzaju nieszczęścia dla tych, którzy decydują się wyhodować w domu.A jednak, mimo przesądów, wyrafinowana Tropikanka zasługuje na to, by być twoją ulubioną, bezpretensjonalną, niewiarygodnie piękną, pobłażliwą spojrzeniem na przeciwników ...

Warunki przetrzymywania

W pomieszczeniu dla calla powinno zająć miejsce dobrze oświetlone, zamknięte od przeciągów. W gorące popołudnia kwiat musi być zacieniony od bezpośredniego światła słonecznego, w przeciwnym razie liście będą pokryte plamami, a koce będą blaknąć i tracą elastyczność. Latem roślina zawiera + 22 ... +25 ° C, zimą temperatura w pomieszczeniu nie powinna spaść poniżej -14 ° C.

Agrotechnologia

Z wyglądu kalia wydaje się nie do zdobycia i dumna, ale wrażenie to jest zwodnicze. W rzeczywistości doskonale reaguje na pielęgnację i wymaga tylko najbardziej niezbędnych środków agrotechnicznych:

• Roślina jest systematycznie podlewana ciepłą wodą destylowaną. Kalie z wielobarwnymi narzutami nie są tak wymagające na wilgotności gleby, jak śnieżnobiałe piękno Etiopii, pod którym gleba powinna zawsze pozostać mokra.
• Przy co piątym podlewaniu zaleca się podawanie kalii za pomocą płynnego nawozu mineralnego, na przykład "Kemiroy-Lux" lub "Agricola".
• Gęste, błyszczące liście zwierzęcia powinny być codziennie wycierane wilgotną gąbką lub rozpylane na drobny spray przegotowaną wodą o temperaturze pokojowej.
• W celu tworzenia strzał, roślina potrzebuje dobrego oświetlenia, więc etiopskie callou, które kwitnie zimą, będzie musiało być oświetlone świetlówkami przez co najmniej 10 godzin dziennie.
• Okresowo, górna warstwa gleby spod kalii jest pożądana do usunięcia i zastąpienia świeżym podłożem. Trzeba działać bardzo ostrożnie, aby nie zranić delikatnych korzeni domowych.

Jeśli nie możesz się doczekać, aby podziwiać bujne kwitnienie calla-zantedesky, zorganizuj dla niego trochę "wstrząsu": wieczorem obniż temperaturę pokojową do +16 ° C, a po południu ustaw garnek z rośliną pod najjaśniejszym światłem. Jednak w ten sposób możesz osiągnąć kwitnienie tylko wtedy, gdy Twoje piękno jest całkowicie zdrowe, ponieważ być może brak kwiatów jest wynikiem nadmiernego wychłodzenia bulw (kłącza), braku lub nadmiaru wilgoci, braku odżywiania lub niskiej wilgotności otoczenia.

Organizacja okresu odpoczynku

Dla komfortu dobrego samopoczucia i wysokiej jakości kwitnienia, callas potrzebują dobrego odpoczynku.Okres odpoczynku rhizomatous (etiopskie) zantedeskiya spada na wysokość naszego lata: w czerwcu, powinniśmy zatrzymać jego podlewanie, stopniowo zmniejszając dawki wody, tak, że liście stają się żółte i więdną. Ale! Aby roślina powróciła szybko i skutecznie po "wyjściu", 1-2 liście muszą pozostać zielone. Śpiąca kielnia zostaje wyniesiona do ogrodu i przeszczepiona na otwartym terenie na lato, a we wrześniu-październiku zostaje wykopana, umieszczona w doniczce ze świeżą ziemią i wrócona do pokoju. Aby przygotować się do kwitnienia, odnowione callas ponownie zaczynają podlewać i obficie aktywnie nawozić.

Bulwiaste kalie (Remann, Elliot) odpoczywają zimą. Okres odpoczynku dla nich jest zorganizowany w taki sam sposób jak w przypadku gloksynii i begonii: po kwitnieniu rośliny stopniowo przestają podlewać, a gdy liście kalii żółkną i umierają, doniczki z guzkami są usuwane do chłodnego miejsca (na werandzie lub loggii). Jeśli nie masz odpowiedniego miejsca do przechowywania doniczek, postępuj w następujący sposób: wykop cebule z ziemi, umyj je i zalej je w roztworze Fundazolu, opłucz ponownie i wyczyść do wyschnięcia w ciemnym miejscu. Przygotuj przygotowane bulwy w papierowych torebkach i przechowuj je do wiosny w komorze warzywnej lodówki.

Należy pamiętać, że pozbawiona kalia nie kwitnie i szybko się wyczerpuje.

Metody hodowlane

Rosnące kalie z nasion są procesem czasochłonnym, a sadzonki będą musiały długo czekać na kwitnienie, dlatego tylko hodowcy chętnie stosują tę metodę podczas hodowli nowych odmian. W uprawie kwiatów amatorskich afrykańskie kobiety są zwykle rozmnażane wegetatywnie:

• Kość ryzowa dzieli się jesienią, bezpośrednio po okresie odpoczynku. Dziecko jest starannie oddzielone dłońmi (nie nożem!) Z krzaka matecznego i posadzone w doniczce z porowatego materiału, wypełnione luźną, kwaśną ziemią składającą się z darni, torfu i piasku (1: 1: 1). Kłącza ledwo posypane ziemią, bez pogłębiania szyi, inaczej kwiatostany, które tworzą się w liściach, zaczną gnić. Niepożądane jest również sadzenie dziecka wysoko - w tym przypadku rozwijająca się roślina nie będzie miała wystarczającej ilości wilgoci. W żadnym wypadku nie można zaniedbać procedury podziału - jeśli jest za dużo żarówek córki, kalia odmówi rozkwitu i ostatecznie zmiażdży.
• Ten, kto kiedykolwiek musiał brać udział w sadzeniu i kopaniu ziemniaków, rozmnażanie bulwiastych kalii nie sprawi kłopotów. Zasada jest taka sama: pod koniec mroźnego zimowania, bulwy o średnicy 5-6 cm, wykopane jesienią, sadzi się w żyznym podłożu do głębokości 5 cm i podlewane słabym roztworem fungicydu do dezynfekcji.

Nie martw się, jeśli długo oczekiwane pędy nie chcą pojawić się z ziemi: kalia kiełkuje tylko wtedy, gdy tworzy system korzeniowy.

Choroby i szkodniki

Niestety, jak każdy roślinę doniczkową, kalia cierpi czasem na choroby takie jak:

• Szara zgnilizna - głównym objawem tego zakażenia grzybiczego są szare osady pleśni na liściach i łodygach kalii. Kwiaty stają się brudno szaro-zielone odcień, narzuty brązowieją i z czasem zanikają. Przyczyny: niekontrolowana wilgotność gleby, wysoka wilgotność otoczenia, zagęszczenie nasadzeń. Środki kontroli: we wczesnych stadiach zakażenia roślinę należy traktować dowolnym odpowiednim fungicydem ogólnoustrojowym (Rovral, Fundazol, Vitaros).
• Antraknoza - na liściach rośliny pełzają lekko przygniecione brązowe plamy o zaokrąglonym kształcie. Stopniowo granice plam stają się czerwone, a centrum zanika. Uszkodzone liście pękają i wysychają. Przyczyny: nadmierna wilgotność otoczenia, wysoka temperatura gleby i powietrza. Środki kontrolne: usuwanie na czas dotkniętych płatków liści, traktowanie kwiatów fungicydami ("Maxim", "Horus", "Oxy").
• Root rot - charakteryzuje się aktywnym więdnięciem i suszeniem liści. Podczas usuwania kalii z doniczki wyraźnie widoczne są plamy suchej nekrotycznej zgnilizny bulw i korzeni. Przyczyny: nadmierne nasycenie gleby, ciepło, nadmierne nawozy zawierające azot. Środki kontroli: tymczasowe anulowanie zaopatrzenia w wodę, częściowe zastąpienie mokrej gleby suchą ziemią, traktowanie roślin fungicydami (Previkur, Ridomil Gold, Profit).
• Grzyby bakteryjne - kłącza, a także podstawy liści i szypułek ciemnieją, gniją i stają się pokryte lepkim śluzem. Pierwszymi ofiarami choroby są osłabione okazy i rośliny z uszkodzeniami mechanicznymi. Rozwój infekcji jest wspierany przez takie czynniki, jak nadmiar azotu, wysoka temperatura w pomieszczeniu i zakwaszenie nadpowietrzonego substratu. Środki kontrolne: leki przeciwko zgniliznie bakterii są bezsilne. Twoją główną bronią powinna być właściwa profilaktyka: używaj tylko zdrowego materiału do sadzenia, dezynfekuj glebę i nie naruszaj wymagań inżynierii rolniczej.

Komnaty i szkodniki w komorze szkodników:

• Mszyce to małe ssące owady żyjące w koloniach na miękkich, najbardziej wrażliwych częściach rośliny i odżywiające się sokiem komórkowym.Liście kału pokryte mszycami są pokryte lepką powłoką, żółkną, deformują się i zwijają.
• Mealybug jest ssącym pasożytem, ​​który żyje w kątach liści i pędach młodych roślin. Możliwe jest określenie obecności szkodnika za pomocą białawych grudek przypominających bawełnę, "rozproszonych" w całej roślinie.
• Pająki - liście na odwrotnej stronie i międzywęźle pędów otoczone są cienką, ledwo widoczną wstęgą. Roślina słabnie i wygląda na przygnębioną. Na powierzchni blaszki liściowej widać wyraźnie małą wysypkę - ślady nakłuć.

Calla należy natychmiast umyć pod chłodnym prysznicem i przenieść do kwarantanny. Przy niewielkiej liczbie owadów roślina jest hojnie opryskiwana stężonym roztworem mydła lub mocnego wlewu czosnku. W przypadku braku terminów, a "okupacja" jest ogromna, sensowne jest stosowanie przemysłowych insektakarycydów ("Aktara", "Agravertin", "Fitoverm").

Rodzaje i odmiany

W przyrodzie jest 8 znanych gatunków kalii, ale tylko 3 zostały wprowadzone do uprawy, ale 2 z nich są równie dobrze przystosowane do uprawy zarówno na otwartym polu, jak iw warunkach pokojowych:

• Ethiopian Calla - najbardziej znany przedstawiciel rodzaju. Majestatyczny wysoki (o wysokości powyżej 1 m łodyga kwiatowa) z dużymi błyszczącymi liśćmi o jasnozielonym kolorze i żółtymi kolbami kwiatów, owinięty w śnieżnobiałe koce. W ogrodzie etiopskie kalus nie rośnie, ponieważ kwitnie zimą. Popularne odmiany: Perły, Nikolai, Sean Tsveibrukkerin, Green Goddess.
• Calla Elliot - średni wzrost (około 0,5 m) piękna o nakrapianych liściach w kształcie serca. W naturze narzuty na kalia Elliota są zabarwione na żółto-zielone odcienie, ale podczas prac hodowlanych uzyskuje się odmiany o biało-fioletowych, kremowo-żółtych i złotych "płatkach". Klasy: Vermeer, Czarnookie Piękno, Żółty Kąt.
• Calla Remann - roślina kompaktowa, niezbyt wysoka (około 0,7 m) z wąskimi wydłużonymi liśćmi i starannie złożonymi osłonami w kolorze fioletowym, liliowym, czerwonym lub brzoskwiniowym. Klasy: Wieczór, Chameleon, indyjskie lato.

Trzeba przyznać, że rola kwiatu smutku i żałobnej kalii jest całkowicie nieodpowiednia, przeciwnie, jest symbolem czystości, odrodzenia i nadziei na przyszłość.