Szafran od dawna zasłużenie nazywany jest "złotą" przyprawą, ponieważ jest jedną z najrzadszych i najdroższych przypraw na świecie. Od czasów starożytnych szafran jest utożsamiany z ceną złota, prezentowany był jako luksusowy prezent dla osób królewskich, hołd był płatny przyprawą, a ubrania malowane szafranem uważano za oznakę niespotykanego luksusu. Współcześni archeolodzy wciąż znajdują obiekty malarskie wykonane z szafranu.
Saffron był śpiewany w wierszach i legendach, a nawet sam Hipokrates zauważył jego dobroczynne właściwości. Istnieje przekonanie, że pewnego razu żył piękny młody człowiek imieniem Szafran, który ośmielił się rozwścieczyć wszechmocnych bogów czymś i obrócili go w równie piękny kwiat. Zgodnie z tradycją buddyjską szafran został sprowadzony na ziemię z nieba.
Czy ci się to podoba, czy nie, szafran to naprawdę bardzo piękny, delikatny kwiat bzu, z którego powstaje jedna z najdroższych przypraw na świecie. Same kwiaty są interesujące, ponieważ nie mają łodygi i wyrastają prosto z cebulki. Przyprawa jest przygotowywana ze stygmatów kwiatu, a ponieważ czas kwitnienia tego prawie nieziemskiego stworzenia wynosi tylko trzy dni, konieczne jest, aby mieć czas na zebranie wszystkich stygmatów w tym konkretnym czasie.Wszystkie prace wykonywane są wyłącznie ręcznie, zebrane kwiaty są układane na stole, a od nich, ponownie ręcznie, stygmaty są usuwane. Następnie stygmaty są suszone, a przyprawa jest gotowa. Aby zdobyć jeden gram przypraw, musisz zebrać i przetworzyć około 150 kwiatów.. Praca jest pracochłonna, pracochłonna, a zatem cena szafranu po prostu nie może być tania. Niestety, szafran jest bardzo często kuty, można kupić prawdziwe przyprawy tylko w specjalistycznym sklepie, a nie w postaci proszku, ale w postaci włókien.
Ale jest jedna pociecha - szafran jest bardzo ekonomiczny. Tylko jeden gram przyprawy zawiera około czterdziestu kwiatowych znamiona i do gotowania jednego dużego naczynia wystarczy tylko 10-15 rzeczy. Do barwienia dwóch litrów wody wystarczą tylko dwa znamiona.
Od czasów starożytnych szafran jest wysoko ceniony w medycynie ze względu na wysoką zawartość karotenów, olejków eterycznych i witamin. Przez ponad cztery tysiące lat użytkowania odkryto skuteczność rośliny w leczeniu około 90 różnych chorób.
Stygmaty roślin są częścią leków przeciwko kaszlu i kokluszowi, stosowanych w leczeniu onkologii, układu oddechowego i pęcherza moczowego.Szafran ma korzystny wpływ na organizm jako całość, normalizuje układ odpornościowy, rewitalizuje i poprawia kolor skóry.
Niemożliwe jest wyobrazić sobie tybetańską medycynę bez szafranu - przyprawa uważana jest za najcenniejszy i niezbędny składnik. Żadne tybetańskie kadzidło nie powstaje bez szafranu. Substancja serotoninowa zawarta w roślinie, zwana także hormonem radości.
W medycynie ludowej, szafran jest stosowany jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, a także napotne i moczopędne, poprawia metabolizm.
Sama przyprawa ma silny, odurzający aromat i gorzko-pikantny smak z nutą miodu. Szafran nie pasuje do innych przypraw.a jego cena jest zbyt wysoka, by zasmakować czegoś innego. Niemożliwe jest dodanie jej zbyt wiele, w przeciwnym razie danie będzie bardzo gorzkie, aw dużych ilościach szafran może stać się śmiertelną trucizną. Tempo spożycia szafranu - nie więcej niż 1 gram dziennie, przekracza tę stawkę, jest niebezpieczne dla zdrowia.
Jeśli wydawało ci się, że gdy przyprawa została dodana do potrawy, to nie ujawnia ona wystarczająco jej smaku i chciałaby dodać więcej, przestań! Smak przyprawy ujawnia się za około 12 godzin, a najlepiej za dzień. Tak, to jest esencja tej egzotycznej księżniczki.Jeśli przynajmniej trochę, aby za bardzo zaszalować z dawką, danie otrzymuje się ze stałym aromatem ziół farmaceutycznych.
Aby zoptymalizować racjonowanie, szafran rozpuszcza się w wodzie lub mieszaninie zawierającej alkohol - o wiele łatwiej jest zmierzyć odpowiednią ilość przypraw. Przygotuj nalewkę wodną lub alkoholową w następujący sposób: 1 gram sztyletów kwiatowych lub proszku wylewa się 120 ml ciepłej wody lub płynu zawierającego alkohol. Po 15-20 minutach mieszaninę można dodać do naczyń. Jeśli szafran wyleje się z alkoholem, mieszaninę należy dodatkowo rozcieńczyć wodą.
Szafran otrzymał największe zastosowanie w przemyśle cukierniczym. Jest często dodawany do ciast, ciastek i różnych ciastek, a kremy, dżemy i musy mają wyjątkowy lekki aromat i pikantny smak. W cieście dodaje się przyprawę do porcji i na gorące dania 5 minut przed ugotowaniem.
Słowo szafran tłumaczy się jako "żółty", dlatego często jest używane jako naturalne barwniki żywnościowe - nadaje naczyniom łagodny złoty kolor. Spice znalazło aktywne zastosowanie w przygotowaniu różnych napojów alkoholowych - jako naturalny barwnik i aromat.
Na wschodzie szafran jest nieodzownym składnikiem do gotowania potraw mięsnych, różnych sosów i sosów. Przyprawa dodaje się również do ryżu, gulaszu warzywnego i potraw z cennych odmian ryb.
W Europie szafran jest używany w prawie wszystkich potrawach wysokiej kuchni - paelli, różnych zupach i pysznych deserach, przysmakach morskich i potrawach wegetariańskich po prostu nie da się obejść bez tej królewskiej przyprawy.
Podsumowując, chcę powiedzieć, że szafran może zamienić najprostsze potrawy w kulinarne arcydzieło, ale główna zasada w jego stosowaniu to znowu umiar i umiar, w przeciwnym razie, zamiast wyjątkowego smaku, tylko gorycz okaże się dosłownie iw przenośni . Smak Bon!
