Kubki ognia Physalis są nieodzownym atrybutem jesiennego ogrodu kwiatowego, a ostatnio ogrodnicy są również cennym gatunkiem jadalnym tej kultury. Ci właściciele działek, którzy tylko udekorują ogród miniaturowymi lampionami warzywnymi lub marzą o spróbowaniu niezwykłych owoców Physalis, z pewnością zainteresują się podstawowymi zasadami techniki rolniczej tej uroczej i bezpretensjonalnej rośliny.
Odmiany Pęcherzyka
Istnieją trzy główne grupy Physalis, wymagane w kulturze kulturalnej:
- Dekoracyjne - najczęstszy rodzaj kultury, który jest średniej wielkości (do 60-70 cm) bylinowym krzewem z wyprostowaną, lekko owłosioną łodygą i owalnymi, postrzępionymi liśćmi wzdłuż krawędzi. Małe pojedyncze kwiaty ozdobne Physalis nie są imponujące, ale atrakcyjność rośliny nie leży w nich. Do dekoracji klombów uprawia się jasne, niezwykłe owoce, bardzo podobne do chińskich lampionów. Na jednym krzaku dojrzewa do 10 takich lampionów. Ze względu na atrakcyjność skórzastego owocu gałęzie pęcherzyków są często wykorzystywane do komponowania zimowych kompozycji.Popularne odmiany - Franche, Alkekenghi. Uwaga! Owoców ozdobnych Physalis nie można jeść, ponieważ są bardzo trujące.
- Warzywo - bezpretensjonalny rdzenni mieszkańcy Ameryki Środkowej, niedawno osiedlili się na podwórkach na średnich szerokościach geograficznych. Ludzie często nazywają to ziemną wiśnią, żydowskim jabłkiem lub meksykańskim pomidorem. Dość duże (do 150 g) owoce pęcherzyków roślinnych w kolorze żółtym lub fioletowym nie są bardzo przyjemne w smaku w postaci surowej i nadają się do jedzenia tylko po obróbce cieplnej. Spośród nich przygotuj oryginalne dania boczne i sosy. Ponadto, kiszona pęcherzyca nie ma gorszego smaku niż marynowane pomidory. Fani kulinarnych eksperymentów gotują z niego dżemy i galaretki, jednak do przyrządzania potraw deserowych lepiej jest używać owoców Physalis Berry. Popularne odmiany to Korolyok, Moskovsky Early, Gribovsky Primer, Confectionary.
- Jagoda - w przeciwieństwie do swojego odpowiednika warzywnego jest bardziej wrażliwy na warunki wzrostu i daje małe owoce, ale można je jeść na surowo. Smak jagód Physalis przypomina ananas, winogrona lub truskawki.Tworzy niezwykłe nadzienia na ciasta, małże, dżemy, kompoty i dżemy. Suszone jagody niektórych odmian są bardzo podobne do rodzynek. Popularne odmiany to Ananas, Sorcerer, Columbus, Strawberry.
Wszystkie odmiany Physalis są bliskimi krewnymi znanego pomidora, ale w uprawie są one prostsze i mało wymagające.
Metody hodowlane
Nie jest trudno wyhodować prawdziwą plantację Physalis: łatwo ją rozmnażać przez procesy boczne, sadzonki lub nasiona. Pierwsze dwie metody są częściej stosowane w dekoracyjnej Miechunce:
- Wiosną lub jesienią wykopują część macierzyńskiego kłącza kilkoma młodymi pędami i przeszczepiają do nowego miejsca.
- Do szczepienia Physalis w lipcu, wierzchołki pędów z 2-3 dobrze uformowanymi międzywęźwiami są odcięte i posadzone w ziemi, zatapiając połowę. W momencie ukorzeniania sadzonki są pokryte polietylenem lub butelkami z plastiku. Po przywróceniu schronienia turgor jest usuwany.
Metoda rozmnażania nasion ma zastosowanie do wszystkich rodzajów Physalis, jednak nasiona ozdobnych Physalis można wysiewać natychmiast w otwartym terenie,a gatunki jadalne są zwykle sadzone na łóżku z silnymi krzakami sadzonek wyhodowanych w domu, aby owoce mogły dojrzeć przed zimą.
Kiedy sadzić Physalis
Pęcherzowe nasiona sadzonek wysiewa się w drugiej połowie kwietnia, a rośliny przenosi się na otwarte zierze po 40-50 dniach, gdy na nich tworzy się 6-8 prawdziwych liści. Co do siewu na łożu, przeprowadza się go, gdy w rejonie upraw rozwija się ciepła pogoda, a gleba dobrze się nagrzewa.
Rosnące sadzonki
Ponieważ Physalis jest typowym przedstawicielem rodziny Solanaceae, zwykła mieszanka torfowa do przechowywania papryki i pomidorów nadaje się do uprawy sadzonek. Zaleca się zasiać we wspólnym pojemniku lub 2-3 nasiona w oddzielnych kubkach. Druga opcja pozwoli uniknąć wybijania, co pociąga za sobą dodatkowe obciążenie dla roślin, więc jest to korzystne. Proces ten nie różni się zbytnio od uprawy sadzonek pomidorów i przechodzi przez kilka etapów:
- Małe nasiona Physalis wlewa się do małego płóciennego worka i marynuje przez 20-30 minut w bogatym różowym roztworze nadmanganianu potasu, a następnie moczone przez 10-12 godzin w stymulatorze wzrostu. Aby zapobiec sklejaniu się nasion, należy je delikatnie wysuszyć przed zasiewem.
- Nasiona są chowane na głębokość 2-2,5 cm, a gleba jest lekko zagęszczona, aby zapobiec wypłukaniu plonów podczas podlewania.
- Nawilż delikatnie glebę, karmiąc małe porcje wody do nawadniania z krawędzi zbiornika.
- W celu przyspieszenia kiełkowania uprawy są przykryte szklaną pokrywką lub polietylenową pokrywką, a pojemnik umieszcza się w świetle, gdzie w temperaturze od + 15 ° C do + 20 ° C pęcherzyca kiełkuje w ciągu 6-8 dni.
- Po zasianiu we wspólnym pojemniku sadzonki są zanurzane w osobnych doniczkach na etapie rozwojowym drugiej pary prawdziwych liści. Jeśli nasiona kiełkują w filiżankach, wówczas dodatkowe rośliny można po prostu usunąć, pozostawiając do dalszego rozwoju najpotężniejszą kiełkę.
- Przed przeniesieniem do gleby sadzonki trzymane są na dobrze oświetlonym parapecie, zachowując optymalną temperaturę (od + 17 ° C do + 20 ° C) i wilgotność gleby. Raz na 12-14 dni "młodzież" jest przydatna do karmienia specjalnymi nawozami do sadzonek.
Aby ułatwić usuwanie sadzonek z naczyń, zaleca się podlewanie ich dzień przed przeniesieniem do łóżka ogrodowego.
Przygotowanie miejsca lądowania
Fabuła dla Physalis jest leczona nie później niż 14-16 dni przed przesadzeniem.Odkopują glebę z dodatkiem popiołu i próchnicy, nie zaleca się stosowania świeżej materii organicznej. Zgodnie z normami płodozmianu, Physalis nie jest sadzony po pokrewnych roślinach - pomidorach, paprykach, ziemniakach, bakłażanach. Najlepszym miejscem zamieszkania dla niego będzie słoneczne łóżko po ogórkach lub kapuście na glebach neutralnych lub lekko zasadowych.
Transplantacja w otwartym terenie
Przesadzanie sadzonek Physalis w celu otwarcia gruntu odbywa się w wilgotnej, chłodnej pogodzie, przestrzegając następującej procedury podczas pracy:
- Wzdłuż obwodu łóżka wykopują otwory do sadzenia z głębokością odpowiadającą objętości systemu korzeniowego sadzonek. Optymalna odległość między otworami w rzędzie wynosi 50-70 cm, odstęp między rzędami wynosi około 70-75 cm.
- Rośliny są usuwane z doniczek, starając się nie uszkodzić korzeni i zanurzyć w studzienkach do pierwszego prawdziwego liścia.
- Otwór jest wypełniony ziemią, delikatnie zagęszczając ją wokół sadzonki.
- Wyładunki obficie podlewać i posypywać glebę w strefie korzeni cienką warstwą torfu.
- Niektóre odmiany Physalis rosną do wysokości 2 mi wymagają dodatkowego wsparcia, które powinno być zapewnione podczas sadzenia.
Zwróć uwagę! Aby uniknąć nadmiernego zapylenia w sąsiednich obszarach, nie można uprawiać różnych rodzajów Physalis.
Instrukcje dotyczące pielęgnacji
W zawartość pęcherzyca zaskakująco bezpretensjonalny, więc opiekę nad nim sprowadza się do zwykłych łatwych w użyciu procedur. Przez cały sezon wegetacyjny potrzebuje odpowiedniego podlewania, a następnie poluzowania i ściółkowania powierzchniowej warstwy gleby, systematycznego pielenia i kilku organicznych opatrunków przeprowadzanych po podlaniu łóżka. W surowych latach pęcherzyca przydaje się do raczkowania, ale jej stopniowe, w przeciwieństwie do pomidorów, nie jest konieczne. Owoce-latarnie powstają w widłach pędów, więc silne rozgałęzienie buszu jest kluczem do bogatych zbiorów.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Stopień fizycznego uszkodzenia Physalis jest dość niski, ale w niektórych przypadkach nie jest on odporny na infekcje i wirusy. Pierwszymi ofiarami tej choroby są krzewy osłabione opieką niskiej jakości. Najczęściej oporne na Pęcherzycę cierpią na choroby takie jak:
- Zaraza późna - główny problem wszystkich roślin z rodzaju psiankowatych, których objawem jest rozprzestrzenianie się podskórnych brązowych plam na liściach i owocach.Jagody z chorych roślin nie nadają się do spożycia. Częste deszcze i silne zagęszczanie lądowań przyczyniają się do rozwoju infekcji. Skuteczną metodą zwalczania późnej zarazy jest zapobiegawcze opryskiwanie krzewów roztworem cieczy Bordeaux przed utworzeniem jajników owocowych.
- Mozaika - niebezpieczna choroba wirusowa, która powoduje ostrą zmianę koloru blaszki liściowej, której niektóre części stają się jasnozielone, podczas gdy inne ciemnieją znacznie. Wydajność chorych zarośli jest znacznie zmniejszona. Nie ma lekarstwa na ten wirus - zainfekowane rośliny są wyrwane z korzeniami i spalone, a gleba jest podlewana stężonym roztworem nadmanganianu potasu.
- Czarna noga - infekcja atakująca Physalis na etapie rozsady. Przyczyną choroby często staje się woda, a następnie zakwaszenie gleby. Aby uniknąć problemów, zaleca się systematyczne poluzowanie gleby pod nasadzeniami, w czasie w celu rozrzedzenia siewek, a także należy ostrożnie dostosować tryb nawadniania.
Spośród szkodników, najciężej atakują go pęcherze, które żywią się owocami i liśćmi do stanu szkieletowego.Pasożyty dwugłowe są zbierane ręcznie, a gleba pomiędzy rzędami sproszkowana jest pyłem tytoniowym lub popiołem drzewnym.
Zimowanie
Na zimę dekoracyjną Pęcherzycę przycina się do samego korzenia, a miejsce lądowania obficie oblewa się torfem lub humusem. W tej formie zwierzę z powodzeniem przenosi przeziębienie. Pokroić pędy z owoców są suszone w stanie zawieszenia i są z nich suche bukiety. Gatunki jadalne uprawiane na środkowym pasie jako jednoroczne, po zebraniu owoców przeznaczonych do utylizacji.
Zbiór i przechowywanie
Owoce Physalis zaczynają zbierać się w 45-60 dni od daty wylądowania na ziemi, czyli pod koniec sierpnia - na początku września. Owoce dojrzewają nierównomiernie: niższe są wysiewane wcześniej, a następnie upadają. Dozwolone jest zbieranie niedojrzałych jagód, w warunkach pokojowych szybko docierają one do niezbędnych warunków i są gotowe do użycia w ciągu 10-12 dni, a ponieważ istnieje wiele przepisów kulinarnych z pęcherzycą, dalsze korzystanie z upraw zależy od wyobraźni kulinarnej.
