Łubin lądujący z dystansu można porównać do rozbłysków kolorowych płomieni i jasnych wież zamku czarodziejskiej bajki. Długie (do 1 m) przewiewne pędzle - kwiatostany, pomalowane na biało, żółto, różowo, czerwono i liliowo - wyglądają tak fantastycznie, że tylko niewidomi mogą przejść obojętnie obok tego widoku. W naturze znane są ponad 200 gatunków łubinu, reprezentujących rodzinne rośliny strączkowe, niektóre z nich żyją w regionie śródziemnomorsko-afrykańskim, inne na półkuli zachodniej, a najbardziej odporne występują na pustyniach Chile, Peru, Arizony i Teksasu. Nazwa kultury pochodzi od łacińskiego słowa "toczeń" - wilk, aw ludziach roślina ta jest nazywana "wilczą fasolą", sugerując, najwyraźniej, na szarym owłosionym pokwitaniu owocu. O hodowli łubinu znana jest od czasów starożytnych Inków, ale popularność smukłego przystojniaka przyszła na początku XX wieku, kiedy angielski naukowiec-hodowca D. Russell przyniósł luksusowe hybrydowe odmiany roślin, które do dziś uprawiane są w uprawie kwiatów.
Jednak łubin to nie tylko efektowna dekoracja kwietnika, ale także niezawodny pomocnik ogrodnika. Absorbując azot z powietrza, roślina gromadzi go w małych bryłkach korzeniowych, wzbogacając w ten sposób glebę o cenny pierwiastek.Dzięki tej niezwykłej zdolności łubiny są często uprawiane na ubogich, zubożonych glebach wraz z innymi zielonymi roślinami.
Najłatwiej jest siać łubin przed zimą, w ostatnich dniach października. Ziarna nie kiełkują przed nadejściem mrozów, ale dojrzewają w ziemi do wiosny w bardzo sprzyjających warunkach. Wiosną wyrosną, aw czerwcu zaczną kwitnąć młode krzaki.
Niektórzy hodowcy wolą uprawiać łubin poprzez sadzonki. W tym przypadku siew odbywa się na początku marca, a sadzonki zostaną posadzone na stałe w drugiej połowie maja, w pierwszej połowie lata zakwitną.
Możliwe jest również sadzenie nasion w otwartym terenie, z pominięciem okresu siewek. Prace siewne prowadzone są w połowie kwietnia, a w maju pojawiają się przyjazne pędy. Dzięki tej metodzie wzrostu kwitnienia łubinu nadejdzie dopiero w sierpniu.
Bez względu na to, o której porze roku wyznaczyłeś siew łubinu, miejsce do sadzenia będzie musiało być przygotowane jesienią. Podnieś "słoneczną fasolę" słoneczną, bezwietrzną działkę i wykop ją na bagnecie, wybierając chwasty.Z gleby, łubin preferuje gliniaste i piaszczyste kwasy lub słabo alkaliczne supes. Zbyt zasadowa gleba jest odkwaszana przez wprowadzenie torfu (5 kg / m?), A dolomit lub wapno w proszku (4-5 kg / m?) Wprowadza się do ekstremalnie kwaśnego podkopu.
Wysiew łubinu w otwartym terenie zajmuje kilka minut: nasiona są zakopywane 2 cm w glebie i posypane cienką warstwą torfu. Podlewanie łóżek jest dopuszczalne tylko przy siewie wiosennym, gleba powinna pozostać sucha przed zimą, w przeciwnym razie nasiona będą się kurczyć lub zamrażać.
Aby wyhodować sadzonki, będziesz potrzebował wysterylizowanego substratu przygotowanego z ziemi torfowej, torfu i piasku (2: 2: 1) i raczej głębokiego pudełka, dzięki czemu podstawowy system sadzonek będzie mógł rosnąć. Nasiona są chowane na głębokość 1-1,5 cm i lekko posypane ziemią. To bardzo dobrze, jeśli od zeszłego roku zbierano grudki korzeniowe starych łubinów. Zmiażdż je i wymieszaj przed rozpoczęciem pracy z nasionami - przyspieszy to wzrost bakterii absorbujących azot. Aby sadzonki były przyjazne, rośliny pokryte mokrą gazą i umieścić pojemnik w ciepłym miejscu.
W fazie 2-3 liści młode krzewy sadzi się na przygotowanym terenie.Staraj się nie opóźniać "przeniesienia" sadzonek, ponieważ korzenie korzeni starszych roślin bardzo łatwo zranić. Łubiny rosną dość szybko, dlatego wskazane jest umieszczenie ich na miejscu zgodnie ze schematem 50 x 50 cm.
Aby utrzymać sadzenie łubinu w porządku, nie będziesz musiał wkładać wiele wysiłku w:
Eksperci zalecają aktualizowanie łubinu co 5-6 lat. W tym wieku środkowa część rośliny stopniowo wymiera i traci dawną atrakcyjność.Jednak nie niszczy resztek starych krzewów i zamyka ich w ziemi do kopania. Pędy i liście łubinu gnijącego w ziemi są najcenniejszym naturalnym nawozem.
Gdy dojrzewa, łubin pęka i rozprasza małe ziarna we wszystkich kierunkach, co prowadzi do spontanicznego wzrostu kultury. Aby temu zapobiec, ziarna nasion zaczynają się zbierać, gdy tylko żółkną i zaczynają wysychać. Następnie owoce suszy się na ciepłym parapecie okiennym, łuskując i usuwając ziarno do przechowywania w chłodnym, ciemnym miejscu.
Warto zauważyć, że materiał do sadzenia z jego własnej kolekcji jest odpowiedni tylko do eksperymentów hodowlanych, ponieważ młode łubiny wyhodowane z niego nie dziedziczą cech rodzicielskich. Najlepiej zachowane w przyszłych pokoleniach dominujące purpurowe i różowe kolory, ale biały kolor, z reguły, jest stracony.
Na początku października, kiedy łuby kończą kwitnienie, nasadzenia zaczynają się przygotowywać na zimę. Nie warto lekceważyć tego wydarzenia, ponieważ wilcze fasole wrażliwe na niskie temperatury mogą zamarznąć na śmierć. Pierwszym krokiem jest zebranie nasion, a następnie odcięcie szypułek i liści.Odsłonięty wysięgnik szyi i pokrywa grubą warstwą suchych trocin lub stosem opadłych liści. Wczesną wiosną usuwa się ściółkę roślinną, inaczej zaczną się wydostawać.
Przystojni łubiny podobały się nie tylko miłośnikom kwiatów, pasożytom owadów również bardzo je lubię. Podczas zbioru pąków nasadzeniowych mszyce lucerny często atakują, a później na krzakach można znaleźć larwy muchy zarodkowej. Uszkodzone, jakby pokrojone na krawędziach, liście łubinu są pewnym znakiem, że żwirki brodawkowe pełzły do twojego ogrodu kwiatowego (duże łubinowe słonie). W walce ze szkodnikami zaleca się stosowanie mocnego zapachu czosnku lub przemysłowych środków owadobójczych ("Fitoverm", "Detsis", "Fufanon"). Skutecznym środkiem przeciwko słoniom jest roztwór musztardy w proszku (12-13 g / 10 l wody do nawadniania).
Spośród chorób najbardziej niebezpieczne dla łubinu są fusarium, szara plama i korzeń, rdza, plamistość i fomopsis. W ramach leczenia rośliny opryskuje się fungicydami ("Previcur", "Fundazol", "Maxim"). Jednak problemy zdrowotne pystotsvetuschego przystojny jest łatwe do uniknięcia, obserwując praktyki rolnicze i wskaźniki płodozmianu.Nie zapominajcie, że zaleca się hodowanie łubinu w jednym miejscu przez 5-6 lat, a młode krzewy można umieszczać w tym samym miejscu nie wcześniej niż za 3 lata. Najlepszymi prekursorami dla łubinu będą zboża.
Spośród 200 naturalnych gatunków łubinu najbardziej widocznymi przedstawicielami rodzaju są:
W kulturze najbardziej poszukiwane mieszańce łubinu, z których najbardziej znanymi są odmiany wyhodowane przez George'a Russella. Dzięki pracom angielskiego hodowcy, takie bardzo dekoracyjne hybrydy jak Burg Fraulein, Main Schloss, Splendid (sortoseriya), Minaret (grupa varietho) są uprawiane w ogrodach na całym świecie. Domowe odmiany łubinu, takie jak arystokrata, hrabina, szkarłatne żagle, świecznik, faust, mój zamek, pustelnia (mieszanka kolorów), jasne wieże (mieszanka kolorów) również sprawdziły się.
W złożonych klombach zaleca się umieszczanie łubinu w tle lub w środku klombu kwiatowego. Jako sąsiedzi doskonale nadaje się do hostii, irysów, liliowców, chabrów, floksów, delfinów. Wyspy kolorowych łubinów wyglądają bardzo malowniczo na tle przyciętego trawnika. Ponadto z długich kwiatostanów racemes uzyskano eleganckie bukiety, które są długo w wodzie.
