Rabarbar - rośnie w domu

Niezwykły kwaśny smak mięsistych rabarbarowych szypułek jest znany wielu od dzieciństwa dzięki ciastom i kompotom babci. Ze względu na wysoki smak rabarbar jest szeroko stosowany we współczesnym gotowaniu - wciąż przyrządzane są tradycyjne potrawy (zielona zupa, gulasz) i napoje (kwas chlebowy, kompot), a także nietypowe desery (kandyzowane owoce, dżem, marmolada).

Wysoka zawartość cennych substancji i mikroelementów w kompozycji soczystych mięsistych pędów rabarbaru zapewnia szeroki zakres jego korzystnych właściwości. W medycynie ludowej stosowany jest jako silny środek przeciwwymiotny, moczopędny, przeczyszczający i żółciopędny. Regularne spożywanie rabarbarowych ogonków w żywności przyczynia się do zwiększenia apetytu i umożliwia rozwiązanie problemu ostrego niedoboru witamin, które są szczególnie istotne w zimnych porach roku. Ponieważ jest prawie niemożliwe, aby znaleźć świeże łodygi rabarbaru w zimie, możliwe jest uprawianie zdrowych plonów w domu poprzez umieszczenie witaminy na zwykłym parapecie.

Wskazane jest uprawiać rabarbar dla zieleni w domu w sposób nasienny - ta technika pozwala jednocześnie uprawiać kilka odmian kultury.Ponadto łodygi roślin wyhodowanych z nasion mają delikatniejszy i przyjemniejszy smak.

Preseeding przygotowania

Do zorganizowania domowego mini-ogrodu potrzebne są przestronne drewniane skrzynki lub plastikowe pojemniki z otworami drenażowymi na dole. Substrat odżywczy do sadzenia można przygotować niezależnie od dwóch części gleby ogrodowej i jednej części starego torfu (humusu). Aby wykluczyć rozwój pasożytów i patogennych bakterii w ziemi, powstałą mieszaninę poddaje się obróbce cieplnej - prażonej w piecu lub rozlanej wrzącej wodzie. W celu uniknięcia niepożądanej stagnacji wilgoci na dnie pojemnika do sadzenia kładzie się warstwę drenażową - glinę ekspandowaną, kamyki rzeczne lub drobny żwir.

Specyfika siewu

3-4 dni przed siewem nasiona rabarbaru należy namoczyć w 3-4 warstwach mokrej gazy. Wraz z pojawieniem się małych pędów w kolorze białym (1-2 mm), spuchnięte nasiona wysiewa się w ziemi, stosując następującą procedurę:

• Na dnie skrzynki do sadzenia kładzie się drenaż, na który wylewa się mieszankę gruntową, lekko dociskając ją dłońmi.
• Na powierzchni gleby powstają rowki do sadzenia, w których kiełkujące nasiona rabarbaru są wysiewane w odstępach 1,5-2 cm.Optymalna głębokość siewu wynosi 2,5 cm Podczas wysiewu do bruzdy musi być dostarczana ciepła woda.
• Pudełko z plonami jest umieszczone w chłodnym ciemnym miejscu.

Kiełkowanie rabarbaru następuje szybko - w 5-6 dni pojawiają się przyjazne pędy. Po utworzeniu 3-4 prawdziwych liści sadzonki są rozcieńczane, zapewniając im wolną przestrzeń niezbędną do ich pełnego rozwoju. Optymalna odległość między sąsiednimi roślinami wynosi około 15-20 cm.

Pielęgnacja roślin

Aby łóżko rabarbaru domowego mogło produkować dobre zbiory, nasadzenia wymagają następujących procedur pielęgnacyjnych:

• Nawilżanie gleby pod rabarbarowymi krzewami powinno odbywać się tak, jak wysycha górna warstwa, unikając uwilgotnienia gleby. Niedostateczne podlewanie niekorzystnie wpływa na jakość ogonów - miąższ staje się włóknisty, gruby i słaby, a stagnacja prowadzi do moczenia i gnicia systemu korzeniowego.
• Aby zapewnić przepływ powietrza do korzeni, konieczne jest regularne poluzowanie gleby za pomocą widelca lub drewnianego szpikulca.
• Dodatkowe oświetlenie do rabarbaru domowego nie jest wymagane - wręcz przeciwnie, zaleca się pokrycie sadzonki grubym papierem lub folią.
• Temperatura w pomieszczeniu, w którym uprawia się rabarbar, nie powinna przekraczać + 15 ° C przez cały sezon wegetacyjny, dlatego zaleca się lądowanie na przeszklonym balkonie.
• Po każdej selekcji warzyw rabarbar należy obficie podlewać i karmić roztworem złożonych nawozów, co przyczynia się do szybkiego wzrostu nowych ziół.

Przy odpowiedniej pielęgnacji z rabarbaru domowego w jednym sezonie można zebrać 3-4 uprawy szypułek.

Zbiór

Ponieważ w przyrodzie rabarbar ma potężny system korzeniowy o objętości do 1,5 mi rośnie do wysokości 2 m, jego pełna hodowla w domu jest prawie niemożliwa. Po pełnym przycięciu pędów zwykle wyrzuca się krzaki, a nasadzenia są okresowo aktualizowane. Ogonki w "niewoli" stają się krótsze i cieńsze niż w otwartym terenie, jednak zachowują wartość odżywczą i skład witamin. Pędy krasnocherenkovyh odmian rabarbaru ( „Tukumsky” „ogr”) są wykorzystywane do przygotowywania deserów i napojów oraz zelenocherenkovyh ( „Victoria”, „Moskwa”) - są podstawą dla pierwszych i drugich dań.

Obecność w zimowym przyrodzie tak użytecznego produktu, jak łodygi rabarbaru, daje przyjemne wspomnienia lata i pomaga przeżyć trudny okres dla ludzkiego ciała z sezonowym brakiem witamin.