Monocyty nazywane są jednym z rodzajów białych krwinek - białych krwinek. Są duże, bez określonego ziarna i z prostym rdzeniem niesegmentowanym.
Podobnie jak wszystkie białe komórki, monocyty są produkowane w szpiku kostnym. Stamtąd wchodzą do krwi nie w pełni dojrzałej. Zdolność monocytów do wchłaniania szkodliwych mikroorganizmów w tym okresie osiąga szczyt.
Są najjaśniejszymi przedstawicielami fagocytów. Monocyty wiążą patogenne kultury testowe na ich powierzchni, ogarniają je i trawią. Tak więc komórki spełniają swój cel - chronią ciało przed szkodliwymi cząstkami i chronią jego zdrowie.
Udział monocytów w innych leukocytach nie powinien przekraczać 11%. Zwiększenie ich poziomu lub wzrost bezwzględnej ilości jest zjawiskiem niepożądanym. Często dzieje się tak, ponieważ patologie zaczynają się rozwijać w ciele. Ale możliwe jest, że takie zmiany w składzie krwi są spowodowane przyczynami fizjologicznymi.
Nadmiar norm monocytów otrzymał nazwę monocytozy. Istnieją dwa rodzaje tego warunku:
Absolutny - charakteryzuje się wzrostem całkowitej liczby komórek. Ich liczba przekracza ustaloną normę, której wielkość dla dorosłych wynosi 0,70 x 109/ l.
Względny - proporcja monocytów przekracza optymalną górną granicę 11%.
Obecność monocytozy może być naturalna. Względny wzrost monocytów często występuje pod wpływem pewnych czynników fizjologicznych, a mianowicie:
Dla kobiet ważna jest również faza cyklu miesiączkowego.
Indywidualne cechy danej osoby, biorytmy mogą prowokować wzrost monocytów.
Ponieważ komórki pełnią funkcje ochronne, ich poziom i liczba wzrastają wraz z pojawieniem się jakiegokolwiek procesu zapalnego.
Istnieje wiele patologii, którym towarzyszy wzrost monocytów. Wśród nich przeważają:
Zawartość monocytów wzrasta po operacjach brzusznych, zwłaszcza w usunięciu zapalenia wyrostka robaczkowego i interwencji chirurgicznej w narządach miednicy.
Mała monocytoza występuje, gdy organizm doznał dolegliwości o różnym nasileniu i już zaczął się regenerować.
Wzrost komórek może zostać zatruty przez takie niebezpieczne pierwiastki chemiczne, jak fosfor lub tetrachloroetan.
U noworodków, które dopiero się rodziły, poziom monocytów jest najczęściej podwyższony.Dopuszczalne odchylenie od normy o 10%, co nie jest uważane za patologię.
Kiełkowanie zębów mlecznych, ich utrata wywołuje niewielki wzrost stężenia monocytów.
Monocytozę towarzyszą choroby wieku dziecięcego, takie jak:
Wzrost monocytów jest zawsze dostępny na przeziębienia. Dzieci częściej cierpią z powodu takich dolegliwości u dorosłych. Wzrost monocytów i leukocytów świadczy o tym, że ciało odważnie zwalcza infekcję.
Kontrola nad poziomem komórek jest zawsze wykonywana przez pediatrów w okresie, gdy dziecko wyleczone z bólu gardła. Jest to ważne, ponieważ pod zapaleniem błony śluzowej gardła mononukleoza może płynąć leniwie płynąc.
Przyczyną wzrostu monocytów u niemowląt jest infekcja robakami, a mianowicie enterobiasis lub glistnica. Pasożyty muszą być szybko usunięte z ciała.
Dzieci mogą być podatne na dermatofitozę, chorobę zakaźną skóry. Jest to spowodowane przez grzyby dermatofitowe - grzyby pleśniowe, które ukrywają się w glebie.
W dzieciństwie tak poważna choroba, jak gruźlica, występuje rzadko.Jednak jego wygląd nie jest wykluczony, a jednym z objawów choroby jest wzrost monocytów.
Najpoważniejszą i najniebezpieczniejszą przyczyną monocytozy są nowotwory, takie jak białaczka i limfogranulomatoza. Mogą pojawić się w bardzo młodym wieku.
Doświadczony stres, choroba, które minęły niedawno, może wywołać względną monocytozę u dzieci.
Zwiększona zawartość komórek może być również wyjaśniona przez indywidualne cechy ciała dziecka.
Ale w żadnym przypadku nie można zignorować wzrostu poziomu monocytów. Jeżeli pozostałe wskaźniki składu krwi są prawidłowe, badanie należy przeprowadzić w ciągu miesiąca. Powtarzając te same wyniki, pediatra jest zobowiązany do wyznaczenia dodatkowych testów i wysłania ich na konsultację z wąskimi specjalistami.
Z reguły osoba dowiaduje się o obecności podwyższonych monocytów, nie na podstawie rzeczywistego samopoczucia, ale na wynikach badania krwi.
Nie ma jasno określonych objawów monocytozy. W końcu nie jest to osobna choroba, ale tylko stan. I może towarzyszyć nie jednej chorobie.
Jeśli jednak monocyty przekraczają normę, dana osoba może odczuwać:
Wiele chorób objawia się takimi objawami, dlatego nie można obejść się bez dodatkowej diagnostyki.
Głównym zadaniem przyszłej terapii jest precyzyjna definicja głównej choroby, która spowodowała wzrost monocytów. Z reguły takie choroby są łatwo diagnozowane i leczone ambulatoryjnie.
Choroby onkologiczne wymagają znacznie poważniejszej terapii i hospitalizacji.
Podwyższone monocyty to stan, który wskazuje na obecność chorób w ciele. Czasami wzrost komórek wskazuje na już poniesione dolegliwości.
Często wraz ze wzrostem monocytów dochodzi do przesunięć w formule leukocytów lub zwiększa się liczba białych krwinek. To już są niebezpieczne objawy. W końcu te komórki krwi znajdują się w obronie organizmu przed szkodliwymi mikroorganizmami.
Dlaczego monocyty są podwyższone, należy rozważyć indywidualnie w każdym indywidualnym przypadku.
