Sorrel - najpopularniejsza zielona kultura, znana z pierwszej ręki wszystkim miłośnikom "kwaśnego". Wyrastając spod śniegu wczesną wiosną, szczaw jest pierwszym "dostawcą" witamin dla ludzkiego ciała, osłabionym przez długą zimę. Obecność w składzie liści i pędów dużej ilości kwasów (cytrynowego, jabłkowego, szczawiowego, askorbinowego) nadaje produktowi specyficzny, dobrze znany smak, dla którego szczaw często określa się jako kwaśny lub kwaśny susz.
W przeciwieństwie do naszych przodków, którzy gromadzili dziki szczaw na leśnych polanach i brzegach, nowi letnicy z powodzeniem uprawiają kwaśną trawę w łóżkach ogrodowych. Rosnący szczaw nie jest trudnym procesem ze względu na bezpretensjonalną naturę rośliny, więc każdy, kto chce, może ją pomieścić w swoim spisku.
Do sadzenia szczawów lepiej jest wybrać miejsce w półcieniu pod okapem młodych drzew. Najbardziej komfortowa kultura czuje się na żyznych glinkach, nie jest zbyt wymagająca dla wskaźników kwasowości, ale nie lubi bagnistych nizin. Zgodnie z zasadami płodozmianu zaleca się sadzenie szczawiu w łóżkach, w których rosły cebule, rośliny dyniowe i zielone.
Miejsce jest obrabiane pod koniec jesieni - wykopują działkę na bagnecie łopaty, ostrożnie usuwając rośliny, które mogą utrudniać wzrost szczawiu i komplikują zbiory. Podczas kopania gleba jest wypełniona humusem i popiołem drzewnym, a następnie poluzować i utworzyć niskie łóżko. Do uprawy szczawiu nie potrzeba dużo miejsca - na solidne zbiory zieleni wystarczy obszar o powierzchni 2m?. Przed zasianiem nasion działka zostaje ponownie poluzowana i wyrównana za pomocą grabieży, rozbijając duże grudki ziemi.
Ze względu na prostotę i mrozoodporność szczawiu można go sadzić w ziemi przez cały sezon letni. Od wczesnego lata do jesieni można zbierać szczaw, zasiane na wiosnę. Sadzenie na lato odbywa się w celu wczesnego odbioru zieleni na początku następnej wiosny. Ponadto praktykuje się szczawię podzimnyaya, którą przeprowadza się po wystąpieniu przymrozków, aby nasiona nie miały czasu na kiełkowanie. Bez względu na wybrane daty podczas sadzenia, przestrzegana jest następująca ogólna procedura:
Po tym, jak druga para liści zaczyna tworzyć się na sadzonkach, rośliny są rozcieńczane, pozostawiając odległość około 10-12 cm między roślinami, niezbędną do ich pełnego rozwoju.
Szczaw nie narzuca specjalnych wymagań dotyczących warunków przetrzymywania, ale dla jego dobrego wzrostu konieczne są następujące środki ostrożności:
Przy odpowiedniej dbałości, zbierania zielonych szczawiu można prowadzić do 4-5 razy w sezonie, ale warto zauważyć, że co 3-4 lata "plantacja" musi zostać przeniesiona do nowego miejsca, ponieważ z czasem sadzenie stopniowo degeneruje się, a liść staje się gruby i płytki.
Szczep zbioru zaleca się przeprowadzać wcześnie rano lub wieczorem - w tym czasie zieleń jest znacznie bogatsza. Aby strzelać zieleniami, zacznij od ekstremalnych liści, odcinając je ostrym nożem lub wyciągając je ręcznie. Nie należy przekraczać krawędzi blachy - w takim przypadku istnieje duże ryzyko całkowitego wyciągnięcia tulei z ziemi. 30-40 dni przed wystąpieniem przymrozków, zbieranie zieleni zostaje zatrzymane, aby rośliny zostały wzmocnione przed zimowaniem. Zebrany szczaw służy do przygotowania sałatek, zup, warzywnych dodatków i nadzień, a także soli i marynaty.
Aby mieć własne nasiona do hodowli, z 2-3 krzewami zieleni szczawiu nie są cięte, co pozwala im zacząć. Kultura kwitnienia występuje w połowie maja, aw lipcu, gdy wiechy kwiatostanów brązowieją, można zacząć zbierać nasiona. Wycinano wiechy, wiązano w małe wiązanki, miotły i suszono przez 8-10 dni, następnie obierano, wcierano w dłonie i wdmuchiwano kurz.Zebrane nasiona zachowują żywotność przez 3-4 lata, ale warto zauważyć, że przy zbieraniu materiału z hybrydowego szczawiu nie zachowuje się jakości rośliny matki.
