Planeta Ziemia to w przybliżeniu 70% wody, podczas gdy woda jest podzielona na morze i świeża. Uważa się, że tylko świeża woda nadaje się do jedzenia i picia, jednak tylko 3% wody wagowo jest świeża. Niektórzy zastanawiają się: może nadal można używać wody morskiej bez szkody dla organizmu? Odpowiedź lekarzy jest kategoryczna: w żadnym wypadku wyjaśnienia takiego zakazu są bardzo realistyczne i racjonalne.
Skład wody morskiej jest nasycony obecnością różnych soli, co sprawia, że woda jest wystarczająco słona, by smakować. Oprócz zwykłej soli kuchennej, w koncentracie morskim występują różne sole w stężeniach, których organizm ludzki po prostu nie może poradzić sobie. Równowaga wody i soli w ciele musi być stale utrzymywana na pewnym poziomie, co ułatwia praca układu wydalniczego. Ciecz, którą człowiek spożywa w ciągu dnia w innej postaci, przyczynia się do rozpuszczania w niej soli i ich usuwania z ciała. W związku z tym, lekarze i zaleca się pić co najmniej 2 litry płynów dziennie w normalnym metabolizmie soli wodnej.Zmniejszenie poboru wody z reguły prowadzi do odkładania się nadmiaru soli w narządach wewnętrznych: nerek, stawów, tkanki kostnej. Jeśli dana osoba zacznie spożywać wodę morską z rozpuszczoną w niej solą, ilość soli gwałtownie wzrośnie, a zatem ilość zużytej wody powinna również wzrosnąć podczas wymiany soli. Osoba spożywająca wodę morską musi równolegle wlać do niego duże ilości świeżej wody, aby rozpuścić sole. Jeśli tak się nie stanie, organizm zacznie pobierać wodę z różnych zasobów zasobów, tkanek, co prowadzi do odwodnienia organizmu. Taki stan jest obarczony poważnymi konsekwencjami, w tym zakłóceniem normalnego funkcjonowania wszystkich systemów ciała.
Głównym organem odpowiedzialnym za utrzymanie równowagi wodnej i elektrolitowej organizmu są nerki. Ilość soli w wodzie morskiej jest taka, że nerki nie mogą. Czy po prostu nie są w stanie poradzić sobie ze zwiększoną zawartością nadmiaru soli, co z kolei doprowadzi do poważnych naruszeń nerek? aż do całkowitego niepowodzenia. Niedziałające nerki - ciężka dysfunkcja prowadząca do śmierci.W związku z tym woda morska działa jak substancja toksyczna dla ludzkiego ciała, stopniowo zatruwając ją solą i prowadząc do nieprawidłowego funkcjonowania organizmu jako całości i każdego narządu oddzielnie. Początkowo żołądek psuje się z powodu nadmiaru soli, jako sól morska, dostając się do niej przez przełyk, osadza się na ścianach i koroduje żołądek. Prowadzi to do erozji na ściankach żołądka, a następnie do ewentualnej perforacji. Kolejnym organem, który przyjmuje cios w wodzie morskiej jest jelito: sól morska, dostanie się do niej, powoduje poważne zaburzenia krzesełkowe, upośledzenie mikroflory jelit i dysbakteriozę. Największy wpływ na nerki ma nadmiar koncentratu soli: brak możliwości radzenia sobie z tak wieloma różnymi solami, po prostu przestają one działać. Nawet niewielkie spożycie nadmiaru soli może poważnie zaszkodzić nerkom i powodować powstawanie kamieni, nie wspominając o ukierunkowanym wpływie na nerki z silnym koncentratem soli w postaci wody morskiej.
Wpływ wody morskiej w wyniku jej regularnego spożycia prowadzi również do zakłóceń w funkcjonowaniu układu nerwowego. Koncentrat soli, wchodzący do krwiobiegu, jest przenoszony przez ciało wraz z krwią, dotykając mózgu i układu nerwowego. Klęska systemu nerwowego zachodzi stopniowo, jako nagromadzenie soli w ciele. Układ nerwowy i funkcje mentalne są ściśle ze sobą powiązane, więc psychika również szybko zaczyna cierpieć. To dlatego ludzie, którzy spędzili dużo czasu na morzu lub oceanie w wyniku rozbicia się statku i spożycia wody morskiej przez dzień lub dłużej, otrzymali tak zwane zatrucie solą. Na tym tle zaczęły cierpieć zaburzenia psychiczne, aż do pojawienia się halucynacji. Zdarzają się przypadki we współczesnej medycynie, gdzie ludzie ratowani po katastrofie po kilku dniach stracili rozum i spędzili resztę swoich dni w klinikach psychiatrycznych, ponieważ sól wyrządziła nieodwracalną szkodę ich ciałom: nieodwracalne zmiany zachodziły w ludzkiej psychice.
Nie mniej ważnym powodem, dla którego nie zaleca się picia wody morskiej, jest ryzyko ciężkiej biegunki.Skład takiej wody ma sól magnezową, która działa na organizm jako silny środek przeczyszczający. W XX wieku lekarze zdawali sobie sprawę z właściwości przeczyszczających soli magnezowej lub magnezji, jak nazywa się ten lek. Po nagromadzeniu w jelicie, taka sól powoduje biegunkę, ciężkie zaburzenie stolca. Osoba rozwija dysbakteriozę bardzo szybko na tle stałego uzupełniania zawartości jelitowej wodą z solą magnezową. To z kolei prowadzi do ciężkiego odwodnienia i drastycznego wyczerpania ciała. Poza faktem, że ciężkie odwodnienie jest spowodowane wysiłkiem organizmu, aby samodzielnie poradzić sobie ze zwiększoną ilością soli, pogarszają ją ataki z powodu biegunki, co czyni zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka bardziej realnym, aż do szybkiej śmierci.
