Funkcje hormonu luteinizującego (LH) wytwarzanego przez przysadkę mózgową są trudne do przeszacowania. Odpowiada za odpowiednią i skuteczną pracę gruczołów płciowych, stymuluje syntezę hormonów, takich jak testosteron i progesteron. Sam LH jest złożonym białkiem, które jest stale obecne w ciele mężczyzn, a jego tempo przez całe życie pozostaje prawie niezmienione. W ciele kobiety hormon luteinizujący powstaje dopiero po dojrzewaniu jajka około 12-15 dni cyklu miesiączkowego. W tym okresie stężenie LH we krwi kobiety jest najwyższe i utrzymuje się do końca cyklu. Dlatego faza od momentu owulacji do początku menstruacji jest często nazywana lutealną, jednak w minimalnej ilości LH jest zawsze obecna we krwi kobiety, nawet w przypadkach, gdy jej ciało całkowicie traci swoją funkcję reprodukcyjną. Jednakże, określając normę tego hormonu we krwi, lekarze przede wszystkim są zorientowani na cykl menstruacyjny. Tak więc, podczas fazy pęcherzykowej, gdy komórka jajowa dojrzewa, wskaźnik LH we krwi dorosłej dojrzałej kobiety powinien wynosić nie więcej niż 2-14 miodu / L. W okresie owulacji występuje gwałtowny wzrost poziomu LH we krwi, a na tym etapie jego dopuszczalna dawka wynosi 24-150 mU / l. Po opuszczeniu jajeczka z macicy poziom hormonu luteinizującego we krwi kobiety gwałtownie spada i do momentu wystąpienia menstruacji wynosi nie więcej niż 2-17 mU / L.
Innym ważnym wskaźnikiem wpływającym na poziom LH we krwi są związane z wiekiem zmiany zachodzące w ciele kobiety. Tak więc u noworodków poziom tego hormonu w ciągu pierwszych kilku dni życia wynosi nie więcej niż 0,7 mU / l, jednak już od 2-3 lat życia norma dla dziecka LH w jej krwi wynosi 0,9-1,9 mU / l. Przez 10 lat życia dziewczynki liczba ta wzrasta do 1-2,4 mUn, a w okresie dojrzewania może wynosić 0,5-25 mUn, co jest normą. O mnie 15-16 lat poziomy hormonu luteinizującego we krwi dziewczyny jest znormalizowany i zbliżony do wskaźników typowych dla dorosłej kobiety dojrzałej wynoszącej 1,7-11 mU / L. I dopiero po 20 latach, gdy ciało kobiety osiągnie szczyt funkcji rozrodczej, poziom LH w jej krwi wynosi 2-14 miód / L. Należy zauważyć, że ten wskaźnik przy braku patologii pozostaje prawie niezmieniony aż do początku menopauzy.W tym samym czasie, po menopauzie, poziom LH we krwi kobiety znacząco wzrasta i wynosi 11,3-40 mU / l, co tłumaczy się zmianami hormonalnymi całego organizmu. Następnie poziom hormonu luteinizującego we krwi może się nieznacznie obniżyć, co jest całkiem dopuszczalne i nie jest odchyleniem od normy.
W ciele kobiety hormon ten odpowiada nie tylko za produkcję progesteronu i testosteronu, ale także bezpośrednio reguluje proces poczęcia dziecka. Dlatego takie powszechne nieprawidłowości, jak stałe poronienia, bezpłodność, krwawienie z macicy i opóźniony rozwój płodu w macicy, są bezpośrednio związane z naruszeniem procesu wytwarzania hormonu luteinizującego. Ogólnie rzecz biorąc, prawie w przypadku jakichkolwiek problemów ginekologicznych u kobiety, lekarze przeprowadzają testy w celu ustalenia ilości LH we krwi swoich pacjentów, na podstawie których następnie opracowują indywidualne programy leczenia.
Związek pomiędzy poziomami LH a rozwojem różnych patologii jest oczywisty. Tak więc jeśli poziom tego hormonu we krwi kobiety jest zwiększonynastępnie, oprócz nadchodzącej owulacji, może to oznaczać zmniejszenie liczby komórek policystycznych lub jajników, złośliwy lub niezłośliwy guz przysadki, niewydolność nerek,endometrioza, brak rozwoju narządów układu rozrodczego, który prowadzi do spowolnienia gruczołów dokrewnych. Ponadto gwałtowny wzrost poziomu hormonu luteinizującego we krwi kobiety często obserwuje się w okresach silnego stresu, różnych metod postu, gdy jej organizm nie otrzymuje wymaganej ilości witamin i mikroelementów, a także z ciągłym wysiłkiem fizycznym. Zauważono, że w początkowej fazie cyklu menstruacyjnego, kiedy poziom LH we krwi kobiety jest najniższy, można go znacznie zwiększyć poprzez ćwiczenia na siłowni.
Z kolei zbyt niskie poziomy LH mogą również wskazywać na różnego rodzaju patologie. W szczególności, takie odchylenia od normy obserwuje się przy nadmiernej wadze z późniejszymi zaburzeniami metabolicznymi w organizmie, niską aktywnością przysadki, problemami z ogólnym rozwojem fizycznym, zespołem Sheehan i Denny'ego-Morfana, nadużywaniem alkoholu i paleniem tytoniu. Ponadto podwyższenie poziomu hormonu, takiego jak prolaktyna, automatycznie prowadzi do zmniejszenia liczby LH. Należy również zauważyć, że odchylenia od normy są możliwe po przejściu operacji chirurgicznych i przy przyjmowaniu różnych grup leków.Dodatkowo, niski poziom hormonu luteinizującego we krwi kobiet jest ustalany na wszystkich etapach ciąży i przez kilka tygodni po porodzie, co nie jest odchyleniem od normy. Istnieją jednak bardzo rzadkie choroby, które można zdiagnozować na podstawie niskiego poziomu LH we krwi. Obejmują one w szczególności wtórne podwzgórze i brak fazy lutealnej - patologie prowadzące do niepłodności.
Testy do oznaczania poziomu LH we krwi są przeprowadzane tylko zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego, jeśli istnieją pewne odchylenia w zdrowiu kobiety. W tym samym czasie, dla najdokładniejszej diagnozy chorób, pobieranie krwi odbywa się w 3-7 lub 18-22 dniu cyklu miesiączkowego. Warto również zauważyć, że testy są przeprowadzane w pierwszej połowie dnia na pusty żołądek, aw przeddzień udania się do lekarza zaleca się wykluczenie kontaktów seksualnych i uprawiania sportu. Ostatnio metoda określania poziomu LH we krwi kobiet jest szeroko stosowana do dokładnego określenia fazy owulacji, która najlepiej nadaje się do poczęcia.
