Wśród zapasów przypraw dostępnych dla każdej gospodyni jest oczywiście słoik kminu. W gotowaniu to dwuletnie korzenne zioło aromatyczne jest bardzo dobrze znane - młode zieleniny kminku i jego kłącza są dodawane do zup, przystawek i sałatek, a nasiona, całe lub mielone, są szeroko stosowane do aromatyzowania pieczenia, ogórków, sosów, domowych likierów i likierów. W medycynie kminek jest ceniony ze względu na swoje liczne właściwości lecznicze (żółciopędne, laktonowe, wiatropędne, przeciwbakteryjne), dzięki czemu jest wliczony w wiele opłat leczniczych, a jeśli wiele przypraw trafi do konsumenta środkowego z krajów zamorskich, to nie powinieneś daleko sięgać po kmin - bezpretensjonalny i odporne na zimno, będzie dobrze rosnąć na wiejskim łożu.
W otwartym terenie zwyczajowo jest siać kminek wiosną - w drugiej połowie kwietnia; rzadko uprawiane jesienne siewy, które przeprowadza się bliżej końca października. Kultura rozwija się cyklicznie - w pierwszym roku tworzy się kłącze z rozetą 8-16 liści, przypominającą wierzchołki marchwi, w drugim roku rośnie potężny pęd generatywny o wysokości 100-120 cm z rosnącymi kwiatostanami i parasolami.
Obróbka wstępna materiału siewnego ogranicza się do następujących czynności:
Po zakończeniu wszystkich czynności zaleca się posypać nasiona cienką warstwą na kartce papieru i wysuszyć do uzyskania sypkości.
Działka do sadzenia kminku powinna być lekka, ciepła, bezpiecznie osłonięta przed suchymi wiatrami, położona na glinie luźnej lub piaszczystej. Ze względu na szczególną wrażliwość uprawy na grzęzowanie gleby w obszarach o wysokim przepływie wód gruntowych, zaleca się posypywanie wysokich grzbietów w celu uprawy kminku. Wszystkie rośliny z rodziny parasolowej - koperek, pietruszka, marchew, seler, koper włoski - są uważane za złych poprzedników, ale jako sąsiedzi są po prostu perfekcyjni.Ponadto kminek doskonale przylega do pomidorów, ogórków i roślin strączkowych. Z poprzednich zbiorów najlepsze będą dla niego kapusta, pomidory, cukinia, cebula i ziemniaki.
Główne działania związane z przygotowaniem terenu przeprowadzane są jesienią - gleba jest intensywnie wykopywana na głębokość 25-27 cm, wybierając korzenie chwastów. Wskazane jest hodowanie kminku po dobrze nawożonej kulturze, która jest regularnie karmiona ekologicznie. W tym przypadku przyszłe złoże wypełnione jest tylko nawozami mineralnymi - 15 g azotanu amonu, 7-10 g superfosfatu i 5 g soli potasowej na każdy m? Jeśli gleba jest zbyt uboga, do kopania można dodać próchnicę lub kompost (4-5 kg / m?).
Przed wysianiem przygotowane podlewanie obficie nawadniane. Następująca procedura jest następująca:
W sprzyjających warunkach pierwsze siewki kminku pojawiają się za 15-20 dni.
We wczesnych stadiach wzrostu, gdy sadzonki kuminów rozwijają się bardzo powoli, potrzebują maksymalnej uwagi i troskliwej opieki.
Kmin nie potrzebuje poważnego schronienia na zimę - dość łatwo jest tolerować temperatury do -25 ° C, nawet w zimie przy niewielkim śniegu. Drugi sezon zaczyna się od aktywnego rozluźniania łoża i ścieniania roślin, jeśli są one mocno zagęszczone.
Miłośnicy świeżego zielonego kminu z pewnością docenią metodę uprawy przypraw z kłączy. Do tych celów, w ostatnich dniach października, kilka dorosłych korzeni kultury wykopano z ogrodu i, bez naruszania ziemnej śpiączki, sadzono w pudełku z żyznym podłożem,pozostawiając wierzchołkowe pąki nad powierzchnią. Pudełko umieszczone jest na chłodnej werandzie lub przeszklonej loggii i systematycznie nawadniane. Wraz z pojawieniem się pierwszych zielonych pędów, są one "przesiedlone" do pomieszczenia i zapewniają im wysoką jakość - regularne obfite podlewanie, jasne oświetlenie i komfortowa temperatura zawartości (około + 20-22 ° C). Jeśli wszystkie niezbędne warunki są spełnione, dobre zbiory pachnących zielonych można uzyskać w święta Nowego Roku.
Wśród chorób, mączniak prawdziwy, który gwałtownie postępuje w mokrych warunkach pogodowych z ostrymi opadami temperatury, jest największym niebezpieczeństwem dla sadzenia kminku. Rozpoznanie infekcji może być na białej luźnej powłoce na łodygach i liściach roślin. Nieco rzadziej mamy do czynienia z innymi infekcjami grzybiczymi - czarna zgnilizna, fomoz, plamienie. Środki mające na celu zwalczanie tych chorób mają charakter prewencyjny - dezynfekcję zaprawiania nasion, płodozmian, terminowe pielenie i zbiór pozostałości roślinnych. W pierwszych stadiach rozwoju chorób, rozwiązania fungicydów zawierających miedź pomogą im poradzić sobie z nimi.
Szkodniki nie ominą również aromatycznego chwastu. Wśród najgorszych wrogów kultury znane są wirewormy, paski i parasole, roztocza kminkowe i mole parasolowe. Przeciwko nim, sadzonki są regularnie spryskiwane czosnkiem, tartą ziemniaczaną i gorzkim piołunem. Skuteczny jest silny roztwór mydła, w którym warto dodać papryczkę, aby "ukryć" atrakcyjny aromat od szkodników. Stosowanie preparatów agrochemicznych ("Fitoverm", "Karbofos", "Iskra Bio") jest dozwolone wyłącznie w odniesieniu do kminku, uprawianego na nasiona. Jeśli planujesz używać liści do jedzenia, będziesz musiał postępować z improwizowanymi środkami i środkami zapobiegawczymi.
Kminek charakteryzuje się nierównomiernym dojrzewaniem. Ponieważ nasiona łatwo odpadają, zaczynają się gromadzić na etapie dojrzałości wosku, gdy główna część parasoli jest brązowa. Wczesnym rankiem lub wieczorem rośliny są cięte za pomocą sekatora lub ostrego noża, zawiązywane w pęczki i wycinane i zawieszane pod baldachimem, aby wysuszyć i dojrzeć. W przyszłości parasole są młócone, nasiona oczyszczane z roślinnych śmieci i kurzu, a następnie pakowane w worki z tkaninami.
