Leczenie i rokowanie dla VSD

W większości przypadków VSD nie wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej. W przypadku ujawnienia VSD u noworodka przeprowadza się szereg badań diagnostycznych, które pozwalają określić rozmiar i umiejscowienie wady i pozwolić lekarzom przewidzieć dalszy przebieg choroby. Najczęściej VSD nie zagraża życiu dziecka, a neonatolodzy wolą monitorować stan pacjenta, ponieważ około 40% przypadków takich wad zamyka się przed ukończeniem jednego roku. Dlatego większość lekarzy, w przypadku braku bezpośredniego zagrożenia życia dziecka, woli leczenie zachowawcze: używają leków, które zmniejszają ciśnienie w krążeniu płucnym, regulują częstość akcji serca noworodka i zmniejszają krzepnięcie krwi u dziecka. Naturalnie, niemowlę z VSD wymaga szczególnej troski i postawy, a czasem operacja noworodka odbywa się nie zgodnie z życiem, ale zgodnie ze wskazaniami społecznymi - z niechęcią lub niezdolnością rodziców do stworzenia niezbędnych warunków do pielęgnowania takiego dziecka.

Niezależne zamknięcie VSD

Małe defekty okołobłoniaste i beleczkowe zwykle zamykają się same.Spontaniczne zamknięcie może być spowodowane wzrostem i wzrostem masy mięśnia sercowego, zamknięciem wady spowodowanym proliferacją wsierdzia i osadzeniem zastawki trójdzielnej lub zastawki aortalnej w ubytku. Jeżeli zamknięcie przed upływem 1 roku nie wystąpiło, istnieje prawdopodobieństwo silnego zmniejszenia wady do tego stopnia, że ​​możliwe jest dalsze zwiększenie i rozwój dziecka bez operacji. W takich przypadkach kontynuuj leczenie zachowawcze i monitoruj stan dziecka do 3 lat, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo zamknięcia lub zmniejszenia wady tego wieku.

Taktyka leczenia VSD dobierana jest indywidualnie w każdym przypadku i zależy od:

• wiek dziecka;
• lokalizacja i nasilenie VSD;
• zdrowie dziecka i inne powiązane choroby;
• z przewidywanych wyników leczenia.

Tak więc w pierwszych 3 miesiącach życia dziecka operacja jest przeprowadzana tylko ze względów zdrowotnych - gdy wykryty zostanie duży defekt między komorami, a rozwinie się serce i niewydolność płucna.

Metody leczenia VSD

1. Leczenie terapeutyczne - pozwala poprawić stan pacjenta, zmniejszyć objawy DMPZH, przygotować dziecko do zabiegu chirurgicznego i zmniejszyć ryzyko powikłań po nim.

Najczęściej przepisywane:

• preparaty regulujące rytm serca i poprawiające przewodnictwo serca: digoksyna, anaprilin, stophanthin, korglikon, inderal;
• leki zmniejszające krzepliwość krwi: aspirynę, warfarynę i inne - w celu zmniejszenia ryzyka powstania zakrzepów i rozwoju powikłań;
• diuretyki - furomemid, dichloro-teazyd, spironolakton i inne.

2. Leczenie chirurgiczne - pozwala całkowicie wypełnić ubytek tkanki w przegrodzie międzykomorowej lub znacznie ją zmniejszyć.

• minimalnie inwazyjne cewnikowanie - za pomocą specjalnej sondy przez tętnicę udową w sercu wprowadza się siatkę, która zamyka prześwit w przegrodzie. Stopniowo siatka uzyskuje tkankę łączną i wada całkowicie się zamyka;
• interwencja paliatywna - ubytek przegrody nie ustępuje, ale z powodu zwężenia światła tętnicy płucnej kliniczne objawy VSD ulegają zmniejszeniu. Ta operacja jest uważana za mniej traumatyczną i daje dziecku możliwość rozwoju i wzmocnienia przed radykalną operacją;
• otwarta operacja - zszycie lub dostarczenie "łaty" w miejscu uszkodzenia.Operację uważa się za dość traumatyczną, wykonuje się ją za pomocą płuca serca, a do wypełnienia ubytku stosuje się sztuczną tkankę lub płatek osierdziowy.

Prognoza

Terminowe rozpoznanie i leczenie cukrzycy pozwala większości dzieci na bezpieczny wzrost i rozwój w zależności od wieku. Około 70-75% dzieci, u których DMHP zostało wcześnie zdiagnozowane, w pierwszych latach życia jest opóźnione w rozwoju i rozwoju od rówieśników, ale przy odpowiedniej opiece i leczeniu lub po operacji szybko "dogania" ich rówieśników. Jest to bardzo ważne - ciągłe monitorowanie przez kardiologa, co pozwala wyeliminować rozwój powikłań VSD