Bilirubina jest pigmentem żółciowym, jednym ze składników ludzkiej żółci. Substancja ma swoją nazwę od łacińskich słów bilis (żółć) i ruber (czerwony).
Powstawanie bilirubiny występuje w wyniku złożonego i ciągłego procesu cięcia hemoglobiny i rozpadu czerwonych krwinek. Odbywa się to w narządach wewnętrznych: wątroba, śledziona i szpik kostny. Produkty rozpadu są przekazywane do żółci, a następnie usuwane przez jelita na zewnątrz ciała.
W osoczu krwi jest mało bilirubiny. Jego normalny poziom może wzrosnąć, jeśli odpływ żółci zostanie zaburzony lub wystąpią problemy z wątrobą.
Aby określić zawartość bilirubiny należy przeprowadzić biochemiczne badanie krwi.
Podczas badania skład krwi zależy od zawartości bilirubiny:
Początkowo śledziona jest tworzona przez pośrednią bilirubinę, która jest bardzo toksyczna. Nie rozpuszcza się w wodzie i nie może być wydalany z organizmu. Pośrednia bilirubina może łatwo wnikać w błonę dowolnej komórki i zakłócać jej normalne funkcjonowanie.Jego początkowym celem jest mózg, a następnie cały system nerwowy zostaje trafiony. Dlatego ważne jest, aby stężenie tego typu bilirubiny nie opuszczało ustalonych granic.
Jeśli poziom wolnego żółciowego pigmentu jest prawidłowy, wchodzi do krwi w wątrobie, gdzie jest przekształcany w bezpośrednią postać bilirubiny.
W tym stanie substancja jest niska toksyczna, łatwo rozpuszcza się w wodzie, więc szybko opuszcza ciało wraz z kałem i moczem.
Na podstawie badań medycznych opracowano hipotezę, że bilirubina jest głównym przeciwutleniaczem komórkowym. A jeśli to prawda, to kontrolowanie poziomu substancji i zapobieganie jej przekraczaniu normalnego zakresu jest ważnym zadaniem.
Przyczyny, które powodują przekroczenie bilirubiny, są łączone w następujące grupy:
Kiedy erytrocyty zaczynają gwałtownie się zapadać, zarówno poziom hemoglobiny, jak i bilirubiny pośredniej gwałtownie wzrastają.
Redukcja cyklu życia krwinek czerwonych jest charakterystyczna dla grupy chorób krwi pod wspólną nazwą niedokrwistość hemolityczna. Jest on podzielony na dwie podgrupy:
І.Choroba dziedziczna powoduje patologię genetyczną:
Dziedziczne niedokrwistości hemolityczne najczęściej obserwowane to:
ІІ. Niedokrwistość nabyta hemolityczna charakteryzuje się tym, że organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała wrogie swoim własnym krwinkom czerwonym. Choroba pojawia się również w wyniku narażenia na substancje toksyczne.
Materiały szkodliwe dla czerwonych krwinek obejmują:
Wzrost stężenia bilirubiny pośredniej może być również spowodowany:
Takie leki, jak aspiryna, chloramfenikol, insulina, w arsenale skutków ubocznych mają wzrost stężenia bilirubiny. Dlatego należy je ostrożnie brać.
W metabolizmie bilirubiny ważne miejsce zajmuje wątroba. Jeśli w nim zachodzą procesy patologiczne, wówczas nie jest on w stanie całkowicie zneutralizować toksycznego żółtego pigmentu. Rezultatem mogą być choroby, którym towarzyszy wzrost stężenia bilirubiny bezpośredniej:
Poziom bilirubiny bezpośredniej może nasilić choroby kamieni żółciowych związane z problemami odpływu żółci.
Innym czynnikiem wzrostu bezpośredniego stężenia bilirubiny jest infekcja robakami. Penetracja robaków w ciele - zjawisko powszechne i nie należy go lekceważyć.
Wraz ze wzrostem stężenia bilirubiny najpierw zmienia się kolor skóry i twardówka oczu. Nabierają charakterystycznego zażółcenia. Jest to szczególnie zauważalne na dłoniach i dolnej powierzchni języka. Tutaj żółtość pojawia się jako pierwsza.
Kiedy proces odpływu żółci z pęcherzyka żółciowego zostaje zakłócony, gwałtownie wzrasta ilość bilirubiny bezpośredniej. Oprócz żółtaczki pojawia się kolka wątrobowa - ataki ostrego bólu pod prawym żebrem.
Podwyższona bilirubina może podrażniać zakończenia nerwowe skóry, powodując dość wyraźne swędzenie.
Dodatkowe objawy to:
Często nagromadzenie nadmiaru bilirubiny powoduje jedynie znaczny dyskomfort w obszarze wątroby. Jest to szczególnie widoczne po wysiłku fizycznym, nawet niewielkie.
Jeśli niedokrwistość hemolityczna jest przyczyną zwiększenia stężenia bilirubiny, objawy są następujące:
W obecności takich objawów bez konsultacji z lekarzem i przeprowadzanie odpowiednich badań nie może zrobić. I musi to być zrobione natychmiast.
W przypadku dzieci ustalono taką samą normę bilirubiny jak u dorosłych.
Ale urodzone dzieci mają pewne osobliwości.
U niemowląt podwyższona bilirubina jest powszechna. Jest to spowodowane aktywnym rozkładem hemoglobiny płodowej, która różni się od tej, która jest produkowana po urodzeniu. Poziom bilirubiny rośnie, a dziecko ma żółtaczkę fizjologiczną.
Wątroba dziecka nie funkcjonuje jeszcze w pełni, ponieważ zwiększenie ilości pigmentu powoduje zażółcenie skóry i błon śluzowych. Jest to szczególnie widoczne w trzecim dniu życia.
Przez cały tydzień bilirubina wraca do normy, ponieważ organizm dziecka, jego układy enzymatyczne są w pełni dostosowane do świata zewnętrznego i zaczynają w pełni funkcjonować. Żółtaczka fizjologiczna u zdrowego niemowlęcia nie działa szkodliwie na organizm.
Ale nie zawsze bilirubina wraca do normy. Żółtaczka noworodkowa może objawiać się żółtaczką patologiczną, w której poziom pigmentu znacząco wzrasta. Dzieje się tak, gdy jest:
Niemowlę powinno być stale monitorowane przez pediatrów w celu zdiagnozowania w czasie wszystkich możliwych patologii i podjęcia działań terapeutycznych.
U kobiet, które niosą dziecko, zawartość bilirubiny powinna być w normie.
Wyjątkiem jest trzeci trymestr. W tym okresie wiele kobiet ciężarnych ma zwiększoną zawartość pigmentu żółci.
Głównym powodem tego zjawiska jest pojawienie się cholestazy wewnątrzwątrobowej u kobiet w ciąży. W większości przypadków, po urodzeniu, choroba uwalnia się.
W celu obniżenia stężenia bilirubiny należy najpierw ustalić przyczynę jej wzrostu.
Istnieją pewne zabiegi, które może przepisać tylko lekarz.
Należą do nich:
Ta metoda jest z powodzeniem stosowana w leczeniu żółtaczki u noworodków.
Dodatkowo można podawać leki oczyszczające, w szczególności żele aktywowane i żele usuwające toksyny.
Gdy przyczyną wzrostu bilirubiny jest zapalenie wątroby, leczenie ma na celu neutralizację wirusa, który spowodował chorobę. Lekarz przepisuje leki, które powinny chronić wątrobę. Z powodu skutecznego leczenia zapalenia wątroby typu B poziom pigmentu żółciowego jest znormalizowany.
Przy pewnych dolegliwościach wątroby i zespołu Gilberta można przepisywać takie leki jak zixorin i fenobarbital. Pacjent przyjmujący te leki powinien być nadzorowany przez lekarza w celu monitorowania i zapobiegania możliwym powikłaniom i skutkom ubocznym.
Recepty ziołowe pomogą zmniejszyć ilość bilirubiny we krwi i zmniejszyć obciążenie wątroby.
W celu normalizacji pigmentu żółciowego można przy użyciu herbaty, w składzie których są obecne:
Musisz zmierzyć dwie łyżki deserowe z mieszanki ziół i zalać szklanką wrzącej wody. Napar powinien stać w formie zakrytej przez około godzinę.
Dawka napoju to jedna szklanka dziennie. Połowę trzeba wypić na pusty żołądek przez około dwadzieścia minut przed śniadaniem. Resztę zabiera się przed snem.
Skuteczna nalewka na liściach brzozy. Najpierw młode liście brzozy są suszone, a następnie kruszone. Łyżkę wlewa się z szklanką wrzącej wody, podawaną w ciągu dnia. Agent jest zabierany przed snem.
Nie jest źle czyścić wątrobę za pomocą wyciągu z owoców ostropestu plamistego. Kiełkujące nasiona tej rośliny są skuteczne w leczeniu zapalenia wątroby. Łyżka dziennie pomoże poprawić wątrobę i zmniejszyć podwyższoną bilirubinę.
Prawidłowe odżywianie, umiarkowane ćwiczenia pomogą również poprawić kondycję ciała iznormalizować poziom pigmentu żółciowego.
Ważne jest, aby unikać stresu w układzie nerwowym, to znaczy, aby uniknąć zakłóceń, stresu.
Aby leczyć choroby, które spowodowały wzrost stężenia bilirubiny, należy wykonać kompleksowe czynności i zastosować się do wszystkich instrukcji lekarza.
