Roślina tui, dobrze znana w projektowaniu krajobrazu, stanowi tytułowy rodzaj wiecznie zielonych drzew nagonasiennych i krzewów z rodziny cyprysów. Niezwykła jodełka przenosiła się do ogrodniczej kultury Europy z Ameryki i Wschodniej Azji pod koniec XVI wieku, a przyszła do Rosji dzięki arystokratom, którzy żywili pasję do cudów roślin. Szczyt popularności iglastej piękności przypada na pierwszą połowę XIX wieku, kiedy Tui zdobili majątki najsławniejszych rodów szlacheckich - Jusupowów, Szuwałowów, Naryszków, Golicynów. Burzliwe wydarzenia z początku XX wieku przez pewien czas zmuszały ogrodników do utraty zainteresowania egzotyczną rośliną, ale na szczęście zapomnienie trwało krótko ...
Dziś thuja jest jedną z najbardziej popularnych roślin ozdobnych. Smukłe drzewa z oryginalnymi łuszczącymi się igłami i podłużnymi szyszami owocowymi są idealne do miejskiego krajobrazu. Nie boją się dymu i gazów wydechowych, bezpretensjonalny w pielęgnacji i odporny na zimno. Kolejną zaletą Tui jest jej wyjątkowy gorzki smak. Nawiasem mówiąc, grecki korzeń, od którego pochodzi nazwa kultury, jest tłumaczony jako "kadzidło", "ofiara" i wskazuje na użycie kadzidełka w starych rytuałach rytualnych.
Pachnący olej otrzymywany z liści tui jest częścią produktów kosmetycznych - szamponów, balsamów i mydła. W domu meble, podkłady, filary i gonty są wykonane z miękkiego, wytrzymałego drewna rękojeści, a przedsiębiorcze kanadyjskie kochanki dziergają pachnące miotły z elastycznych gałęzi. Znany z tuju i medycyny ludowej. Leki z niego są stosowane jako napotne, laktonowe, przeciwnowotworowe, przeczyszczające, przeciwkaszlowe i przeciwreumatyczne. Aby uzyskać uzdrawiającą moc, amerykańscy aborygeni nazwali tuj "drzewem życia".
Ale nie odbiegajmy od tematu, ponieważ zapaleni ogrodnicy nadal znajdą ekonomiczne zastosowanie eleganckiego barbarzyństwa iglaste. Według większości głównym celem Tui jest zadowolić oko i udekorować krajobraz swoją obecnością.
W otwartym terenie środkowego pasa thuyu z reguły sadzi się sadzonki w wieku od trzech do czterech lat. Sadzenie odbywa się pod koniec kwietnia i na początku maja, ale drzewa z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić latem. Dopuszczalna jest również jesienna procedura, ale w tym przypadku istnieje wysokie ryzyko, że osłabione rośliny nie będą miały czasu na wzmocnienie przed wystąpieniem przymrozków i umrą zimą.
Zanim umieścisz thuyu, obejdź teren i ustal odpowiednie miejsce dla niego. Pamiętaj, że iglaste piękno bardzo lubi jasne światło, ale na słońcu nie będzie zbyt wygodne. Ponadto igły są odwadniane z ciepła, w wyniku czego zmniejsza się odporność zimowa instalacji. Niebezpieczne dla thuja i przeciągów, więc najlepszym miejscem na to będzie cichy, jasny kącik, w którym promienie słoneczne nie przenikają w godzinach południowych. Idealnie, gleba w wybranym obszarze będzie luźna, torfowa i umiarkowanie wilgotna, jednak tadź dobrze rośnie na mniej pożywnych glebach. Procedura lądowania wygląda następująco:
Tuja posadzona zgodnie z wszelkimi zasadami jest doskonale zaaklimatyzowana i nie będziesz musiał pielęgnować jej bez końca.
Troszczyć się o tuję jest proste i przyjemne:
Czas na wymienione wydarzenia zajmie bardzo niewiele, a elegancka, dobrze utrzymana thuja będzie dumą Twojej strony.
Wielu ogrodników zdobią miejsca, w których thuja wyrosła z nasion. Czy chcesz powtórzyć swój sukces? Następnie, jesienią, wybierz dojrzały ciernisty stożek w najbliższym parku, usuń z niego nasiona i mieszając je z mokrym piaskiem, połóż je na dolnej półce lodówki. Na wiosnę obrobione na zimno nasiona wysiewa się w luźnej glebie na głębokość 0,5 cm i posypuje trocinami sosnowymi. Nie zapomnij o regularnym poluzowaniu i podlewaniu roślin, a wraz z pojawieniem się sadzonek, ściółka z torfem. Co 14-16 dni, pędy zaleca się karmić roztworem złożonych nawozów mineralnych do upraw iglastych. Przez pierwszy sezon twój młody tuńczyk będzie rosnąć o 6-8 cm, a zimą pokryj go lapnikiem i włókniną. Na stanowisku treningowym sadzonki są uprawiane przez 3-5 lat i siedzą, gdy osiągają wysokość 50-55 cm.
Aby zachować cenne cechy odmianowe, należy rozmnażać się wegetatywnie - dzieląc krzew lub sadzonki. Kopanie i dzielenie dorosłej rośliny nie jest bardzo wygodne, ale dzięki rozcięciu można uzyskać dużą liczbę żywotnych sadzonek w krótkim czasie.
Najlepszym czasem do zebrania materiału do sadzenia jest czerwiec.Od dwu do trzyletnich gałęzi drzewnych lub półauteńych pędów obecnego sezonu, cięcie o długości 10-20 cm jest zrywane ostrym ruchem, tak że u podstawy każdego z nich pozostaje "pięta" (tak nazywa się fragment drzewa z drzewa macierzystego). Sadzonki są zanurzane w roztworze Heteroauxin, posadzone w rozsypanym nadmanganianu potasu luźnym podłożem z darni, piasku i torfu (1: 1: 1) i pokryte polietylenem. Aby sadzonki szybciej utworzyły pełnowymiarowy system korzeniowy, konieczne jest utrzymywanie wysokiej wilgotności powietrza w szklarni, bez podlewania gleby, dlatego podlewanie odbywa się za pomocą drobnego aerozolu. Po ukorzenieniu sadzonki są regularnie nawodnione i hartowane, a po tygodniu lub dwóch film jest usuwany z plantacji. Pod koniec jesieni "młodzież" pokrywa się trocinami, suchymi liśćmi lub łapami z jodły. Gdy temperatura w obszarze wzrostu spada do -5 ° ... -7 ° C, wyrzuca się agrofiber nad naturalny materiał izolacyjny.
Podobnie jak wszystkie efedryny, tuja ma silną naturalną odporność, ale w niesprzyjających warunkach nie zawsze jest możliwe, aby wytrzymać dolegliwości.Najczęściej konieczne jest uratowanie drzewa przed infekcjami grzybiczymi - takimi jak:
Zarząd: Jeśli leczenie zakończyło się powodzeniem, ale ocalona tuja powraca powoli i mocno, spryskaj koronę "Cyrkonem", "Epinay" lub innym stymulatorem wzrostu.
Żółknięcie i utrata igieł może być wynikiem zniszczenia żywopłotu przez szkodniki - tarczę kręgosłupa, mszyce, przędziorków. Aby pozbyć się piękna pasożytów, dwa razy na sezon traktuje się insektycydami: na wiosnę, zanim nerki się obudzą, korona spryskana jest przez Rogora, Decisa lub Karbofosa, a pod koniec czerwca - na początku czerwca używa się Actellic lub Chlorophos.
Czasami nieistotny stan zdrowia tui nie jest całkowicie związany ani z chorobami, ani ze szkodnikami. Dlaczego pozornie zdrowa roślina nagle zaczyna obumierać i żółknie? Jest kilka przyczyn tego nieprzyjemnego zjawiska:
I więcej. Jeśli twoje drzewo zaczęło zamieniać się w czerń z dołu, patrz, czy sąsiad umieścił pod nim latrynę. Zwierzę odchody jest ściśle przeciwwskazane. Jako pierwszą pomoc, usuń poczerniałe gałęzie, przeturlaj je z węża i zamontuj wokół niego niskie ogrodzenie, a by sprawić, by ogoniaste sukinsyny na zawsze zapomniały drogi do twojego miejsca, posyp ziemię ziemi w pobliżu łodygi ostrym pieprzem.Stymulatory wzrostu pomogą ci reanimować dotkniętą roślinę.
Czasami przy planowaniu fabuły okazuje się, że ukochane iglaste piękno nie rośnie. Czy można przeszczepić thuya? Oczywiście, ale należy to zrobić poprawnie. Młode okazy wykopuje się w kole, cofając się od pnia 40-50 cm, ostrożnie usuwa wraz z dużą bryłą ziemi i natychmiast przenosi do już wykopanego dołu.
Dorosłe tuya do "parapetów" zaczynają przygotowywać się rok przed zabiegiem. Gleba wokół drzewa jest głęboko zakopana łopatą, tak że w momencie przeszczepu roślina zdołała stworzyć młody system korzeniowy wewnątrz wytyczonego kręgu. W wyznaczonym dniu thuy jest wykopywany i przeszczepiany. Nie zapomnij przyciągnąć silnych asystentów do ważnego wydarzenia, ponieważ bardzo trudno jest sam transportować i sadzić rozłożyste drzewo. Z przestrzeganiem technologii zabieg ten przenosi się bez poważnych konsekwencji i szybko dostosowuje się do nowego miejsca.
Młode Tui w wieku poniżej pięciu lat boją się mrozu i potrzebują bezpiecznego schronienia na zimę. W przededniu zimnej pogody, wysoko na łodydze roślin, narzekaj pnie drzew grubą warstwą suchego torfu i buduj "chaty" świerkowych łap nad roślinami.
Dorosłe osobniki bardziej wytrwale tolerują niskie temperatury, ale ściółkowanie gleby pod nimi jest obowiązkową procedurą. Kronu Tui w kilku miejscach, rozciągnij elastyczną syntetyczną sznurówkę, aby gałęzie nie zostały zerwane pod ciężarem śniegu. Pod koniec zimy, gdy słońce zaczyna piec, aby uniknąć poparzeń igieł, włóknina rozlewa się po roślinach. Wiosną starannie sprawdź drzewo - od nagłych zmian temperatury kora tuji czasem pęka. Po znalezieniu ran, przykryj je boiskiem ogrodowym i zabezpiecz je taśmami z bawełnianej tkaniny.
W ogrodnictwie dekoracyjnym uprawiano dziś 4 gatunki tujów, których przedstawiciele są unikatowe i mało przypominają siebie nawzajem. Spotkaj się:
W książkach botanicznych wspomina się także o Tuyu Sichuan, ale dziś gatunek ten jest uznany za wymarły. Również w przedszkolu, pozbawieni skrupułów (lub niedoinformowani) sprzedawcy mogą zaoferować ci thuja (biota) Oriental - roślina wyłączona z rodzaju Tui i podzielona na osobny rodzaj Ploskovetochnik. Niedoświadczony ogrodnik będzie w stanie rozróżnić efedry według następujących cech: płaskie listki liściowe są bardziej zatłoczone niż tuja i są pozbawione gruczołów żywicznych, a większość ich pędów jest skierowana ku górze. Bądź ostrożny, ponieważ zdobycie płaskodennych przyniesie Ci tylko rozczarowanie. Faktem jest, że ładny krzew nie jest absolutnie przystosowany do zimna, co oznacza, że nie ma jednej szansy na przetrwanie ostrej zimy środkowego pasa.
