Dlaczego osoba nie patrzy w oczy, gdy mówi

Komunikując się z innymi ludźmi, widać, że z kimś proces ten rozwija się łatwo, ale z kimś jest ciasno. Są ludzie, z którymi nie jest w ogóle możliwe nawiązanie dialogu. I nie zawsze jest możliwe ustalenie przyczyny napięcia. Jeśli zadajesz sobie pytanie, co dokładnie utrudnia swobodną komunikację z określoną osobą, nie możesz znaleźć jednoznacznej odpowiedzi. Często przychodzi nam na myśl tylko niejasna definicja "jesteśmy niekompatybilni" lub "nie podoba mi się to". A co, jeśli osobno wykryjemy oznaki takich trudności? O czym świadczą? Na przykład, na czym polega niechęć osoby do patrzenia mu w oczy podczas rozmowy?

Na co należy zwrócić uwagę

Kiedy masz do czynienia z taką osobą, w procesie komunikacji pojawia się uczucie dyskomfortu. Nawet rozmowa na najbardziej abstrakcyjnych tematach nie jest łatwa. Patrzysz mu w twarz, a on zamierza odwrócić wzrok. Zwracając się do ciebie, wygląda na bok lub na inną część twarzy, na przykład brodę lub usta. Jeśli przez chwilę patrzy mu prosto w oczy, natychmiast odwraca wzrok, czasem nawet cofając się trochę po chwili, jakby uderzony prądem.I naturalnie myśl przepływa przez twoją głowę: "Co jest z tobą nie tak?" Tymczasem taka funkcja może mieć zupełnie inne korzenie. Aby lepiej zrozumieć naturę tego zjawiska, należy zwrócić uwagę na niektóre z niuansów, a mianowicie:

• czy ta osoba odwraca wzrok, kiedy komunikuje się z innymi ludźmi, czy dotyczy tylko ciebie;
• czy ta funkcja zależy od tematu rozmowy (życia osobistego, pracy, plotek itp.);
• co może sprawić, że przez chwilę patrzy mu prosto w oczy (niespodzianka, śmiech, strach, nieufność, gniew);
• czy ten zwyczaj zależy od płci jego rozmówcy (na przykład komunikuje się normalnie z przedstawicielami swojej płci i odwraca wzrok od płci przeciwnej lub odwrotnie);
• Czy ten człowiek z zasady jest z natury zamknięty, czy raczej jest towarzyski.

Przede wszystkim należy ustalić, że nie jesteś jedyną osobą, której twój rozmówca unika patrzenia w oczy. Jeśli tak jest, to przyczyna leży właśnie w tobie, a dokładniej w jego relacji z tobą. Jeśli w podobny sposób komunikuje się z grupą ludzi lub z wszystkimi sondażami, problem jest w nim i tylko on.

Ważne jest również, aby zwracać uwagę na to, czy rozmowa jako taka jest łatwo dana tej osobie. Niezależnie od tego, czy jest rozmowny, często pogodny, czy rozdrażniony i wycofany. Czy przez długi czas może rozmawiać przez telefon, czy wiesz dużo o nim i jego osobistym życiu od niego, chętnie uczestniczy w masowej rozrywce, wakacjach, spacerach lub woli samotność. Innymi słowy, każda informacja jest ważna w znalezieniu przyczyny.

Możliwe przyczyny

Jeśli więc ustaliłeś, że twój rozmówca nie patrzy w twoje oczy, kiedy się z tobą komunikuje, może to być następujące:

• On cię lubi, a ze świadomości tej osoby jest zdezorientowany. Z całej siły stara się ukryć swoją sympatię lub chce to pokazać, ale nie ma pojęcia, jak to zrobić. Kiedy zwracasz się do niego, on rzuca się w gorączkę, jego nogi stają się wątłe, reaguje zmieszany i niewyraźnie, zły na siebie za to. Oczy odsuwają się intuicyjnie, ponieważ bezpośredni wyraz twarzy wytrąca biednych z rutyny.
• Jesteś dla niego wyjątkowo nieprzyjemny. Czasami taka silna niechęć nie jest oparta na obiektywnych przesłankach. Tylko osoba kategorycznie nie lubi wszystkiego, co w niej odpycha.W tym przypadku zauważysz, że niechęć do patrzenia w oczy nie jest jedyną cechą dialogu z tą osobą. Zasadniczo unika komunikacji z tobą, ignoruje twoją obecność, kiedy tylko jest to możliwe, nigdy nie apeluje do ciebie samego, tylko odpowiada na twój apel, a potem z wyraźną niechęcią.
• On ci nie ufa. Odwracając się, osoba stara się ukryć swoje myśli i uczucia, nie chce, żebyś się o tym zgadywał. To prawda, że ​​w tym przypadku okaże pewien stopień nieufności wobec kogoś innego. Z reguły tajemnica nie jest ściśle indywidualna, jest tam albo nie.
• Jest zawstydzony twoją obecnością.. Można to zaobserwować w przypadku, gdy na przykład jesteś nową osobą w firmie, do której nie jest jeszcze używany. Albo twoja impulsywność, otwartość, asertywność, ekscentryczność są tak dysonujące wobec jego skromnego i nieśmiałego rodzaju, że kiedy się pojawiasz, osoba podświadomie kurczy się "w kulkę" i, oczywiście, próbuje uniknąć bezpośredniego spojrzenia w jego oczy.

Jeśli dana osoba nie patrzy praktycznie w oczy komukolwiek, z kim ma się komunikować, najprawdopodobniej jest bardzo niepewna siebie, notoryczna, drażliwa i zamknięta.Czasami można zobaczyć, jak rozmówca podczas rozmowy nie tylko nie patrzy w oczy, ale wręcz przeciwnie, wędruje oczami, na przykład, po wargach, jakby mentalnie je okrążał. Jest to problem natury neurologicznej i nie ma nic wspólnego z cechami osoby, szczególnie twojej.

Kiedy osoba unika patrzenia bezpośrednio w oczy swojego rozmówcy, ma ku temu powód. Zanim zaczniesz rozwiązywać ten problem, upewnij się, że naprawdę tego chcesz. Jeśli odczuwa wobec ciebie skrajną wrogość, być może powinieneś zmaksymalizować odległość między tobą, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji. We wszystkich innych przypadkach problem jest możliwy do rozwiązania.

Czasami wystarczy poczekać. Kiedy dana osoba się przyzwyczaja, pozna cię lepiej, może ta niezręczność przejdzie sama. W tym przypadku konieczne jest wykazanie cierpliwości i taktu, aby dać mu możliwość otwarcia się na własną rękę. To jak ślimak: patrzy z muszli, kiedy nie czuje niebezpieczeństwa. Pociągnięcie za rogi oznacza osiągnięcie przeciwnego wyniku. Zwykle dobre nastawienie, szczerość, otwartość, prędzej czy później, stopią lód w komunikacji.Jeśli ktoś jest w tobie zakochany, daj mu przynajmniej odrobinę wzajemności, w przeciwnym razie może nigdy nie zdecydować się na pierwszy krok.