Z reguły rodzice zawsze uważnie obserwują swoje dziecko i zaznaczają wszystko, co niezwykłe. Kiedy ich dziecko zaczyna chodzić po skarpetkach, rodzi się logiczne pytanie: dlaczego? Powodów może być wiele, od najbardziej niewinnych do bardzo poważnych. Tutaj ważna rola odgrywana przez wiek okruchów: im jest starszy, tym dokładniej powinieneś to robić. Ponieważ bardzo małe dziecko w większości przypadków robi to po prostu dlatego, że nie wiedział jak wcześniej, a teraz nauczył się - jest to jedna z form wiedzy otaczającego świata. Ale jeśli dziecko ma więcej niż 3 lata, a chodzenie po skarpetach wciąż nie jest już przeszłością, zdecydowanie warto przyjrzeć się temu bliżej.
W rzeczywistości konieczne jest zachowanie czujności w takiej sytuacji w każdym wieku, ponieważ dzieci przyzwyczajają się do niej, a ta metoda transportu staje się złym nawykiem, od którego trudno będzie odzwyczaić. Ponadto:
- Może to być jeden z objawów niektórych nieprawidłowości neurologicznych. Im wcześniej zostaną zauważone, tym większe szanse na szybką korektę i pozbycie się problemów w przyszłości.
- Częste i długotrwałe chodzenie na palcach czasami prowadzi do nieprawidłowego rozwoju stopy i nie tylko: cierpi cały układ mięśniowo-szkieletowy, ponieważ obciążenie nie jest rozprowadzane tak, jak powinno.Istnieje ryzyko wystąpienia stopy końsko-szpotawej, kręczu szyi, skrzywienia kręgosłupa, bólu mięśni i stawów podczas chodzenia, żylaków, a nawet zaburzeń narządów wewnętrznych.
Rozważmy jednak przyczyny i spróbujmy zrozumieć, dlaczego dziecko robi na palcach.
Przyczyny niezwiązane ze zdrowiem
Większość odcinków chodzenia po skarpetkach nie nosi nic strasznego:
- Być może dziecko uczy się chodzić i próbuje to zrobić na różne sposoby. Chodzi po skarpetkach, na piętach, z powrotem do przodu, z zamkniętymi oczami lub odrzuconą głową, próbując uciekać - wszystko to jest częścią procesu poznania otoczenia i możliwości jego ciała.
- Mały łobuz jest taki niegrzeczny. Dla niego jest to gra - chodzić lub biegać na palcach.
- Jest pełen energii, gotowy do dosłownie startu, a to sprawia, że porusza się na końcach. Rozwiązaniem w tej sytuacji będzie wzrost aktywności fizycznej. Pozwól dziecku poruszać się bardziej.
- Może widział, jak chodził po skarpetkach (jako opcja - na obcasach) na ulicy lub w telewizji, pamiętał i teraz je kopiuje.
- Rzadko jest strasznie dociekliwy i tak właśnie wyraża się jego podświadome pragnienie, a raczej rośnie i staje się wyższy, aby zobaczyć wszystko, co nie jest teraz dostępne dla niego.
- Zdarza się, że dziecko w taki sposób przyciąga uwagę dorosłych (i zazwyczaj się okazuje).
- Karapuz chodził piechotą przez długi czas (lub często) i przyzwyczaił się do niewłaściwej stopy. Piechurzy wspierają dziecko i nie dają odczuć, jak rozkłada się ciężar ciała. Później, gdy dzieci zaczynają chodzić bez spacerowiczów, najpierw robią to, do czego są przyzwyczajeni. Jest to jednak niewygodne i po pewnym czasie uczą się oprzeć całą stopę. To wymaga czasu.
- Spójrz na to: może on po prostu chce sięgnąć po coś? Trite, ale to się zdarza.
- Zimna lub brudna powierzchnia, na której dziecko się porusza, czasami prowokuje także chodzenie po palcach.
- Dziecko nadepnęło na coś ostrego lub kłującego.
W takich przypadkach dziecko może w każdej chwili przerwać i zacząć chodzić tak, jak powinno być.
Przyczyny zdrowotne
Niestety zdarza się, że ruch z przodu stopy wskazuje na problem. Może to być oznaką zupełnie różnych zaburzeń, dlatego dokładną diagnozę najlepiej pozostawić specjalistom. Więc, o czym jeszcze można mówić na palcach:
- Informacje o urazach i różnych stanach patologicznych (na przykład niedotlenienie płodu) podczas porodu. Jako takie, urazy porodowe nie prowokują chodzenia bezpośrednio po skarpetkach, ale często negatywnie wpływają na mózg i prowadzą do chorób o różnym nasileniu. Obrażenia porodowe są zwykle diagnozowane natychmiast w szpitalu, kiedy jest jeszcze daleko od pierwszych kroków.
- O naruszeniu napięcia mięśniowego (dystonia) - najczęstszy z patologicznych przyczyn. To wtedy mięśnie kończyn zaciskają się nierównomiernie względem siebie. Niektóre mogą być w nadmiernym tonie, inne - wręcz przeciwnie, zrelaksowane. Wśród innych znaków można wyróżnić:
- w wieku jednego roku dziecko przewraca się tylko w jednym kierunku, nie próbując zawrócić w innym, głowa również skręca w jednym kierunku;
- dziecko zaczyna siedzieć bez wsparcia, czołgać się i chodzić później niż powinno, wykazuje brak zainteresowania w wypracowywaniu nowych umiejętności.
- O piramidalnej niewydolności - Jest to kompleks znaków, które mówią o zaburzeniach układu nerwowego. Głównym objawem są te same problemy z napięciem mięśni (zwłaszcza nóg), są one spowodowane jedynie uszkodzeniem komórek rdzenia przedłużonego.Wraz z chodzeniem na palcach rodzice mogą zauważyć następujące symptomy:
- drżenie kończyn i brody;
- systematyczne opadanie głowy;
- problemy z zatrzymaniem przedmiotów i umiejętności motorycznych;
- słaba koordynacja ruchów i nienaturalny chód;
- późny rozwój mowy i inteligencji w ogóle.
- O problemach o charakterze psychologicznym. Kiedy rodzina ma napiętą atmosferę (częste konflikty, głośne starcia, wszelkie inne wydarzenia o wyraźnym negatywnym kolorze), dziecko to czuje i zaczyna podnosić na palcach nieświadomie: wydaje się, że stara się być ciszej i nie przyciągać zbyt wiele uwagi do siebie. Ogólnie rzecz biorąc, okruchy stają się bardziej zamknięte, próbując odciąć się od tego, co się dzieje.
- O nadaktywności. Prawidłową diagnozą jest: zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Przejawia się w trudnościach związanych z koncentracją i zatrzymaniem, pamięcią i uczeniem się, nadmierną mobilnością, niemożnością usiedzenia w miejscu. Dziecko jest impulsywne i porywcze. W rezultacie ma problemy z zapamiętywaniem i uczeniem się. Mózg dzieciaka cierpiącego na ADHD trudno jest poradzić sobie z przychodzącymi informacjami i impulsami.Stwarza to przeszkody w adaptacji społecznej i warunki wstępne dla pojawienia się szkodliwych nałogów (alkoholu, narkotyków) w przyszłości. Należy jednak pamiętać, że nadaktywne i bardzo aktywne dziecko to nie to samo, nie należy mylić się ze sobą.
- O rozwoju porażenia mózgowego (CP) - Grupa chorób mózgu, których wspólną przyczyną jest niewystarczający rozwój lub uszkodzenie mózgu w okresie prenatalnym lub podczas porodu. Objawy tej choroby są różne. Mogą się one wiązać zarówno z aktywnością psychiczną, jak i ruchową, w zależności od postaci i ciężkości choroby.
W tych warunkach dziecko nieświadomie opiera się na palcach nóg i z reguły nie może tego kontrolować. Ponadto wyizolowana diagnoza idiopatyczne chodzenie na palcach. Jest umieszczony, gdy nie jest spowodowany problemami neurologicznymi lub innymi widocznymi przyczynami. W tym przypadku "spacer baleriny" jest raczej nawykiem i wymaga innego podejścia.
Chciałbym podkreślić, że w obecności różnych patologii chodzenie na palcach to tylko jeden z wielu objawów, które może ocenić tylko lekarz.Nie rób sobie diagnozy.
Co powinni zrobić rodzice
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące normalności tego, co się dzieje, skontaktuj się ze specjalistą. Wszystkie te warunki pomogą neurologowi. Pokaż mu dziecko i szczegółowo opisz momenty, które cię niepokoją. Zbiera anamnezę i przeprowadza niezbędną diagnostykę, na podstawie której podejmie ostateczną diagnozę (lub rozwiać wątpliwości i obawy).
W zależności od przyczyny lekarz może przepisać:
- fizjoterapia i elektroforeza;
- specjalny masaż;
- kojące kąpiele ziołowe;
- fizykoterapia;
- buty parafinowe - bandaże impregnowane parafiną, które zawijają kostkę (zabieg ma przeciwwskazania, termin wizyty ustalany jest indywidualnie przez lekarza);
- w niektórych przypadkach leki.
Z biegiem czasu dziecko zacznie polegać na całej stopie i chodzić normalnie.
Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz szybko umówić się na wizytę, niektóre środki można podjąć samodzielnie w domu. Nawet jeśli później okaże się, że nieprzyjemne diagnozy nie mają nic wspólnego z dzieckiem, wydarzenia te nie zaszkodzą.I nawet, przeciwnie, skorzystają.
Chodzi o gimnastykę i masaż stóp. Pomoże to również, jeśli robisz to regularnie. Zalecenia dotyczące masażu:
- narysuj liczbę 8 na stopie okruchów;
- delikatnie ugnij cielę kciukiem i palcem wskazującym;
- poruszaj stopą dziecka do siebie i od siebie;
- Połóż swojego syna lub córkę na fitballu i lekko rzuć nim. Jest to wygodniejsze, gdy ojciec wspiera dziecko. Więc mały tot będzie chodził po kuli.
Ćwiczenia terapeutyczne obejmują wspólne gry na świeżym powietrzu, skoki i chodzenie:
- na miękkiej i twardej powierzchni;
- na pochyłej płaszczyźnie;
- na piętach;
- po zewnętrznej i wewnętrznej stronie stóp.
- gęś krok.
Tak więc wszystkie niezbędne grupy mięśniowe są szkolone. Pływanie jest również świetne.
Kolejnym ważnym czynnikiem, który nie powinien być ignorowany, jest obuwie. Zwłaszcza, gdy stopa jest nadal w trakcie formowania. Buty powinny być wygodne, a najlepiej - ortopedyczne. I niech cena Cię nie zawodzi: lepiej wydawać pieniądze teraz, zachowując zdrowie dziecka i chroniąc go przed wieloma problemami, niż gryźć łokcie później, kiedy nie będzie można wpłynąć na sytuację.
Dzięki zintegrowanemu podejściu i regularności dziecko przerośnie ten problem i pozostaną tylko wspomnienia!
