Wielu z nas, będąc dziećmi, naiwnie wierzyło, że berberysy są pysznymi cukierkami, na których owijce widać pędzel podłużnych czerwonych owoców. Jakże więc chciałem zobaczyć przynajmniej jeden peephole dziwnej rośliny, na której dojrzewają jagody berberysu! Dzisiaj nawet początkujący ogrodnik może w razie potrzeby wyhodować w ogrodzie "kandyzowanego" krzewu.
Berberys to liczne rodzaje krzewów i drzewiastych roślin z rodziny Berberys. Arabskie słowo "beiberi", z którego pochodzi nazwa rodzaju, oznacza "skorupopodobny". Spośród 175 gatunków berberysu rosnących w górskich regionach półkuli północnej, wiele z nich uprawia się w kulturze, ale absolutnym faworytem ogrodników jest berberys, potężny krzew około 3 m wysokości, z szarobrązowymi gałęziami, cienkimi eliptycznymi liśćmi i ostrymi trójdzielnymi kolcami, z których każdy osiąga długość 2 cm W połowie maja roślina pokryta jest drobnymi pachnącymi kwiatami o złocistożółtym kolorze, zebranymi w tarcze lub szczotki. Obfite kwitnienie berberysu zwyczajnego trwa 20-25 dni, a jesienią te jagody, które znamy z banderoli, dojrzewają.
We współczesnej kulturze ogrodniczej najbardziej pożądane są dekoracyjne formy berberysu zwyczajnego, takie jak:
Zwykły berberys jest nie tylko piękny, ale także niezwykle przydatny w dekoracji ogrodu. Jadalne jagody są używane w tradycyjnej medycynie i przy gotowaniu, a nieprzejezdny żywopłot gęstych ciernistych krzewów w rywalizacji o siłę da szanse każdemu metalowemu ogrodzeniu.
Na środkowym pasie wiosna to najlepszy czas na sadzenie berberysu. Poczekaj, aż gleba w ogrodzie zacznie się roztapiać i rozgrzewać i zacznie działać. Ale nie dociskaj! Pełne sadzenie trzeba obudzić nerki.
W skrajnym przypadku zezwala się na jesienne sadzenie roślin, odbywa się to podczas masowego opadania liści.
Berberys czuje się równie dobrze w otwartych przestrzeniach iw półcieniu, ale w przypadku odmian o liściach purpurowych lepiej jest znaleźć dobrze oświetlony wzgórek, ich liście będą jaśniejsze i bardziej spektakularne w słońcu. Gleba jest preferowana neutralna, płodna.Prace są prowadzone w następujący sposób:
Zwróć uwagę! Berberys jest zapylany krzyżowo, dlatego do owocowania o wysokiej jakości konieczne jest hodowanie nie jednej, ale kilku okazów na działce.
Planując wzrost pojedynczych krzewów, posadź je w odległości 1,5-2 m od siebie. W gęstych żywopłotach pomiędzy sąsiadującymi roślinami utrzymują odległość 25-30 cm, w bardziej luźnym - około 50 cm.
Bezpretensjonalność zwyczajnej berberysu zadziwia czasami nawet doświadczonych ogrodników.Ten piękny krzew nie boi się ani suszy, ani silnego wiatru i świetnie czuje się w zagazowanej miejskiej atmosferze. Właściwa pielęgnacja nasadzeń jest łatwym zadaniem:
Jeśli mumiesz ziemię pod krzakami torfem, humusem lub skorupą orzecha, będziesz musiał rzadziej zbierać wodę, chwastów i poluzować fabułę.
Berberys hoduje się w taki sam sposób, jak inne krzewy ogrodowe:
Zwróć uwagę! Nie można podzielić rośliny, jeśli rozgałęzienie jej pędów zaczyna się nad nieutwardzoną powierzchnią.
Niezależna uprawa berberysu - zajęcie ciekawe i niezbyt kłopotliwe. Przy minimalnym wysiłku, za kilka lat zapewnisz w pełni wysokiej jakości materiał do sadzenia dla siebie i swoich przyjaciół ogrodnika.
Późną jesienią gleba pod berberysami jest ściółkowana grubą warstwą suchego torfu lub kompostu. Młode rośliny, które nie osiągnęły wieku pięciu lat, pokrywają zimowe łapy świerkowe. Większe i wolumetryczne próbki są izolowane inaczej: gęstą koronę naciąga się w kilku miejscach za pomocą elastycznego sznurka, a wokół tulei instaluje siatkę metalową.W powstałej cylindrycznej "chacie" zasypiają opadłe liście, a górna struktura jest owinięta włókniną.
Berberys, odporny na jakiekolwiek testy klimatyczne, jest jednak bardzo podatny na infekcje grzybowe, takie jak:
Czasami berberys pospolity cierpi na bakteriozę - poważną chorobę bakteryjną, której objawami są pękanie kory i pojawianie się brzydkich guzów na pędach. Jeśli choroba uderzyła w czubek gałęzi, wtedy uratowanie rośliny jest łatwe: po prostu odetnij uszkodzoną pęd, chwytając kawałek zdrowej tkanki. Znacznie gorzej, jeśli bakterioza rozwija się w dolnej części gałęzi, gdzie sąsiaduje z pniem - w tym przypadku cały krzew zostanie zainfekowany. Natychmiast usuń wszystkie chore partie berberysu i obsadź je sprayem Bordeaux lub innym silnym środkiem grzybobójczym zawierającym miedź.
Od szkodników na berberysie okresowo naloty kwieciste ćmy, borówki berberysu i mszyce berberysu. Przeciwko mszycom krzewy są natryskiwane mocnym (300 g / 10 l) roztworem mydła do prania lub preparatu Biotlin.Ćma (1-3%) roztwór chlorofosu pomoże pozbyć się zasianych moli, oddzielając jagody berberysu od środka, a także od gąsienic.
Tylko dojrzałe jagody zwykłego berberysu nadają się do spożycia przez ludzi, są trujące niedojrzałe. Zebrane owoce i liście suszy się na wolnym powietrzu pod baldachimem, po czym pakuje się je w papierowe torby i suszy w pomieszczeniu przez 3 lata. Zebrane surowce są wykorzystywane w medycynie tradycyjnej do przygotowywania środków przeciwbólowych, żółciopędnych, przeciwnowotworowych i hemostatycznych. Odwar z liści berberysu pomaga z zapaleniem wątroby, chorobami przewodu pokarmowego i wątroby. Odwar z korzeni jest używany zewnętrznie do mycia zapalnych oczu i ropnych ran, a także balsamów na zapalenie korzeni, osteochondroza, reumatyzm i artretyzm. Jedzenie świeżych jagód, zmielonych z miodem, pomaga przywrócić ciało dotknięte przez promieniowanie.
W gotowaniu świeżo zebrane owoce berberysu są używane do produkcji dżemów, przetworów i kompotów, przygotowywania likierów i likierów, a suszone jagody, całe lub rozgniatane, dodawane są do zup i dodatków jako aromatyczna przyprawa.Liście kultury - doskonała baza do zielonej zupy.
Ale bądź ostrożny! Wszystkie oczywiste korzyści wynikające z zastosowania leków na bazie jeżyn są przeciwwskazane u dzieci w wieku poniżej 12 lat, kobiet w ciąży i karmiących piersią, a także u osób cierpiących z powodu indywidualnej nietolerancji produktu. I, oczywiście, w żadnym wypadku nie próbuj niedojrzałych jagód.
