Na temat smaku i właściwości leczniczych korzenia imbiru można rozmawiać bez końca. Jego ostry palący smak, ze względu na obecność w składzie olejków eterycznych i specjalnej substancji gingerol, nadaje specjalną pikantność potrawom i napojom, dzięki czemu imbir jest powszechnie poszukiwany w gotowaniu jako pachnąca przyprawa. W medycynie ludowej korzeń imbiru jest z powodzeniem stosowany jako środek uspokajający, przeciwwirusowy, moczopędny. Odwar z niego skutecznie pomaga w chorobie morskiej, zaburzeniach metabolicznych, migrenach, wrzodach żołądka i chorobach układu krążenia.
Jednak nie każdy wie, że nie trzeba iść do sklepu po taki leczniczy produkt. Przy odrobinie wysiłku, rogaty korzeń, jak często nazywa się imbir, może być uprawiany na zwykłym łóżku ogrodowym. Oczywiście, w warunkach środkowego pasma, kłącza nie osiągają imponującej wielkości zakupionego imbiru, ale odpowiadają całkowicie innym cechom. Ponadto, rosnący imbir, który wygląda jak trzcina z jasnymi, sosnowymi kwiatostanami, wygląda bardzo atrakcyjnie i może służyć jako egzotyczna dekoracja witryny.
Początkowe etapy wzrostu imbiru mają miejsce pod koniec lutego - początek marca - w tym czasie zakupiono materiał do sadzenia i sadzono kłącza w ziemi do wstępnego kiełkowania.
Sadzonki imbiru są przenoszone na otwarty grunt na początku czerwca. Aby ciepli goście z gorących krajów nie cierpieli z powodu przymrozków, w przypadku zagrożenia zimnem, łóżka z imbirem są pokryte folią lub włókniną.
Kupowanie korzenia imbiru do sadzenia to proste zadanie, wystarczy zajrzeć do działu warzyw w najbliższym supermarkecie. Przydatność materiału zależy od wyglądu korzenia i korzenia - powinna być świeża, elastyczna, z błyszczącą powierzchnią i kilkoma pąkami wzrostu. Kłącze do sadzenia nie powinno być suche ani odmrożone, jak również stare i włókniste.
Materiał przyniesiony do domu jest traktowany ciepłym roztworem i składany w szklanym lub ceramicznym naczyniu, umieszczany w pobliżu ciepłej baterii, gdzie jest przechowywany przez 7-9 dni przed pęcznieniem nerek. Pod koniec etapu przygotowawczego rośliny okopowe są sadzone w ziemi do kiełkowania.
Kłącze przeznaczone do sadzenia dzieli się na osobne fragmenty o długości 2-3 cm, z których każda musi mieć kilka wegetatywnych pąków. Otrzymane segmenty dnia przechowywane są w ciepłej wodzie, a następnie posadzone w ziemi w następujący sposób:
Po 2-3 tygodniach z ziemi wyrastają stożkowate sadzonki imbiru. Przed przeniesieniem na ziemię sadzonki trzymane są na ciepłym, dobrze oświetlonym parapecie okiennym w temperaturze około + 20 ° C, w miarę potrzeby pritenizing delikatną zieleń z palącym słońcem. Podlewanie łóżek imbirowych powinno odbywać się regularnie, unikając nawet krótkotrwałego wysuszenia warstwy powierzchniowej. Co 15-20 dni młode rośliny karmione są roztworem złożonego nawozu. Ponadto bardzo przydatne jest okresowe rozpylanie sadzonek imbiru i powietrza wokół nich ciepłą wodą.
Dla komfortowego życia korzenia przyprawionego za oceanem, na miejscu usuwane są jasne, chronione przed przeciągami i gorącymi promieniami południowego słońca na glebach luźnych bogatych w próchnicę. Łóżko jest wykopywane w zimie z wprowadzeniem piasku rzecznego i nawozów organicznych. Przed sadzeniem gleba jest dokładnie rozluźniona, aby na powierzchni nie pozostały duże grudki ziemi. Podczas przeprowadzania przeszczepu należy przestrzegać następującej kolejności:
Aby chronić się przed nagłym przeziębieniem nad łóżkiem, montuje się łuk metalowy i zdejmowaną pokrywę (polietylen, agrofibra).
Pielęgnacja łóżka imbirowego nie wymaga specjalnych umiejętności i sprowadza się do podstawowych procedur wymaganych dla każdej rośliny uprawnej:
Otoczona opieką i opieką, imbir rośnie i rozwija się w wiejskim łożu ogrodowym nie gorszym niż w jego historycznej ojczyźnie.
Zbiory korzeni imbiru zaczną się w drugiej połowie września.Gotowość rośliny do zbioru określa żółknięcie liści. Aby bulwy ponownie nie rosły, nawadnianie zatrzymuje się całkowicie w ciągu 10-12 dni. Zaleca się wykopanie kłącza w suchą słoneczną pogodę i potrząsanie nimi z ziemi, położyć je tam, by wyschły. Przy złej pogodzie zaleca się wysuszyć korzeń imbiru pod okapem lub w chłodnych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Podczas wzrostu imbiru w celach ozdobnych, bulwy pozostawia się w ziemi lub zaszczepia w szklarni. Dla pomyślnego zimowania w ziemi lądowisko pokryte jest świerkowymi liśćmi lub grubą warstwą opadłych liści.
Świeże korzenie imbiru są przechowywane w przegrodach warzywnych lodówki lub w niezamrożonej piwnicy wraz z innymi warzywami korzeniowymi. Ponadto w domu można ugotować orientalną przyprawę - mielonego imbiru. W tym celu kłącza pocięto na przezroczyste płytki i rozprowadzono cienką warstwę na arkuszu papieru, wysuszono w temperaturze pokojowej. Po całkowitym wyschnięciu ostrza imbirowe mielone są w młynku do kawy lub zaprawie w jednolitym stanie sproszkowanym. Przechowuj przyprawę w szczelnie zamkniętym szklanym pojemniku.Warto zauważyć, że zarówno świeży, jak i suszony imbir ma specyficzny smak i korzystne właściwości, dzięki czemu przyprawa jest z powodzeniem stosowana w gotowaniu do przyprawiania ciast, napojów, pierwszego i drugiego dania, a także w tradycyjnej medycynie do przygotowywania wywarów leczniczych i rozgrzewających maści.
