Kwiat Eremurusa wciąż jest nieczęstym gościem w ogrodach środkowego pasa, ale co za spektakularny! Puszyste wiechy, pomalowane w delikatne kolory, bardzo przypominają ogony niewidocznych zwierząt. Nawiasem mówiąc, nazwa kultury swobodnie tłumaczonej na podstawie starożytnego greckiego brzmi jak "pusty ogon". W Azji Środkowej Eremurus znany jest jako shrysh lub shiryash, co oznacza klej. W tych regionach lepka masa jest wytwarzana z kłącza roślin dla celów technicznych. Gotowane korzenie Eremurus w kuchni azjatyckiej są uważane za kulinarne, a liście i pędy rośliny ogoniastej są używane do barwienia naturalnych tkanin w jasnożółtym. Ale przede wszystkim Eremurus jest niezwykle piękną kulturą dekoracyjną i wielką rośliną miodową.
Jednak siew nasion eremurusa w otwartym terenie odbywa się wczesną wiosną żadna metoda beznasienna nie jest dozwolona, ale nie jest mile widziana. Eksperci zalecają uprawianie przystojnego ogonka przez sadzonki: nasiona wysiewa się pod koniec września - na początku października, w komfortowych warunkach domowych, sadzonki spędzają 3 lata, a po wyznaczonym czasie zostają przeniesione do stałego miejsca.Sadzenie prowadzone jest w pierwszych dniach jesieni, aby przed nadejściem zimnej pogody sadzonki miały czas na osiedlenie się.
Dla sadzonek Eremurus podnieś plastikowy pojemnik lub drewnianą skrzynię o głębokości nie mniejszej niż 12 cm. Nie możesz tracić czasu na przygotowanie podłoża - wystarczy zwykła uniwersalna mieszanka gleby, ale nie zapomnij wysterylizować jej w łaźni wodnej lub w gorącym piekarniku przed rozpoczęciem pracy.
Technologia siewu jest następująca:
Nie czekaj na szybkie pojawienie się pędów z Eremurus, zanim nasiona nie będą dojrzałe, a niektóre z nich nie będą mogły zająć nawet 2 lata. Wraz z pojawieniem się zrównoważonego ciepła umieść pojemnik w ogrodzie i nie zapomnij regularnie podlewać rozsady. Kiedy liście młodych roślin wyschną, usuń pojemnik z sadzonkami w ciemnym, wentylowanym pomieszczeniu. W połowie jesieni Eremurusy będą musiały zostać przeszczepione w oddzielnych pojemnikach i ponownie dostarczone na otwarte powietrze. Przed rozpoczęciem mrozu doniczki z roślinami pokrywają świerkowe gałęzie, kompost lub suche liście. Zalecana grubość warstwy ocieplającej wynosi 25-35 cm.W wieku 3 lat, rozwinięte i dojrzałe sadzonki Kornedonian są sadzone w klombie.
Do sadzenia Eremurus będzie potrzebował otwartego, słonecznego miejsca. Kultura nie jest bardzo wymagająca pod względem składu gleby, ale wysokiej jakości odwadnianie jest obowiązkowe, ponieważ stagnacja wilgoci u korzeni może później zniszczyć rośliny. Nie trzeba chronić przed wiatrem nasadzeniowym: elastyczne, silne pędy Eremurusa nie boją się nawet silnych podmuchów. I nie zasiej egzotycznego piękna w glebie przesyconej materią organiczną: w tłustej krainie wyrosną wspaniałe liście, ale nie zakwitną.
Dorośli Kornedonianie sadzi się w ogrodzie kwiatowym w następujący sposób:
Jeśli wolisz siać nasiona bezpośrednio w ziemi, nie zapomnij zasadzić sadzonki w odstępach 30-60 cm po pojawieniu się sadzonek.
W sprzyjających warunkach, eremurus wyhodowany z nasion zakwitnie w 4-7 roku od momentu kiełkowania. Kwitnienie rozpoczyna się u dołu wiechy, a po otwarciu kwiaty żyją nie dłużej niż jeden dzień. W zależności od rodzaju i odmiany Eremurus bloom trwa od 10 do 40 dni.
Jeśli uprawianie sadzonki Eremurus jest dość kłopotliwym zajęciem, wówczas opieka nad dorosłymi roślinami nie będzie wymagała:
Jest jedna niezwykle ważna cecha w pielęgnacji eremurusa: latem, gdy liście roślin usychają, zaleca się wykopać Kornedonian z ziemi, wysuszyć i przechowywać w chłodnym wentylowanym pomieszczeniu przez 3-4 tygodnie. Jeśli boisz się usunąć kłącza przypominające sprośniki podczas ich usuwania, pozostaw je w miejscu, ale zbuduj niezawodne schronienie przed deszczem nad nasadzeniami.Złota zasada uprawy Eremurusa: w żadnym wypadku nie można pozwolić, by łodygi Talocanii znalazły się w stanie spoczynku.
Należy zauważyć, że w ładnym "ogonie" jest sporo wrogów. Jedzenie bujnych zieleni i kwiatów nie jest przeciwne wszechobecnym szkodnikom ogrodowym - wciornastkom, mszycom, ślimakom. Preparaty owadobójcze pomogą pozbyć się owadów ("Aktellik", "Fitoverm" itp.). Ślimaki są zbierane ręcznie lub wciągane w pułapki z ciemnym piwem, na które ślimaki są dużymi myśliwymi. Są one położone w ogrodzie kwiatowym, a smakosze są większe - myszy i mole, wolą skubać kłącza Eremurusa. Jeśli zauważysz, że jedna z roślin słabo się rozwija i wygląda na przygnębioną, natychmiast odkopuj system korzeniowy i dokładnie sprawdź. Po znalezieniu śladów zębów, usunąć uszkodzone miejsca, posypać kawałki popiołem lub pokruszonym węglem i ponownie zakopać. Aby zniechęcić gryzonie, umieść wokół obrzeża miseczki z zatrutym ziarnem.
Spośród chorób właściciele eremurus powinni uważać na powszechne infekcje grzybowe, takie jak rdza, fusarium, mączniak prawdziwy, szara pleśń.Choroby te można skutecznie leczyć tylko we wczesnych stadiach ich rozwoju, dlatego przy pierwszych objawach (obce plamy, udary, gnijące formacje, wzdęcia) nasadzenia należy leczyć dowolnym silnym fungicydem (Skor, Topaz, Kvadris, Fitosporin) .
O wiele większym zagrożeniem dla Eremurusa są choroby wirusowe, których nosicielami są pasożyty owadów. Szkody powodowane przez wirus są łatwo rozpoznawane przez żółty kolor i gruźlicę liści. Nie ma lekarstwa na tę plagę, co oznacza, że zakażona roślina będzie musiała być wyrwana z korzeniami i spalona, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji.
Kiełkujące nasiona Eremurus powstają tylko w dolnej części szypułki, dlatego aby uzyskać wysokiej jakości materiał, trzeba poświęcić kilka "ogonów". Wybrane pędzle są skracane o jedną trzecią, aw połowie sierpnia są cięte nożycami i oczyszczane w celu dozowania do suchego, wentylowanego pomieszczenia. W ostatnich dniach października, wysuszone pudełka są mielone w rękach, nasiona są oczyszczone z kurzu, przesiane i zapakowane w papierowe torby.
Przy ostrych zimach na średnich szerokościach geograficznych Eremurusy są dość stabilne, ale środki ostrożności nadal nie przeszkadzają. Gleba na działce powinna być ściółkowana grubą (10-15 cm) warstwą kompostu lub torfu, aby chronić potężne kłącza przed zamarzaniem. Kornedontsa, którą wykopałeś latem, nie powinna być przechowywana w pomieszczeniu, inaczej zaczną rosnąć, nie czekając na sadzenie. Posadź je jesienią w ziemi, ogrzej je mulczem i posyp je świerkowymi gałęziami lub słomą. Czyszczą "koc" na wiosnę, gdy na zewnątrz jest ciepło.
Obecnie znanych jest ponad 40 gatunków Eremurus, a większość z nich jest interesująca dla kwiaciarni. Najbardziej spektakularne i popularne są Eremurus Thunberg, Olga, Albert, Echison, Junge, potężny, grzebieniasty, Gissar, grzebień, Buchara, Tien-Shan i wiele innych. W naszych szerokościach geograficznych najczęściej hodowane są mieszańce hodowlane wyhodowane na bazie Eremurus Isabella, wśród których obelisk (biały), Rofford (łosoś), Kleopatra (pomarańczowo-czekoladowa), Pinokio (żółty) zyskały ogromną popularność.
Ale pamiętaj! Jeśli przystojny Eremurus osiada na twojej stronie, nie możesz uniknąć zazdrosnych spojrzeń przechodniów i sąsiadów!
