Czy czytałeś balladę Heather Honey R. L. Stevensona? Odpowiedź na to pytanie z pewnością będzie pozytywna, ponieważ wielu z nas zapoznało się z tą pracą w szkole. Jak chcesz skosztować odurzającego napoju i zobaczyć na własne oczy niekończące się pola kwitnących wrzosów, które stały się symbolem wytrzymałości i odwagi. Ta sama szkocka legenda również nosi te same cechy bezpretensjonalnego, zimozielonego krzewu rodziny wrzosów: dawno temu Stwórca szukał rośliny, która zgodziłaby się osiedlić w surowych, pagórkowatych krainach, a jedynie skromny wrzos odpowiedział na tę prośbę. W prezencie dla zachowania zgodności, roślina otrzymała niesamowitą witalność, delikatny aromat i nieśmiałe piękno o niskim kluczu. Odtąd wrzos żyje na najbiedniejszych ziemiach od tundry po lasy iglaste i liściaste - gdzie żadna inna roślina nie może przetrwać. Nawet wszechobecne chwasty wolą osiedlać się w bardziej żyznych obszarach. Olbrzymie, kwitnące pustkowia, zwane wrzosowiskami, można porównać tylko z morskimi przestrzeniami.
Phytodesigners też nie ignorowali legendarnej rośliny,Nawet dziś wrzos jest bardzo pożądany w ogrodnictwie dekoracyjnym: pełzające krzewinki z małymi trójkątnymi liśćmi i drobnymi pachnącymi kwiatami wyglądają bardzo kolorowo w krajobrazie. Nie jest wcale trudno ułożyć własne wrzosowiska na działce, jednak nadal istnieją pewne cechy bezpretensjonalnych wieloletnich agrotechników.
Heather jest uprawiana w sposób generatywny i wegetatywny. W pierwszym przypadku nasiona wysiewa się w sadzonkach pod koniec marca - na początku kwietnia. Sadzonki uprawia się w łagodnym środowisku domowym przez 2 lata.
Nasiona sadzonek i sadzonek sadzi się wiosną na stałe miejsce sadzonek, a także sadzonki od drugiej połowy kwietnia do pierwszych dni maja. Na południu lądowanie można przeprowadzić na przełomie września i października. W północnych regionach procedura jesienna jest niepożądana.
Koniecznie należy traktować wybór siedzenia z najwyższą uwagą, ponieważ heath nie lubi przeszczepów, jest chory przez długi czas i może umrzeć. Zaleca się wybrać stronę, która jest dobrze chroniona przed wiatrem, słonecznie lub półcieniowo. Gleby to skromni mieszkańcy nieużytków wolą kwaśne, piaszczyste suche lub torfowe mokre.Aby uzyskać optymalną wartość pH (pH 4,5-5,5), gleba w obszarze jest odkwaszana przez dodanie czerwonego torfu.
Metoda nasion wrzosu hodowlanego jest długim i kłopotliwym procesem, ale ze względu na wysoką wydajność materiału (około 90%) daje całkiem dobre wyniki. Podłoże do siewu przygotowuje się z torfu, przemytego piasku i gleby spod lasów iglastych (2: 1: 1). Uzyskaną mieszaninę umieszcza się na 40 minut w gorącym piekarniku, a następnie jeszcze na gorąco, zasypiając w niskiej misce. Technologia siewu jest następująca:
Kiełkowanie nasion wrzosu zajmie 25-30 dni. Rośliny osłonowe nie są usuwane natychmiast, ale po wstępnym utwardzeniu. Kiedy sadzonki dorosną i zaczynają się tłumić, siedzą w osobnych doniczkach.
Latem sadzonki wrzosu są pożądane do utrzymania na świeżym powietrzu. Ułóż sadzonki w lekkim ażurowym półcieniu i zapewnij im systematyczne podlewanie.Sadzonki zimowe spędzają w jasnym chłodnym miejscu w temperaturze + 10 ... +12 ° C.
Kiedy krzaki będą miały 2 lata, nadszedł czas na ich "przesiedlenie" w otwartym terenie. Aby to zrobić, wykop otwory o głębokości 25-30 cm w miejscu, sadzonki są przewracane i pokryte ziemią. Pod koniec pracy sadzenie jest obficie podlewane (5-6 litrów wody dla każdej rośliny), a gleba na miejscu jest mulczowana grubą warstwą torfu lub iglastych wiórków.
Bez względu na to, jak ciężki jest wrzos, w warunkach innych niż naturalne wymaga odpowiedniej opieki:
Kwiaty wrzosu kwitną w lipcu, a skąpana, niepozorna wcześniej, natychmiast zamienia się we wspaniały, pachnący dywan. Jednak w całej okazałości krzaki pojawiają się jesienią, po nadejściu mrozów: zimne złowione liście mienią się wszystkimi odcieniami żółci i szkarłatu.
Heather z powodzeniem zimuje bez schronienia tylko w ciepłym klimacie. Jeśli natura regularnie przedstawia niespodzianki w Twoim regionie w postaci niewielkiego śniegu i surowych zim, warto gruntownie ogrzać lądowania. Po pierwszych przymrozkach narzeknij na ziemię pod roślinami grubą warstwą torfu i zakryj górą świerkowe łapy. Łapnik obejmuje nie tylko wrzos przed zimnem, ale także chroni liście przed palącymi promieniami wiosennego słońca.Świerk "namiot" w kwietniu.
Proces generatywnej uprawy wrzosu jest już wam znany, ale w obecności dorosłych krzewów znacznie łatwiej jest rozmnażać je wegetatywnie:
Ze względu na swoją naturalną odporność na choroby i szkodniki, wrzos jest niezwykle rzadki. Głównymi chorobami tej rośliny są infekcje grzybicze, które występują w wyniku nadmiernego wysuszenia gleby. Najczęściej na wrzos wpływa rdza, zarazy i szara zgnilizna. Aby rozpoznać konkretną chorobę, można napotkać zewnętrzne objawy: rozwój rdzy charakteryzuje się występowaniem czerwonawobrązowych plam na liściach i pędach; z późną zaraza, podwyższona część wrzosu "staje się szara", pokryta niezdrową białawą tablicą; a przy szarej zgniliznie liście rośliny umierają szybko i odpadają.
W przypadku wykrycia nieprzyjemnych objawów natychmiast rozpyla się je preparatami przemysłowymi (Topaz, Fundazol, Oxy). Leczenie przeprowadza się trzy razy, zachowując odstęp między procedurami przez tydzień i pół.
Jeśli nagle zauważyłeś, że liście wrzosu nagle zaczęły się deformować, a poszczególne kwiaty uzyskały cień, który nie był charakterystyczny dla odmiany, najprawdopodobniej wirus chorobotwórczy rozprzestrzenił się na twoje miejsce. Dotknięte krzaki będą musiały się wykopać i spalić, ponieważ wirusowe choroby roślin są nieuleczalne.
Pomimo tego, że wrzos jest jedynym przedstawicielem rodzaju, nie będziesz miał problemów z wyborem materiału do sadzenia.Dzięki staraniom hodowców opracowano ponad 500 odmian kultury, które dla wygody można podzielić na 6 grup:
Zwróć uwagę! Dość często początkujący ogrodnicy i niezbyt doświadczeni handlowcy przekazują inną uprawę wrzosowi - Erica. Podobieństwo jest naprawdę oczywiste - w końcu obie rośliny reprezentują tę samą rodzinę, ale jeśli potrzebujesz wrzosu, zachowaj ostrożność przy kupowaniu materiału do sadzenia.
Najbardziej udane sadzenie wrzosu wygląda na tle krótkich drzew iglastych, w ogrodach skalnych i krawężnikach. Bardzo dobrze jest układać ścieżki ogrodowe za pomocą rozgałęzionych krzewów.
Oprócz atrakcyjności zewnętrznej urocza bylina od dawna słynie z właściwości leczniczych. W medycynie ludowej i tradycyjnej jest stosowany jako środek moczopędny, wykrztuśny, ściągający, napadowy, oczyszczający, gojący się z rany i uspokajający. Sproszkowane kwiaty wrzosu przydatne do posypywania ropnych ran, stanów zapalnych i oparzeń wrzodów. Rosół z wrzosowisk zaleca się dodawać do wody z kąpielą na zapalenie korzonków i otyłość.
Kwitnący wrzos zbiera się od początku lipca do pierwszych dni jesieni: w tym okresie stężenie użytecznych składników jest najwyższe. Zebrane surowce są suszone w cieniu i przechowywane w szklanym lub ceramicznym pojemniku.
Ponadto wrzos jest najbardziej znaną rośliną miodową, ze względu na jej właściwości lecznicze i cechy smakowe, miód wrzosowy nie ma sobie równych.
Czy heath wart jest czasu i kłopotów? Oczywiście! Pomyśl tylko, jak przyjemnie byłoby osiąść w letni wieczór niedaleko rozkwitającej, pachnącej polany, napić się mocnej herbaty i ponownie przeczytać na wpół zapomnianą piękną balladę.
