Chionodoxa to rodzaj zielnych bulwiastych bylin z rodziny Asparagaceae rosnących na około. Kreta i kraje Azji Mniejszej. Roślina ma swoją nazwę dla wczesnego kwitnienia (od greckiego. "Chion" - śnieg i "doxa" - duma), ponieważ pierwsze niebiesko-niebieskie pąki wychodzą na światło tuż pod śniegiem. Wielu z nas zna bliskiego krewnego hionodoksów - Scylla (Proleska), ale łagodne niebieskookie dziecko niezasłużenie pozostaje w cieniu. I to na próżno! Kroha-hionodoksa (i jej wysokość nie przekracza 25 cm) - idealna kultura dla ogrodów skalnych, ogrodów skalnych i klombów wiosennych. Pnie drzew owocowych ozdobione krzewami Chionodox wyglądają bardzo elegancko i naturalnie. Nie zakochuj się w tej miniaturowej urodzie, nie może być - jest słodka, bezpretensjonalna, odporna na zimno i bardzo ładna.
W naturze rodzaj Hionodoksa jest reprezentowany przez 7 gatunków, a wszystkie z nich są interesujące dla ogrodników:
Gatunki hionodoksy często krzyżują się ze sobą tworząc nowe hybrydowe formy o pośrednich cechach, dzięki czemu można niezależnie uzyskać nową unikalną odmianę.W uprawie kwiatów znane są kultywary uzyskane w podobnych eksperymentach: Artemida, Akwarela, Atlantis, Absolut, Arctic, Afrodyta, Andromeda.
Ponadto, jeśli hionodoxy Forbesa i dublety Scylla rosną w oddali, wkrótce staniesz się dumnym posiadaczem hionoscillów, uroczych małych roślin (10-15 cm) z jasnoniebieskimi gwiazdkami, zebranych w gęste szczotki 10-12 sztuk
Najlepszym okresem do sadzenia hionodoksów jest okres od końca sierpnia do początku września, kiedy na końcach cebulek pojawią się rolki korzeniowe.
Podobnie jak wiele wiosennych kwiatów, hionodoks uwielbia światło słoneczne, ale rozwija się dobrze w półcieniu. Gleba w tym obszarze powinna być luźna, dobrze nawożona, umiarkowanie wilgotna i bezkwasowa. Aby upiększyć swoje piękno, przynieś trochę leśnej ziemi z gnijącymi liśćmi i fragmentami kory drzewa do ogrodu kwiatowego.
Najlepszymi sąsiadami dla chionodoksów będą wczesnie kwitnące rośliny - pierwiosnki, wątroba, zamrażarki, muscari, hiacynty, krokusy, piżmaki, adonis, irysy karłowate i białe kwiaty.
Hionodoksu nasienne rzadko rozmnaża się, ponieważ okupacja jest kłopotliwa, a kiełkowanie materiału pozostawia wiele do życzenia. Postanowiliśmy spróbować? Następnie pod koniec czerwca wyciąć pożółkłe pudełka z krzaków, zebrać nasiona z nich i natychmiast zasiać je na otwartym terenie. Sadzonki kwitną dopiero za 3-4 lata, a przeszczepienie młodego hionodoksu będzie możliwe dopiero w piątym roku życia.
Rozmieszczenie hionodoksu na klombie zależy od wielkości cebulek: duże okazy są sadzone w studniach o głębokości 6-8 cm w odstępie 8-10 cm, mniejsze cebulki pogłębiają się do gleby 4-6 cm, obserwując między nimi 6-8 cm.
Hionodoksu można słusznie uważać za jedną z najbardziej bezpretensjonalnych roślin wcześnie kwitnących, ponieważ uprawa jest prosta i przyjemna. Sędzia dla siebie:
I jeszcze jedno: wesoła siostra z lasu świetnie się rozmnaża przez samosiew, a jeśli nie lubisz niespodzianek w postaci odchodzących roślin, po prostu odetnij jądra z hionodoksu na czas.
Każdego roku kwitnąca cebula chionodox tworzy 2-4 dzieci cebuli. Podczas przeszczepiania dorosłych krzewów "młodzież" jest oddzielana, suszona i przechowywana w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze + 17 ° C przed sadzeniem.
Mrówki w znacznym stopniu przyczyniają się do kultury samosiewu. Faktem jest, że na nasionach hionodoxu znajduje się mięsista formacja - przysmak dla robotników owadów, którzy zabierają materiał siewny w pobliżu. Nie bądź więc zaskoczony, że poznasz kwitnące piękno z dala od miejscowego ogrodu kwiatowego.
Podobnie jak inne rośliny bulwiaste, chionodox jest podatny na choroby grzybowe, których rozwój jest promowany przez niekorzystne warunki wzrostu i naruszenia technologii rolniczej:
Szkodnikami chionodoks są gryzonie i larwy roztoczy z korzeni, które uszkadzają cebulki roślin.Myszy polne i domowe nie są również przeciwne ucztowaniu na soczystych pędach, które przebiły się ze śniegu. Kleszcze z potomstwem są niszczone przez układowe środki owadobójcze ("Akarin", "Agravertin", "Aktellik"), a zatrute przynęty są układane przeciwko gryzoniom w ogrodzie kwiatowym.
Pod koniec kwitnienia, pędy kwiatowe chionodox są cięte, a liście są usuwane po jego całkowitym więdnięciu. Odporność hodowli na niskie temperatury jest bardzo wysoka, więc dziecko o niebieskich oczach zimuje w otwartym terenie strefy środkowej bez żadnych problemów, ale krzewy rosnące w otwartych przestrzeniach powinny być najlepiej pokryte kupą suchych liści lub świerkowych łap pod koniec jesieni.
