Najbardziej niezawodną ochroną przed wieloma infekcjami jest szczepionka. Jedną z takich szczepionek, przeciwko której zaszczepiono, jest odra. Jest to niebezpieczna choroba, która nawet przy odpowiednim leczeniu może prowadzić do poważnych powikłań. Odra, pomimo wszelkich środków zapobiegawczych, jest dość powszechna w wielu krajach - nie tylko w niekorzystnej sytuacji społecznej, ale także w bogatych, takich jak Niemcy i Francja. Według statystyk WHO, co roku choroba ta pochłania kilka tysięcy dzieci. Odra śmiertelność jest rejestrowana tylko wśród nieszczepionych dzieci, których organizm nie ma absolutnie żadnej ochrony przed patogenem, który w wyniku tego rozwija się bardzo szybko, powodując poważne uszkodzenia systemów i narządów. Po szczepieniu prawdopodobieństwo, że dana osoba zachoruje na odrę, zmniejsza się o 90%, a nawet jeśli wystąpi, choroba jest tolerowana dość łatwo, nie powoduje powikłań i nie prowadzi do śmierci. Do tej pory szczepienia przeciwko odrze są uwzględniane w kalendarzach szczepień we wszystkich krajach, a lekarze zdecydowanie zalecają, aby nie porzucać tego ustawienia. Szczepienia wykonuje się w dzieciństwie i, jeśli to konieczne, u dorosłych.U dzieci odrę podaje się zazwyczaj w połączeniu z różyczką. Ponieważ szczepienia przeciwko tej chorobie często pokrywają się z testem Mantoux, ten ostatni zwykle przeprowadza się na 2 tygodnie przed szczepieniem lub 6 tygodni po nim. Jednocześnie test Mantoux i szczepionka przeciw odrze są podawane tylko wtedy, gdy istnieją pilne wskazania, takie jak podejrzenie ostrego rozwoju gruźlicy natychmiast po szczepieniu.
Wirus odry jest niestabilny w środowisku, dlatego infekcja występuje tylko w bezpośrednim kontakcie z osobą chorą. W kręgu osób komunikujących się z pacjentem wszyscy najczęściej stają się zarażeni. Ponieważ zaraz po zakażeniu objawy choroby nie występują (okres inkubacji trwa od 7 do 14 dni), osoba, która wydaje się być zdrowa, może być handlarzem. W grupach dzieci wirus jest przenoszony szczególnie szybko, ponieważ dzieci często naruszają zasady higieny, a także w procesie gier przez długi czas są w bardzo bliskim kontakcie. Odra rozprzestrzenia się drogą powietrzną i kontaktową.Warto zwrócić uwagę na taką chwilę: dzięki transmisji z mikroskopijnymi kroplami śliny, które uwalniają się podczas oddychania, wirus może rozprzestrzeniać się przez szyby wentylacyjne; z tego powodu, na przykład, infekcja może wystąpić u mieszkańców piątego piętra od pacjenta z 1. piętra bez bezpośredniego kontaktu z nim. Z tego powodu okresowo rozwijają się mini-epidemie, które dotykają nawet ludzi, którzy nie są w polu choroby. Dorośli, jeśli mają aktywną szczepionkę (wykonaną nie więcej niż 10 lat temu lub wyprodukowaną w dzieciństwie), mogą aktywnie przeciwstawić się wirusowi, dlatego też zarażają się dopiero w momencie poważnej epidemii. Z tego powodu choroba jest uważana za dziecinną.
Odra szczepienie może być zaplanowane lub pilne, w zależności od sytuacji epidemiologicznej w okolicy.
Podczas rutynowych szczepień dzieci otrzymują szczepienia w dwóch etapach. Pierwsze szczepienie podaje się w wieku 1 roku lub półtora roku. Jeśli jest dobrze tolerowany i z czasem nie ma przeciwwskazań do niego, wówczas ponowne szczepienie wykonuje się u dzieci w wieku przedszkolnym w wieku 6-6,5 lat.Ponieważ szczepienie przeciwko odrze jest prawie zawsze bardzo łatwe, w przeważającej większości przypadków odrę włączono do kompleksowej szczepionki, która obejmuje również różyczkę i świnkę.
Zgodnie z przepisami, szczepienia odbywają się w dzieciństwie i nie powtarzają się po, jeśli nie ma specjalnych warunków dla tego. W takim przypadku szczepienia są przeprowadzane na zeznaniach osób poniżej 40 roku życia. Po tym wieku nie należy szczepić się przeciwko odrze. Szczególne przypadki, w których szczepienia nie mają zatwierdzonego harmonogramu, obejmują:
Ponadto nieplanowane szczepienia przeciw odrze mogą być również przeprowadzane wśród turystów, którzy podróżują do krajów o wyjątkowo niekorzystnych warunkach dotyczących odry. W takim przypadku szczepienie może zostać dostarczone nawet po szczepieniu dzieci lub dorosłych szczepieniach, po upływie których 10 lat jeszcze nie minęło. Zazwyczaj powodem takiego szczepienia jest gorący klimat. Jest to konieczne, ponieważ organizm podczas gwałtownej zmiany klimatu jest atakowany przez wiele nowych wirusów, a aktywność układu odpornościowego gwałtownie spada. W wyniku tego odra, nawet jeśli szczepienie przeciwko niemu zostało dokonane, ale wcześniej niż rok temu, może zabić osobę.
U dorosłych, w przeciwieństwie do dzieci, szczepienie odbywa się w odstępie zaledwie 3 miesięcy. Pierwsza szczepionka jest umieszczana po zbadaniu przez lekarza, co potwierdza brak przeciwwskazań. Następnie, z dobrą tolerancją, ponowne szczepienie przeprowadza się dokładnie po 3 miesiącach. W przypadku gdy nie wykonano powtórnego szczepienia, 6 miesięcy po pierwszym, kolejne szczepienie przeprowadza się ponownie, a także w 2 etapach. Kompozycję wprowadza się do górnego odcinka przedramienia podskórnie lub domięśniowo - według uznania lekarza.Niezwykle niepożądane jest zaszczepienie mięśnia pośladkowego, ponieważ z wiekiem gromadzi się duża ilość tłuszczu podskórnego (nawet przy normalnej wadze i smukłej sylwetce), co powoduje, że ropnie są bardzo łatwe, co wymaga autopsji i oddzielnej terapii. Nie można również umieścić szczepionki w skórze, ponieważ kompozycja w tym przypadku nie jest w pełni rozbieżna i tworzy się pieczęć, która czasami trwa do 1 roku.
Tam, gdzie dzieci otrzymują szczepienia i czy jest to obowiązkowe, dawka szczepienia wynosi 0,5 ml, a zatem dziecko nie odczuwa dużego dyskomfortu po podaniu. Kompozycję stosuje się najczęściej w okolicy przedramienia lub pod łopatką. Próbują wykluczyć wprowadzenie pośladków ze względu na fakt, że w okresie pierwszego szczepienia dzieci wciąż potrzebują pieluch, dlatego w miejscu wstrzyknięcia może rozwinąć się stan zapalny, zgodnie z rosyjskim ustawodawstwem wszystkie czynności medyczne z osobą są możliwe wyłącznie przez jego zgoda lub za zgodą jego opiekunów. Z tego powodu szczepionkę przeciwko odrze można podać dziecku tylko wtedy, gdy jego rodzice lub osoby wykonujące swoje obowiązki wyraziły na to zgodę.Jeśli dorosły nie chce zaszczepić dziecka, zgłasza to na piśmie, a ten dokument jest przyklejony do karty. Biorąc pod uwagę, jak niebezpieczna jest odra i ile zgonów w dzieciństwie odnotowuje się rocznie na całym świecie z powodu braku szczepień przeciwko niej, odmowa szczepienia jest wysoce niepożądana.
Po wykonaniu szczepienia organizm zaczyna produkować przeciwciała przeciwko odrze iw tym okresie zarówno dzieci, jak i dorośli mogą odczuwać pewien dyskomfort. Dlatego w ciągu 1-2 dni po szczepieniu często występuje:
Zazwyczaj takie objawy reakcji organizmu na szczepionkę utrzymują się przez 2-3 dni i przechodzą same. Jeśli tak się nie stanie, a temperatura ciała wzrośnie powyżej 38 stopni, należy skonsultować się z lekarzem.
W niektórych przypadkach szczepienie przeciw odrze może powodować pewne komplikacje. Najczęściej są one związane z faktem, że szczepienie zostało przeprowadzone w sposób iluzoryczny, czyli zrobione dziecku, które miało przeciwwskazania do tego w momencie szczepienia.Czasami mogą wystąpić powikłania ze względu na słabe szczepienia, gdy nie ma wystarczającej ilości środków antyseptycznych w miejscu nakłucia skóry, a bakterie chorobotwórcze przedostają się do organizmu przez drobną ranę. Następujące powikłania pojawiają się najczęściej w przypadku szczepienia przeciwko odrze:
Pomimo faktu, że powikłania szczepień przeciwko odrze u dzieci są dość poważne, rzadko występują. Jeśli dziecko, które nie zostało zaszczepione zachoruje, ryzyko poważnych konsekwencji dla organizmu będzie znacznie większe.
Zwykle po szczepieniu u dorosłych nie występują żadne skutki uboczne i powikłania, ale tylko wtedy, gdy zostały one podane prawidłowo, w czasie, gdy ciało szczepionki nie jest osłabione. Jeśli podczas szczepienia odporność była w stanie depresji, wówczas możliwa jest reakcja alergiczna (o różnej intensywności) na szczepionkę i objawy zimna z wysypką na skórze. W niektórych, dość rzadkich przypadkach, gdy szczepienie zostało przeprowadzone w okresie infekcji wirusowej lub bezpośrednio po nim, pojawiły się poważne i zagrażające życiu powikłania, takie jak:
Wszystkie wymagają natychmiastowego leczenia iw większości przypadków - w szpitalu.
Jest to właśnie przeciwwskazanie dziecka do szczepienia przeciwko odrze iz tego powodu zakazy stosowania szczepionki dla wszystkich grup wiekowych można rozpatrywać łącznie. Jedynymi przeciwwskazaniami, które można rozróżnić jako dorośli, są ciąża i okres karmienia piersią. Powszechnymi przeciwwskazaniami są:
We wszystkich tych przypadkach szczepienie nie jest przeprowadzane i, według uznania lekarza, jest odroczone na określony czas lub całkowicie anulowane. Milczenie o występowaniu przeciwwskazań jest surowo zabronione, ponieważ może spowodować bardzo poważne uszkodzenie zdrowia, a nawet spowodować śmierć po podaniu szczepionki.
Szczepionka przeciwko odra jest wykonywana przy użyciu szczepionek rosyjskich i importowanych. Oba są dobrze tolerowane przez organizm, a zatem nie ma dużej różnicy w tym, który z nich będzie użyty do szczepienia. Zwykle szczepienia przeprowadza lek dostępny w placówce medycznej w danym momencie iz tego powodu możliwe jest stosowanie różnych szczepionek do pierwszego i drugiego szczepienia.
