W ludzkim ciele co sekundę dzieje się wiele procesów chemicznych. Jednym z nich jest rozkład białek. Kończy się uwolnieniem mocznika - złożonego związku chemicznego, który jest stale obecny w ciele.
Substancja ta jest produkowana przez wątrobę w procesie syntezy białek i jest usuwana wraz z moczem.
Ilość mocznika wskazuje, jak dobrze działają nerki. W połączeniu z innymi parametrami badania krwi dane na temat zawartości substancji pomagają wykryć obecność lub brak patologii nerek.
Określenie poziomu mocznika jest dość ważne i informacyjne na etapie podstawowej diagnostyki. Zgodnie z jego zawartością we krwi możliwe jest stwierdzenie ciężkości procesu chorobowego, który otoczył ciało. Dane w dynamice pomagają określić, jak skuteczne jest leczenie i czy istnieje potrzeba zmiany terapii.
Ciało stale traci białko przez jelita i nerki. Straty te są nieuniknione i naturalne, metabolizm białek jest złożonym i wieloetapowym procesem, któremu towarzyszy wytwarzanie amoniaku. Wątroba neutralizuje ją, zamieniając w mocznik.
Stężenie krwi w moczniku wskazuje na:
W przeciwieństwie do innych żużli - takich jak amoniak, aceton, fenole - mocznik nie jest toksyczny. Ale jest wyjątkowy, ponieważ może łatwo przedostać się przez błony komórkowe i przenikać do wewnętrznych narządów miąższowych - trzustki, wątroby, płuc, nerek. Mocznik może wciągać za sobą wodę, co jest niebezpieczne dla komórek. Mogą przepełniać płynem i tracić zdolność do normalnego funkcjonowania.
Poziom mocznika we krwi jest znaczącym wskaźnikiem tego, jak zdrowe są nie tylko nerki, ale także wątroba, czy mięśnie są stonowane czy nie.
Stężenie mocznika we krwi może wzrosnąć lub zmniejszyć się pod wpływem warunków fizjologicznych. Na poziom substancji wpływają:
Odmowa soli kuchennej lub jej ograniczone użycie prowadzi do braku chloru w organizmie. Ciało próbuje zrównoważyć występujący brak równowagi, któremu towarzyszy wzrost stężenia mocznika we krwi.
Ale jeśli ciało jest zdrowe, ilość mocznika nie opuszcza optymalnych granic, których zakres jest dość szeroki.
Zwykle zawartość substancji we krwi powinna mieścić się w następującym zakresie:
Stopa mocznika, optymalna dla kobiecego ciała, jest nieco niższa niż dla mężczyzny.
Po sześćdziesięciu latach staje się on taki sam dla obu płci i waha się od 2,80 do 7,50 mmol / l.
Osobno musisz wybrać okres ciąży. Przez dziewięć miesięcy ciało kobiety ulega znacznym zmianom we wszystkich procesach wewnętrznych. Jest przebudowany, aby przede wszystkim zaspokoić potrzeby dziecka, a następnie już matki.
W związku z tym zawartość mocznika podczas ciąży jest zmniejszona w porównaniu do zwykłego poziomu. Ten stan alarmowy nie wywołuje lęku, ale wymaga stałego monitorowania przez lekarzy. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet w ciąży cierpiących na cukrzycę, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych lub które mają kamienie nerkowe.
Dla noworodków poziom mocznika powinien mieścić się w następującym zakresie (mmol / l):
Wraz z wiekiem stężenie mocznika nieznacznie wzrasta. Do wieku dorastania (14 lat) jego stawka wynosi:
U niemowląt zawartość substancji bada się w przypadku podejrzenia zaburzenia czynności nerek lub wątroby.
Aby wyniki analizy były prawidłowe, konieczne jest przed pobraniem krwi:
Obniżony poziom mocznika u niemowląt w połączeniu z podwyższonym poziomem bilirubiny sygnalizuje poważne uszkodzenie wątroby. Ten stan wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Starsze dzieci o niższych poziomach mocznika mogą odzwierciedlać:
Zwiększenie ilości mocznika u niemowląt oznacza odwodnienie ich ciała. Powód tego musi być natychmiast zidentyfikowany i poprawiony.
Wraz ze wzrostem stężenia leku u starszych dzieci lekarz może zasugerować:
Przyczyna może nie być tak poważna, na przykład niedożywienie.
Aby dokładnie ustalić diagnozę, należy spełnić wszystkie zalecenia lekarza i przeprowadzić dodatkowe testy.
Wzrost zawartości mocznika w porównaniu do normy jest oznaką niepokojącego i niepożądanego. Można przekroczyć maksymalny poziom maksymalnie 0,40 mmol / l. Ale nawet tak niewielki wzrost nie może być zignorowany. Konieczne jest powtórzenie analiz i zbadanie, w jaki sposób ilość substancji zmienia się w czasie.
Znaczny nadmiar normy najczęściej sygnalizuje rozwój niektórych groźnych chorób.
І. Patologia nerek:
W przypadku podobnych chorób w moczu możliwe jest pojawienie się zanieczyszczeń krwi, oddawanie moczu staje się rzadkie lub zbyt częste.
ІІ. Choroby wątroby:
III. Inne patologie (mniej powszechne):
Im bardziej znacząco przekracza się ilość mocznika, tym bardziej strukturalna i funkcjonalna reorganizacja ulega ekspresji w tkankach i narządach biorących udział w metabolizmie białka.
Nie możemy jednak ignorować faktu, że wzrost mocznika może być konsekwencją nadużywania żywności, obfitych białek lub fizycznego przeciążenia.
Zwiększenie zawartości mocznika nie może wpływać na stan organizmu. Początkowo pojawiają się objawy normalnego zmęczenia:
Dalej sytuacja się pogarsza. Bardziej poważne objawy łączą się z stosunkowo nieszkodliwymi objawami:
Przedłużone normy mocznikowe mogą pogorszyć patologiczne zmiany w nerkach, podnieść ciśnienie krwi i zakłócić krążenie krwi. Dlatego konieczne jest szybkie zidentyfikowanie przyczyn i rozpoczęcie terapii.
W większości przypadków spadek zawartości mocznika poniżej normy wynika z przyczyn niezwiązanych z chorobą. W szczególności ten warunek jest typowy dla wegetarian i dla tych, którzy stosują dietę zawierającą żywność o niskiej zawartości białka.
Często u kobiet noszących dziecko obserwuje się spadek poziomu mocznika. Wzrost i rozwój płodu wymaga dużego wydatku białka, który pochodzi od ciała przyszłej matki.
Ale spadek zawartości mocznika poniżej normy jest również możliwy w wyniku obecności poważnych przyczyn, na przykład:
W okresie powrotu do zdrowia po chorobie i przywracaniu jej do normalnego życia możliwe jest również obniżenie poziomu mocznika.
Podobna sytuacja występuje w leczeniu insuliny, stosowaniu testosteronu i hormonów wzrostu.
Kontrola nad zawartością mocznika pomaga nawigować na poziomie stabilności metabolizmu białek i na czas naprawić dysfunkcję narządów, które biorą udział w tym procesie. Normalna ilość substancji jest wiarygodną oznaką ich zdrowia.
Ważne jest, aby poprawnie odszyfrować wyniki analiz i porównać je z danymi z innych testów. Może to zrobić tylko specjalista, z którym należy się skontaktować.
Odchylenia od ogólnie przyjętych standardów powinny zachęcać do dalszych badań. Pomogą lub rozpoznają chorobę lub wskażą jej brak.
