Pafiopedilum to jedna z tych roślin, które przyczyniły się do narodzin mitów o wróżkach, elfach i innych bajkowych mieszkańcach zarośli leśnych. Warto zobaczyć kwitnące pafiopedilum, a pierwszą rzeczą, która powstaje w wyobraźni, jest stworzenie, na którego drobnej stopie powstał ten "pantofel" ...
Wizytówką rodzaju Paphiopedilum jest niższa "warga" kwiatu, która urosła razem do podobieństwa wozu lub buta. Ewolucja nie tworzy niczego takiego jak ta: ta konstrukcja służy storczykowi do określonych celów. Mianowicie - jako pułapka na owady.
Nie, roślina nie żywi się nimi. Wszystkie błędy są wybrane żywe i nieuszkodzone. I spadł w pyłek od stóp do głów. Tak więc, że wkrótce (w końcu pamięć błędów i much jest krótka), aby wpaść w "pułapkę" na inną, dokładnie ten sam kwiat. W przeciwieństwie do większości storczyków, papiopedilum woli rozmnażać się przez nasiona.
Być może, gdy tylko "buty Paphos" rozrosły się w mitycznej ojczyźnie Afrodyty, ale dzisiaj nie można ich tam spotkać. Jednak ich zasięg jest szeroki. Zajmuje solidną część Eurazji, od południowego Tybetu do wybrzeża Oceanu, Filipin, Sumatry i Nowej Gwinei. Część - mieszkańcy wyżyn, litofity.Rosną na skałach. Pięć gatunków odważyło się wspiąć na drzewa, stając się epifitami lub półepifitami. Ale w zasadzie, jak przystało na buty, pafiopedilum "chodzą po ziemi", czyli rosną na ziemi.
Są na środkowym pasie. Kilka gatunków wspięło się do tajgi syberyjskiej, gdzie żyją, pochowane w cieniu paproci. Storczyki tajgi są nie mniej piękne niż ich południowi kongregaci. Ale "kochający wolność" niezwykle, nie zapuszczajcie korzeni pod dachem.
Gatunki pafiopedilumy nawet wśród specjalistów uważane są za trudne do rozmnażania. Jednak podobnie jak wszystkie storczyki, "buty" łatwo się krzyżują. I nie tylko w obrębie gatunku, ale także z przylegającym Phragmipedium Cypripedium. W chwili obecnej liczba Greksova (hybrydy) rośnie w takim stopniu, że nawet Wikipedia się zawaliła, nie ośmielając się wypowiadać swoich liczb.
Systematyzuj wszystkie te odmiany "obuwnicze" na następujących podstawach:
Dzięki tym cechom, chociaż w przybliżeniu, nadal można określić, czy orchidea należy do termofilowych, czy też preferuje chłodniejsze warunki.
Inne Greki nie są trudniejsze do kultywowania niż Saintpaulia (Fiolet Usambara).Ale są też bardziej wymagające - przeważnie różnorodne z pojedynczymi dużymi kwiatami i "obrotowymi".
Główny błąd początkujących: nie wiedzą, że papiopedilum (lub papiopedilla, to nie jest błąd, ale tylko wariant transliteracji) może wystąpić albo z tropików, albo z wysokich wysokości nad poziomem morza, gdzie klimat jest zupełnie inny. Oczywiście, hybrydy mają mniej lub bardziej uśrednione wymagania, ale w jednym z dwóch genotypów również wygrywają.
W razie potrzeby można wybrać tryb, w którym zarówno ciepłe, jak i wysokogórskie formy "buta" mogą współistnieć na tym samym parapecie okna. Jednak nadal lepiej jest zdecydować i wybrać te lub te. Lub rozpuść "południowców" i "północnych" w różnych pokojach.
Skąd wiesz, czy twój papiopedilum preferuje ciepło lub świeżość? Możesz spróbować ustalić samemu, przez pojawienie się liści i kwiatów. Nawiasem mówiąc, pospieszni Amerykanie skrócili nazwę do Paph, czyli "puf".
Pod wieloma względami są one podobne: każdy może kupić (lub samemu ugotować) to samo podłoże, wszyscy uwielbiają wietrzenie i nie akceptuje opryskiwania, i tak dalej. Większość z poniższych zaleceń jest uniwersalna.
Tutaj po prostu nie kochają słońca. Nie na darmo Paphiopedilum jest porównywane do Saintpaulias. Postawa wobec światła, które mają o tym samym. Dotykanie bezpośrednich promieni na liściach "pantofelka" nie przyniesie nic dobrego - z pewnością skończy się oparzeniem.
Bardziej odporne na różne kolory "buty" z powodzeniem zakorzenią się w oknach północnych, jeśli niebo nie jest zamknięte przez budynki lub drzewa. Wszyscy bez wyjątku zbliżają się na wschód. Lub western, ale latem może być gorąco. Południe jest dobre w zimnym okresie, ale nawet wtedy strumień światła rozprasza się za pomocą zasłon.
Pojawienie się czerwonawej granicy na liściach papiopedilum sugeruje, że należy zmniejszyć natężenie oświetlenia.
W głębi pomieszczenia potrzebne jest dodatkowe oświetlenie. Pożądane jest również w zimie: rośliny z niskich szerokości geograficznych nigdy nie były w stanie przywyknąć do naszych zmieniających się dni.Idealnie, jasny dzień orchidei powinien trwać blisko 12 godzin, a podczas przygotowań do kwitnienia osiągnąć 14 godzin. Pafiopedilum dobrze rosną pod sztucznym promieniowaniem - niezależnie od tego, czy są to lampy fluorescencyjne czy LED.
Te odmiany uprawiane przez amatorów, oczywiście dostosowane do gamy naszych apartamentów. Ale jeśli istnieje chęć stworzenia zwierzęcia tak wygodnego, jak to tylko możliwe, nie można obejść się bez termometru pokojowego.
Multicolor, a także "obrotowe", bardziej do ciepła, niż do zimna.
Nadmierny wzrost temperatury najlepiej usunąć przez dmuchanie roślin cichym wiatrem. Jednocześnie można podnieść wilgotność powietrza, umieszczając doniczki ze storczykami nad tacą z wodą. Jest "na górze", a nie "na" - jest bezpieczniejsze dla korzeni, które z jednej strony starają się "patrzeć" przez dziury w dnie, az drugiej strony nie tolerują moczenia.
Przypomnij: liczba hybryd (patrz wyżej) szybko się zwiększa. A ten dzień już się zbliża, gdy te znaki stracą znaczenie. Jeśli dostaniesz "zaciągnięcie się" bez rodowodu, o nieznanym typie kwitnienia, lepiej jest utrzymywać go w chłodzie niż symulować szklarnię.Jeżeli w ciągu roku "pantofelek" nie rozkwitnie, to stopniowo (nie ostro) jest przenoszony do cieplejszych warunków. Najprawdopodobniej eksperymenty doprowadzą do sukcesu. W końcu, w "komunikacji" z "butami", a także ze storczykami w ogóle, najważniejsza jest dokładność i cierpliwość.
Chociaż "buty" i preferowana ziemia do gałęzi, to jednak pozostają storczyki. Normalna gleba nie odpowiada im. Ich korzenie zamieszkują najwyższe, słabo rozłożone warstwy ściółki. Lub, w litofitach, chowają się pod osłoną mchów i porostów.
Podłoże do papiopedilum zawiera te same składniki, co w przypadku innych orchidei:
Kompozycja może być zmieniana, zamiast składników według paragrafu 2, stosując torf, gruboziarnisty piasek, wermikulit, piankę ekspandowaną lub piankę grochową. Nie można powiedzieć, że lawa wulkaniczna lub włókno paproci hapuu znacznie poprawi fizyczne i mechaniczne właściwości podłoża, ale można je również uwzględnić jako egzotyczne.
Niewiele znanym, ale godnym uwagi składnikiem jest ziemia okrzemkowa, inaczej mączka górska lub kieselgur. Ta skała to w rzeczywistości pozostałości okrzemek.Działa jako absorbent, niszcząc jednocześnie szkodniki i ich larwy.
Podłoże dla "buta Venus" różni się nieco od tego, co pasowałoby np. Do phalaenopsis lub cattley.
Paphiopedilum, z rzadkimi wyjątkami, to Calcephilum. Źródłem minerału będzie zwykła kreda lub wapno. Możesz trafić pociski, tak jak powinieneś je umyć z soli. Ale lepiej jest wziąć mąkę dolomitową - potrzeba około 4 gramów na litr mieszanki.
Wstępne przygotowanie wymaga kory. Jest moczony przez kilka dni, zmieniając wodę, aż przestanie być malowany. Nasączona kora jest bardziej higroskopijna, ale w przypadku butów jest ważna: wszak bez pseudobulwy nie są one w stanie magazynować wilgoci w rezerwie.
Miłośnicy zamorskich storczyków preferują chipsy kokosowe. "Chipsy z łupin orzecha kokosowego" działają dłużej, nie ubierają się i nie pleśnieją. Ponadto są one takie same pod względem wielkości i kształtu, co można uznać za plus po stronie estetycznej.
Należy wziąć pod uwagę jeden szczegół: wióry są sterylne. Brak złośliwego startu oczywiście przemawia na ich korzyść. Ale pafiopedilum tych storczyków, które tworzą symbiozę z grzybami.Aby przyswoić składniki odżywcze, jego korzenie potrzebują "asystenta", czyli pewnego rodzaju grzybni. W przeciwnym razie, pomimo wysiłków, roślina uschnie. Dlatego korzeni nie trzeba myć podczas przeszczepu - niech pożyteczna mikoflora wpadnie do nowej doniczki.
Czy Pafiopedilum ma wygląd obniżony i nie rozwija się, mimo że jest zawarty zgodnie z wszystkimi zasadami? Możliwe, że sprawa jest pod nieobecność symbiotycznego grzyba. W pojemniku możesz spróbować dodać trochę substratu spod innego, bardziej "wesołego" "pantofla".
Jednym z powodów, dla których pafiopedilum cieszy się opinią kłopotliwych zwierząt domowych: przez cały rok konieczne jest monitorowanie pH substratu (powinno być bliskie zeru) i poziomu zawartych w nim soli. Regulować przez przemywanie, dodając mąkę dolomitową lub, podczas ługowania, kwas szczawiowy. Ale nie można uniknąć stosunkowo częstych przeszczepów.
Zarówno plastikowe, jak i gliniane naczynia są równie odpowiednie dla pafiopedilum. Wszystko zależy od warunków: w upale jest bardziej funkcjonalny plastik, a gdzie jest chłodny - glina nieszkliwiona. Ważne jest, aby w dnie i ścianach znajdowała się wystarczająca liczba otworów.
"Buty Venus" nie lubią, gdy słońce (nawet jeśli nie promienie bezpośrednie) pada na ich korzenie. Przezroczyste tworzywo sztuczne nie jest dla nich, choć daje możliwość monitorowania zdrowia i rozwoju systemu korzeniowego. Przezroczyste doniczki uzupełniają doniczki. I światło bariery i dekoracji wnętrz.
Naczynie objętościowe nie powinno być brane - w ciasnych warunkach "damski pantofel" kwitnie szybciej i chętniej. Ponadto orchidea będzie nadal musiała być przesadzana co najmniej raz na dwa lata, a nawet raz na rok. Po pierwsze, substrat jest opracowywany i nieodwracalnie zasolony, a po drugie osiada, a nowe rozety córki znajdują się zbyt wysoko nad ziemią. "Kapeć" nie tworzy korzeni powietrznych, więc bez pomocy gospodarza gniazda pozostaną w stanie zawieszenia, na "głodzie". I nie kwitnij.
Tak więc, przesadzanie papiopedilum, krok po kroku.
Wegetatywny - jedyny sposób rozmnażania: "kobiecy pantofel" w domu nie daje nasion.
Pierwotna "rezydencja" powinna być osłonięta przed słońcem. Na początku wentylacja jest bezużyteczna - w przyszłości będzie przydatna, ale gdy korzenie nie działają, doprowadzi to jedynie do wysuszenia części nadziemnej.Podlewanie rozpoczyna się po tym, jak wszystkie uszkodzenia zostaną uzdrowione. Po 10-14 dniach, zaczynając od lekkiej wilgoci, stopniowo przechodząc do zwykłego sposobu - czyli podlewania przez zanurzenie.
"Buty Venerina" zdecydowanie sprzeciwiają się natryskiwaniu! Przeciwnie, protestują przeciwko swoim specjalistom od hodowli. Faktem jest, że zatrzymywanie wody w wylocie z arkusza prawie 100 procent prowadzi do pojawienia się zgnilizny.
Ale prysznice "buty" uwielbiają, zwłaszcza w upale. Co więcej, ich różnorodne postacie preferują ciepło (30-40 ° C), a inne - fajne. Woda, która dostała się do piersi z liści, jest zwilżona serwetką. Procedury wodne są zwykle połączone z nawadnianiem. "Pufy" z twardej wody nie są przeciwwskazane, więc używają wody z kranu.
Jednak jeśli przepływ z kranu wygląda przerażająco (zardzewiały, błotnisty), to lepiej odmówić takiej wody na rzecz wody deszczowej.
Storczyki tego gatunku, w przeciwieństwie do swoich epifitycznych krewnych, nie lubią wody destylowanej. Zaleca się rozcieńczenie zwykłej, tak aby roślina otrzymywała wapń i sól, których potrzebuje.
Tryb nawadniania dobiera się tak, aby podłoże zawsze było lekko wilgotne, ale nie mokre.Pafiopedilum nie wie, jak przechowywać wodę i boleśnie reaguje na suszę. Jednak podlewanie ma jeszcze gorsze konsekwencje w postaci zgnilizny. W razie wątpliwości lepiej poczekać dzień lub dwa z podlewaniem.
Wszystkie orchidee są podlewane rano. Bez wyjątków i "butów". Spadek temperatury w nocy może niekorzystnie wpłynąć na surowe korzenie i podstawową rozetę, wywołując rozwój tej samej zgnilizny.
Z podlewaniem połączyć górny opatrunek. W przypadku "butów" w celu zredukowania norm do wszystkiego - nawóz do storczyków stosowany zgodnie z instrukcją.
Chociaż liście gatunków "marmurowych" są piękne na swój sposób, ale kwitnienie jest dokładnie tym, do czego stworzona jest orchidea.
Pafiopedilum dzieli się na:
Rozwijają się tylko duże, dobrze rozwinięte gniazda. Często pojawienie się szypułki poprzedza skrócona "lista stop".
Chociaż kwitnienie każdego ujścia występuje tylko raz, długość jego papiopedilum wyprzedziła wszystkie inne storczyki.Każdy kwiat żyje od miesiąca do czterech. Sumatran Paphiopedilum chamberlainianum przez dwa całe lata cieszy oko, odsłaniając pąki jeden po drugim.
Klasyczny czas kwitnienia - od listopada do marca. Kwiaty w kolorze motyla kwitną jesienią, a ich zielone kuzynki - bliżej wiosny. Jednak hybrydy w "... najwyższym" pokoleniu mogą dosłownie kwitnąć, kiedy tylko mają na to ochotę, a nawet raz w roku.
Jak wynika z powyższego, zgnilizna jest najbardziej znanym wrogiem papiopedilum. To znaczy, różne rodzaje niedoskonałych grzybów. Botrytis powoduje kwitnienie kwiatów, Fusarium (Fusarium), Phytophthora (Phitophtora), Rhizoctonia (Rhizoctonia) i inne - uszkodzenie korzeni, szyi korzeni i liści.
Łatwiej jest trzymać takich "gości" poza drzwiami, niż je wysłać.
Jeśli w początkowej fazie zostanie znaleziona zgnilizna, można użyć biofungicydów: Trichodermina, Fitosporin-M, Gamar i analogi. W bardziej zaawansowanych przypadkach i bardziej poważnych środkach - Topaz, Maxim, Previkur i podobne.
Ponownie, aby zapobiec gniciu jest łatwiejsze niż pozbycie się go. Po wznowieniu przydatnej grzybni, ponieważ zostanie ona zniszczona w tym samym czasie, co szkodliwe.
Owady atakują papiopedilum, gdy ma on niedobór wilgoci. Zasadniczo jest to scytivka, przędziorek i wełnowca.Wystarczy częstsze podlewanie, aby podnieść wilgotność powietrza, kilka razy kąpać kwiat pod ciepłym prysznicem, a szkodniki znikną. Szczególnie wytrwale przekonują (a raczej skazują) insektycydy.
Wszystkie nowo przybyłe rośliny, nie tylko "buty", muszą być poddawane kwarantannie! Co najmniej dwa tygodnie, a miesiąc jest lepszy. Dotyczy to szczególnie tych, które są kupowane w sklepie i były wcześniej w zatłoczonych warunkach.
*** Uwaga: często liście pafiopedilum zanikają stopniowo. Naturalny proces zaczyna się od jednorodnego zażółcenia, a następnie liście stają się brązowe i wysychają. Ale jeśli ordzawienie zaczyna się od czubka, wtedy liść jest obramowany ciemnością, a następnie całość staje się czarna i brązowa, to jest znak zasolenia substratu. W takich przypadkach pranie nie pomoże, trzeba przeszczep.
