W świetle dnia apatia atakuje koty. Mogą spędzać godziny bez ruchu, wygrzewać się w letnim słońcu. W zimie leniwce mogą spędzić cały dzień w wygodnym fotelu, bliżej baterii. Ale o zmierzchu ich zachowanie się zmienia. Murly zapomina, że dopiero niedawno był leniwy, by nawet otworzyć oczy i zaczął pokazywać aktywność, która nie zawsze cieszy śpiących członków rodziny. U kotów, gdy zapada noc, geny ich dzikich przodków budzą się, gotowe do polowania o zmierzchu. To dla skutecznego nocnego polowania, matka natura przewidziała specjalną strukturę oczu całego plemienia kotów, które są w stanie złapać najsłabsze światło: światło księżyca, promienie gwiazd lub blask odległego płomienia.
Kiedy w ciemności widzicie jasno świecące, kocie oczy, mimowolnie przychodzą na myśl wszelkiego rodzaju przesądy i fikcje, które przez wiele stuleci uzyskały tę niesamowitą cechę kota. Jak często ludzie, nie rozumiejąc prawdziwej natury zjawisk, wymyślają najbardziej niewiarygodne wyjaśnienia.
Tak więc umiejętność mruczenia, by straszyć przechodniów w nieprzeniknioną noc z własnymi latarniami, nie umknęła przed tym losem.Przez wiele stuleci ludzie postrzegali to niezwykłe zjawisko naturalne jako dowód ich związku z siłami zła. Z powodu nocnego trybu życia i płonących oczu wiele magicznych zdolności przypisywano kotom. W średniowieczu wierzono, że ich siła zależy od koloru włosów i oczu. Zwierzęta były uważane za wiernych towarzyszy i pomocników czarownic i czarowników.
Oczywiście, w dzisiejszych czasach naukowcy od dawna znajdowali wyjaśnienie tych nadprzyrodzonych zdolności, a koty ze stworzeń przerażających swoimi mistycznymi talentami zmieniły się w niewinne zwierzęta domowe. Ale oczy zwierząt w ciemności nadal świecą tak samo jasno, a czasem przerażająco.
Aby stać się świadkiem tego zjawiska, potrzebujesz samego kota, początku nocy i słabego źródła światła. W absolutnej ciemności nie widać nie tylko samego kota, ale także jego płonących oczu. A wszystko dlatego, że oczy tych nocnych drapieżców są ułożone w ten sposób.
Mięśnie tęczówki są w stanie kontrolować przepływ światła do siatkówki, a gdy są zbyt intensywnie oświetlone, dają źrenicy sygnał do zwężenia do cienkiej szczeliny. Dlatego w ciągu dnia nie zauważamy odbijanego promieniowania emitowanego przez kocie oczy.Ale w ciemności uczeń jest w pełni ujawniony, a strumienie światła odbijane przez "lustro" dna są widoczne z daleka.
Na wewnętrznej powierzchni oka znajduje się specjalna warstwa fotoreceptorów (tapetum), zdolnych do wychwytywania i odbijania nawet nieznacznie małej ilości promieni, które przechodzą przez rogówkę i soczewkę i docierają do dna oka. To odbite światło wraca, pomagając kotowi widzieć w ciemności. Aby mruczyć idealnie zorientowane, a nawet upolowane, wystarczy światło, które daje gwiazdy i księżyc. Ale jeśli zwierzę znajduje się w całkowicie ciemnym pokoju, zaskakujący wzrok nie pomoże jej znaleźć wyjścia. Będziemy musieli zrobić tylko słuch i zapach, który jednak, to niezwykłe zwierzę, jest również doskonale rozwinięty.
Zaskakujące jest to, że powłoka na dnie różnych zwierząt różni się nie tylko wielkością, ale także stężeniem substancji barwiących. Zazwyczaj ma odcień żółto-zielony, czasami inne kolory (na przykład karmazynowy - u kotów syjamskich). W przypadku albinosów warstwa odblaskowa jest całkowicie pozbawiona pigmentu, a zatem blask oczu takiego zwierzęcia w ciemności będzie miał okropny czerwony odcień.Takie zjawisko może całkowicie przestraszyć nieprzeszkoloną osobę, szczególnie biorąc pod uwagę, że koty wydają się absolutnie po cichu, a zatem zawsze nieoczekiwane.
Taka zdolność odbijania oczu jest właściwa dla innych zwierząt, takich jak psy. Oczy osoby, chociaż nie mają warstwy odblaskowej - tapetum, mogą również odbijać jasne światło reflektorów samochodu lub lampy błyskowej. Naczynia krwionośne zlokalizowane w dnie oka dają blasku czerwony odcień (efekt czerwonych oczu na zdjęciach).
