Kiedy zebrać podbiał

Wczesną wiosną, gdy śnieg opada, a słońce jest ciepłe, kwiaty zaczynają kwitnąć. Oczywiście pierwsze pojawiają się przebiśniegi. Za nimi nadchodzi kolej i podbiał.

Niesamowite po całym tym kwiecie! Początkowo sporządza się długie, puszyste łodygi otoczone małymi łuskami liści. A na łodydze tylko jeden złoty żółty kosz.

Kwiat podbiału wygląda jak mniszek lekarski, choć nie taki puszysty. Ale w odróżnieniu od matki dmuchawca i macochy, ma nagie i idealnie gładkie szypułki wypełnione sokiem mlecznym.

Kwiaty podbiału są zbierane na początku kwitnienia, dopóki nie zostaną ubrane w białe czapki, a prawdziwe liście wynurzą się z ziemi.

Podbiał rośnie prawie wszędzie, gdzie jest wilgoć.

Jak zbierać kwiaty podbiału

Aby zebrać kwiaty, wybierz suchą, słoneczną pogodę, gdy rosa jest już sucha. Kwiaty są szarpane bez łodygi.

Suszyć w cieniu lub w dobrze wentylowanym miejscu. Najlepiej używać siatki ze stali nierdzewnej do suszenia, aby kwiaty nie gniły. Aby od czasu do czasu wysuszyć kwiaty, delikatnie je odwróć.

Przechowuj suszone kwiaty w papierowych torebkach lub pudełkach.

Gdy zbierane są liście podbiału

Wkrótce po tym kwitnie podbiał, jego liście są pokazane w formie rozety z ziemi. Młode liście siedzą na długich ogonkach. Górne i dolne liście pokryte jak filc. Takie ulotki nie są odpowiednie do przygotowania.

Z biegiem czasu liście są nieco większe, górny puch znika, a liść przybiera postać potrzebną do wysuszenia: górna strona zielonego liścia jest prawie gładka, zimna w dotyku, a dolna jest cała pokryta białym filcem, a to pozostawia prześcieradło ciepłe.

Oderwij liście dłońmi, pozostawiając małe - nie większe niż 5 cm - ogonek. Niemożliwe jest rozdarcie już dojrzałych liści, na których pojawiły się brązowe plamki - podbrzusze są podatne na rdzę i grzyby - i te, które zaczęły żółknąć.

Jak osuszyć liście podbiału

Do suszenia wybierz dobrze wentylowane miejsce pod szopą, gdzie promienie słoneczne nie padają, lub na strychu - bliżej do żelaznego dachu, który dobrze się nagrzewa.

Liście można suszyć w suszarce, ale temperatura w nich nie powinna wzrosnąć powyżej 35 °.

Liście układa się cienką warstwą na arkuszach ze sklejki, maty lub konopie.

Aby liście się nie kleiły, należy delikatnie mieszać je okresowo.W końcowej postaci liście podbiału są lekko zagięte, z krótkimi ogonkami, które łatwo pękają. Brązowe liście lub zardzewiałe liście w surowcu nie powinny być większe niż 3%, jak również liście, mocno zmiażdżone.

Wysuszone liście podbiału są bezwonne, smakują gorzko, z uczuciem śluzu.

Przydatne właściwości podbiału

• Liście zawierają: polisacharyd inuliny, gorzkie glikozydy tussilyagin, karotenoidy, garbniki, śluz, saponiny, dekstryny, sitosterol.
• Istnieją kwasy galusowy, jabłkowy, askorbinowy i winowy.
• Liście mają działanie przeciwzapalne, wykrztuśne, ściągające, napotne.
• Zastosuj z zapaleniem oskrzeli, zapaleniem krtani, zapaleniem płuc, zapaleniem opłucnej.
• Liście mają działanie przeciwzapalne i przeciwskurczowe.

Metoda przechowywania gotowych surowców

Surowce są przechowywane w suchym, ciemnym, chłodnym miejscu w papierowych torebkach lub pudełkach.

Okres przydatności do spożycia 2-3 lata.

Błędy, które czasami robią kolekcjonerzy

Podbiał jest czasem mylony z filcem łopianowym lub lepiężnikiem.

Różnice:

• W podbiału liście są zaokrąglone w kształcie serca, kwiaty są żółte, cylindryczne, samotne.
• W Lepiężniku liście mają kształt trójkątnego serca, kwiaty z owiniętą dzwonkiem, zebrane w trzepaczce lub tarczy.
• Liście łopianu są jajowate, kwiaty sferyczne, przyciągane do góry, liczne.