Szaboveronika

Wycieczki na rośliny doniczkowe


Wycieczki na rośliny doniczkowe / Dom i rodzina

Wciornastki (bubulpid) należą do rzędu małych owadów rozproszonych po całym świecie. Miłośnicy roślin domowych, ogrodnicy-amatorzy i agrardzy są zaznajomieni z tymi szkodliwymi szkodnikami nie przez pogłoski. Dlaczego? W walce o plon i zdrowie zielonych zwierząt domowych ludzie nie zawsze wychodzą zwycięsko. Aby pokonać dużą armię zdradzieckich wciornastków, musisz działać spokojnie i kompetentnie.

Opis pasożyta i objawy zakażenia

Dorosłe wciornastki to mały robak z elastycznymi nogami do biegania i asymetrycznym aparatem doustnym do ssania i przekłuwania. Wydłużone ciało pasożyta w kolorze zielonym, czarnym, brązowym lub czerwonym osiąga długość 0,5-3 mm. Nie pazurowane nogi wciornastków są wyposażone w zęby i przyssawki w kształcie bańki. Brzuch jest podzielony na segmenty, a skrzydła są otoczone frędzlami. W swoim rozwoju wciornastki przechodzą przez 5 głównych etapów: jaja, larwy, pronymph, nimfę, dorosłego. Larwy różnią się od imago brakiem skrzydeł i szarawym lub żółtawo-białym kolorem ciała.

Wciornastki są owadożernymi owadami (polifagami), a starając się zaspokoić głód, nie lekceważą ani chwastów, ani roślin ogrodowych, ani kwiatów w pomieszczeniach.W przypadku upraw wewnętrznych te pasożyty stanowią największe zagrożenie, ponieważ niezwykle trudno je wykryć ze względu na ich skryty tryb życia i wymiary mikroskopowe. W jednej roślinie wciornastki mogą żyć dość długo, nie zwracając uwagi na siebie i nie przechodząc do sąsiednich kwiatów. Dorosłe owady i larwy żywią się soki komórkowe, pozostawiając lepkie wyładowania na zielonym zwierzaku. Liście dotkniętej rośliny są pokryte lekkimi plamami i uderzeniami, które stopniowo powiększają się i łączą ze sobą, a pędy są zdeformowane. Ponieważ szkodniki uszkadzają pąki kwiatowe, pąki tworzą brzydkie, a nie otwierają się, opadają. Ponadto naukowcy ustalili, że zachowania społeczne są charakterystyczne dla wciornastków: oni, podobnie jak pszczoły i mrówki, gromadzą się w licznych zespołach, aby chronić składanie jaj i budować pachnące ścieżki w celu koordynowania grup roboczych.

Przyczyny infekcji i zapobiegania

Rozwój wciornastków w pomieszczeniach jest promowany przez wysoką temperaturę otoczenia i niską wilgotność powietrza, co oznacza, że ​​w gorące, suche lata, prawdopodobieństwo odwiedzin nieproszonych gości jest szczególnie duże.W zimie, gdy pasożyty pracują z pełną mocą, urządzenia grzewcze również czują się całkiem swobodnie.

Aby wciornastka nie niszczyła twoich zwierzątek, aktywnie działaj:

  • Nie zapomnij o posadzeniu ogrodu z kwiatami w odpowiednim czasie, aw upalne dni połóż doniczki na tacach wypełnionych mokrym torfem (kamyki, keramzyt).
  • Systematycznie sprawdzaj rośliny, zwracając szczególną uwagę na niewłaściwą stronę i kąty liści. Jeśli znajdziesz dorosłe szkodniki lub ich larwy, natychmiast przepłucz kwiat pod bieżącą wodą i użyj odpowiedniego środka owadobójczego.
  • Co 2-3 tygodnie urządzaj ciepły prysznic dla mieszkańców parapetu, aby oczyścić ich liście z nagromadzonego kurzu, a jednocześnie zmyć larwy pasożytów, jeśli takie istnieją.
  • Powiesić lepkie pułapki na muchy nad kwiatami. Oczywiście nie będą zbierać wszystkich pasożytów, ale pomogą ci wykryć zagrożenie i zmniejszyć liczbę owadów.
  • Nowo nabyte rośliny muszą być poddane kwarantannie w celu obserwacji ich stanu. Z dala od innych kolorów, nowa kopia powinna spędzić przynajmniej 2-3 tygodnie. To samo należy zrobić z tymi zwierzętami, które spędzały miesiące letnie w ogrodzie lub na balkonie.
  • Nie zapomnij o dezynfekcji gleby do sadzenia w wygodny sposób.Mieszaninę ziemi można zamrozić, parzyć w kąpieli wodnej lub kalcynować w piecu.
  • Po wykryciu wciornastków przetwarzane są nie tylko rośliny, ale także ich siedliska. Półki, parapety, podstawki należy myć ciepłą wodą z dodatkiem szamponu przeciw pchłom - ta procedura zapobiegnie ponownemu zakażeniu.

I oczywiście rośliny domowe powinny być całkowicie chronione przed kontaktem ze swoimi ulicznymi odpowiednikami, czy to bukietem dzikich kwiatów, zebranych podczas spaceru, czy sadzonkami pomidorów przywiezionymi z rynku.

Rodzaje wciornastków

W przyrodzie występuje ponad 6000 gatunków wciornastków, z których najczęściej spotykane są na roślinach uprawnych:

  • Wielokrotne podróże to ciemnobrązowy owad o długości 1,2 mm, pasożytujący na ozdobnych, owocowych i warzywnych plonach. Ukazuje się w całej Palearktyce.
  • Wciornastek dratsenowy to żółtobrązowy błąd wprowadzony na środkowym pasie z tropikalnych i subtropikalnych pasów. Dorosłe samice tego gatunku osiągają długość 1,2 cm, mężczyźni są nieco mniejsze. Każdy roślinę doniczkową mogą stać się ofiarami wciornastków pretsenovogo, ale szkodnik ma specjalną pasję do uprawy aroid i commel.Z przyjemnością pasożytuje na fikusach, hibiskusach i aralii.
  • Wciornastek Rosana jest polifagiem o brązowym owadzie o długości około 1 mm. Wpływa na rośliny z rodziny Rosaceae, osiedlając się w swoich kwiatach i niesfornych pąkach.
  • Wciornastek z kwiatu zachodniego (kalifornijskiego) jest rozpowszechnionym szkodnikiem polifagowym o długości 1 mm. Uszkadza rośliny ponad 50 typów. Z kwiatów pokojowych wolą róże, chryzantemy, pelargonie, cyklamen, saintpaulias, streptocarpus).
  • Dekoracyjne wciornastki - ciemnobrązowy owad o długości 1,7 mm, żyjący głównie w zamkniętym terenie. Drażni prawie wszystkie rośliny doniczkowe: kaktusy, begonie, callamy, coleus, smocze rośliny, palmy.
  • Wciornastki - ciemnobrązowy pluskacz długości 2 mm, zamieszkujący między łuskami amarylis, Sprekels, Euharises, Hippeastrum, Kliviy.
  • Wciornastek tytoniowy - wielki miłośnik roślin piołunowatych i parasoli, uderzających i wielu roślin ozdobnych. Na południu osiada na otwartym terenie, a na północy szkodzi uprawom w szklarniach i parapetach.

Niebezpieczeństwo wciornastków polega na tym, że są dystrybutorami nieuleczalnych infekcji wirusowych (kędzierzawe, brązowe plamki itp.) I dlatego podlegają bezwzględnemu zniszczeniu.

Anty wciornastki

Najlepszymi środkami przeciwtrątrowymi są przemysłowe środki owadobójcze o szerokim spektrum działania, takie jak:

  • "Agrawertyn" - lek powodujący paraliż, a następnie śmierć owadów. Po 6-10 godzinach po leczeniu wciornastki przestają jeść, a następnie tracą zdolność poruszania się, a po 2-3 dniach umierają.
  • Aktellik jest bardzo skutecznym układowym insektycydem, który niszczy wciornastki, mszyce, kleszcze, mączliki i inne szkodniki.
  • Aktara jest kontaktowym jelitowym środkiem owadobójczym, który szybko przenika tkankę roślinną.
  • "Vertimek" - lek o działaniu kontaktowo-jelitowym, przeznaczony do zwalczania pasożytów na otwartych i chronionych roślinach naziemnych.
  • "Decis" jest lekiem kontaktowym, który działa skutecznie przeciwko owadom żerującym na liściach i ssącym.
  • "Inta-vir" to nisko toksyczny insektycyd bezpieczny dla ludzi i zwierząt.
  • Karate jest wysoce skutecznym insektycydem kontaktowym, który eliminuje liczne kolonie owadów.
  • "Mospilan" - szybko działający lek ogólnoustrojowy, który niszczy dorosłych wciornastków, dorosłych i larw.
  • "Fitoverm" to biologiczny środek owadobójczy, który skutecznie działa przeciwko większości owadów pasożytujących na kwiatach w pomieszczeniach.

W walce z wciornastkami sprawdzają się również inne leki: Bi-58, Dantop, Regent, Rimon, Nurel-D.

Aby uniknąć zatrucia, należy pracować z wysoce toksycznymi środkami owadobójczymi w rękawicach i respiratorze, a pod koniec zdarzenia dokładnie umyć ręce i wysterylizować instrument. Pozostałe roztwory należy usuwać zgodnie z instrukcjami producenta, a opakowanie z nie używanym preparatem przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Zwróć uwagę! Wiele, nawet najskuteczniejsze chemikalia są bezsilne wobec larw i jaj wciornastków, dlatego leczenie zainfekowanych roślin powinno odbywać się co najmniej 3-4 razy, zachowując odstęp 7-8 dni między zabiegami.

Środki ludowe

Oczywiście wywary i nalewki z improwizowanych surowców nie mogą konkurować z chemikaliami przemysłowymi, ale są bezpieczne dla dzieci, zwierząt domowych i mieszkańców akwarium. Z tego powodu wielu ogrodników wybiera środki folk w celu ochrony swoich zielonych zwierząt domowych przed wciornastkami. Nawet początkujący może z łatwością je przygotować. Oto niektóre z najbardziej udanych przepisów:

Świeże liście i korzenie mniszka lekarskiego (50 g) drobno posiekane, zalać ciepłą wodą (1 l) i parzyć przez 3 godziny.Naparstki napar z kwiatów sprayu dwa razy dziennie. Wbity czosnek lub drobno posiekaną cebulę (1 łyżeczka) Wlać z wodą (200 ml), przykryć i umieścić w ciepłym miejscu. Za dnia infuzja będzie gotowa. Półlitrowy słoik wypełniony półsuszonymi kwiatami nagietka i uzupełnić do ciepłej wody, pozostawić na 2 dni, następnie odcedzić i złożyć wniosek o przetworzenie klombu. Suszone ziele rumianku (100 g) namoczone w wodzie (1 l) i pozostaw w ciepłym miejscu na 10-12 godzin. Po upływie tego czasu odcedź napar i dodaj do niego zielone mydło potasowe (5-7 g). Świeże liście (50 g) lub sucha trawa (100 g) zwykłego glistnika zalewamy wodą i czyścimy w ogniu przez jeden dzień. Gotowy napar przed użyciem szczepu. Posiekać suszone pomidorowe blaty (50 g) i zanurzyć w ciepłej wodzie (200 ml). Po 3-4 godzinach odcedź infuzję i rozcieńcz czystą wodą w temperaturze pokojowej (1 l). Do ciepłej wody (1 litr) wlać pył tytoniowy (100 g), wymieszać i umieścić pojemnik z zawiesiną w ciepłym miejscu na dzień. Po tym czasie wytnij ekstrakt z tytoniu, dodaj trochę ciepłej wody (1 l) i dodaj trochę mydła w płynie (1 łyżka.) Do tego. Przykryj zainfekowany kwiat przezroczystą plastikową torebką lub pół plastikową butelką i umieść pod czapką małą miseczkę terpentyny.Czas trwania procedury wynosi 3 dni. Zamiast terpentyny do "inhalacji" można użyć zmiażdżonego czosnku, którego zapach nie może znieść.

Jednak ze wszystkimi zaletami środki ludowe mają znaczną wadę: działają tylko wtedy, gdy nie ma zbyt wielu wciornastków i są całkowicie bezużyteczne w późniejszych stadiach zakażenia.



Najpopularniejsze artykuły