Nauczanie liczby i liczenia dzieci to długi proces i wymaga dużo cierpliwości od dorosłych. W związku z osobliwościami percepcji dzieci, dzieci pamiętają tylko te rzeczy, które ich interesują. Powinno to wziąć pod uwagę rodzice, którzy troszczą się o to, kiedy i jak nauczyć dziecko liczyć.
Kiedy zacząć naukę
Natura u dzieci pokładała pragnienie wiedzy i ciągłego rozwoju nowego. Ale aby zacząć uczyć dziecko powinno być brane pod uwagę tylko wtedy, gdy dziecko jest na to gotowe i wykazuje zainteresowanie, w przeciwnym razie jego mózg po prostu nie dostrzeże informacji.
Wiele dzieci jest w stanie opanować wynik porządkowy po 2 latach. W tym wieku możesz nauczyć dziecko liczyć od 1 do 10, używając różnych przedmiotów - słodyczy, zabawek itp.
W wieku 3-4 lat dzieci już potrafią liczyć świadomie, składając różne grupy przedmiotów, uczą się brać i dzielić (na przykład te same cukierki) i wykonywać inne proste czynności. W tym czasie dziecko nadal wymaga użycia materiałów wizualnych.
Po 4-5 latach dzieci zazwyczaj opanowują ustne konto w umyśle. W tym wieku zaczynają rozwiązywać przykłady i wykonywać proste zadania matematyczne.
Należy pamiętać, że są to średnie dane i mogą występować odstępstwa od wskaźników w jednym lub drugim kierunku. To zależy od indywidualnych cech i poziomu rozwoju intelektualnego.
Zapoznanie się z wynikiem: nauka gry
Badanie rachunku powinno urzekać dziecko. Materiały szkoleniowe należy podzielić na małe części na 5-10 minut, aby dziecko nie zmęczyło się nadmiernymi informacjami i nie straciło zainteresowania. Całkowity czas codziennych zajęć można zwiększyć do 30 minut.
Uczenie się zdobywania punktów lepiej zacząć od działań z obiektami, a nie liczb. Na przykład na stole znajduje się jedna kostka. Jeśli umieścisz następną, będą dwie, a następnie możesz dodać trzecią, czwartą itd. Kiedy dziecko opanuje wynik od 1 do 5, możesz uczyć się dalej, licząc do 10.
Co najważniejsze, dzieci uczą się podczas gry. Aby to zrobić, możesz użyć następujących metod:
- Liczyć wszystko i w każdej chwili, w domu i na ulicy: guziki na ubraniach, schodach, ławkach w parku, przejeżdżających samochodach.
- Policz palce rąk, nadając im nazwy. Ta metoda jest wygodna, ponieważ może być używana wszędzie.
- Otoczyć dziecko odpowiednimi zabawkami edukacyjnymi. Idealnie pasują do tych z nich, które przedstawiają liczby lub inną liczbę obiektów.Możliwe jest również używanie obiektów gospodarstwa domowego do treningu gry: zegar, pilot do telewizora lub przyciski w windzie.
- Użyj specjalnych patyczków do liczenia. Są łatwe do wykonania ze zwykłych drewnianych linijek, naklejając na nich różne przedmioty (guziki, koraliki itp.). Trzeba wyjaśnić dziecku, że na każdym kiju znajduje się pewna liczba przedmiotów, a następnie policzyć je z nim.
- Czytając książki, policz elementy i postacie pokazane na ilustracjach.
- Razem z dzieckiem ustaw stół, licząc zestaw sztućców.
- Za pomocą kostek buduj wieże, licząc podłogi i porównując duże i małe konstrukcje. Pomoże to opanować koncepcje "więcej - mniej" i "wyżej - niżej". Takie gry nie tylko aktywnie uzupełniają bazę wiedzy dziecka, ale także rozwijają wyobraźnię, koncentrację i wytrwałość.
- Zaproponuj dziecku grę, w której potrzebne będą jednorazowe talerze i kolorowe geometryczne kształty. Użyj znacznika, aby narysować na dole każdej płyty jedną cyfrę od 1 do 10 i rozłożyć na nich odpowiednią ilość policzalnego materiału. Równolegle można studiować nazwy figur i różne kolory.
- Wykorzystaj zainteresowanie dzieci grami z gliną. Taka gra nie tylko pomaga opanować wynik, ale jest również doskonałym ćwiczeniem dla rozwoju umiejętności motorycznych. Potrzebujesz plastikowych, plastikowych lub drewnianych figurek i grochu (możesz użyć fasoli). Glina zagniatamy, robimy z niej małe ciasteczka, przyklejamy liczbę do każdego ciasta. Następnie policz z dzieckiem liczbę groszków odpowiadających każdej cyfrze i poproś okruchy, aby posadziły je w glinie. Aby zabezpieczyć materiał, możesz poprosić dziecko o wybranie odpowiedniej ilości grochu.
- W celu wizualnego badania liczb, zrób je razem z dzieckiem z dowolnych materiałów: wyciąć z kartonu lub kolorowego papieru, wyrzeźbić z ciasta, plasteliny, narysować kredą na asfalcie.
- Wyjaśnij dziecku, że liczby nie zawsze wyrażają się w liczbie obiektów i sugeruj zliczanie tego, co nie jest widoczne na pierwszy rzut oka: liczba kroków lub klaskanie.
- Nie zapomnij o cyfrze 0. Należy wyjaśnić dziecku, że oznacza to brak przedmiotów. Jest bardzo wygodne i interesujące dla dziecka, aby zamienił się w 0 cukierki lub ciasteczka.
Istnieje duża różnica między wiedzą o liczbach a umiejętnością liczenia.Jeśli dziecko może podawać tylko liczby, nie jest to konto. Dziecko musi zrozumieć liczbę obiektów, które w konkretnym przykładzie są powiązane z pewną liczbą, znają kolejność, w jakiej idą liczby, i potrafią je rozpoznać na piśmie.
Policz do 20
Po przeliczeniu liczby na 10 i zapamiętywaniu prawidłowej sekwencji liczb, możesz przejść do kolejnego etapu i nauczyć się liczyć do 20. Możesz to zrobić w następujący sposób:
- Powiedz dziecku, że liczby od 10 składają się z dwóch liczb, pierwsza to dziesiątki, druga to jedna. Najpierw musisz nauczyć się nazw liczb.
- Dla jasności wygodnie jest używać różnych pól. W pierwszym dodaj dziesięć identycznych obiektów (na przykład kostek lub ołówków), w drugim - pierwszym, a następnie dodaj 2, 3, 4 obiekty.
- Wyjaśnij, że pierwsza skrzynka to tuzin ("dtsat"), druga to już znane jednostki. Na przykład liczba 11 to jeden plus "dtsat" itd. Pozwól dziecku osobiście dodać jedną cyfrę do pierwszej dziesiątki.
- Po zapoznaniu się z zasadą, poproś dziecko, aby włożyło do pudełka określoną liczbę przedmiotów (na przykład 17), licząc głośno.
Badanie wyników do 100
Kiedy dziecko ma do czynienia z wynikiem od 10 do 20, możesz wprowadzić go do dwucyfrowej liczby do stu.Większość dzieci, które nauczyły się zasady edukacji, ma do 20 lat, szybko rozumieją, jak zdobyć trzy, cztery, pięć tuzinów.
- Poproś dziecko, aby umieściło 10 kostek z rzędu (dziesięć lub "dts").
- W pobliżu, aby ułożyć jeszcze jeden rząd, suma okazała się dwoma rzędami. Wyjaśnij, jak powstają nazwy liczb: dwa dla "dwudziestu" - dwadzieścia, trzy dla "dwudziestu" - trzydzieści.
- Pokaż, że dziesiąta to okrągła liczba, która zawsze kończy się na 0. Liczby od 1 do 9 dodawane są do okrągłego numeru.
- Wyjaśnij zasadę tworzenia liczb 50, 60, 70, 80. Pokaż, że liczba 50 składa się z pięciu tuzinów. Dziecko nazywa pierwszą liczbę i dodaje "dziesięć". Zrób to samo z resztą liczb.
- Liczby 40 i 90 powinny być badane osobno, wyjaśniając, że nazwa jest uformowana inaczej dla podanych liczb, a następnie dodawane są do nich również jednostki.
Aby skonsolidować badany materiał, pomogą następujące ćwiczenia:
- definicja liczb "sąsiadów", tj. liczb, które występują przed i po;
- wyszukiwanie liczb pominiętych w rzędzie;
- przywrócenie porządku rozmyślnie zdezorientowanego łańcucha dorosłych o dwucyfrowych liczbach;
- porządkowa i liczenie osobno dla każdej dziesiątki;
- historia zegara i zasady określania czasu;
- znajomość dziecka z termometrem ulicznym, porównanie wartości temperatury powietrza w różnych dniach.
Nauka dodawania i odejmowania
Aby ułatwić rozwój dodawania i odejmowania, najlepiej rozwiązywać proste problemy matematyczne, używając materiału wizualnego. Mogą to być jabłka, słodycze lub zabawki - wszystko, co może zainteresować dziecko.
- Zacznij od prostego, na przykład, spróbuj numer trzy. Można go uzyskać, dodając kolejne dwa do tego samego cukierka.
- Przygotuj dwie płytki ciasteczek. Poproś dziecko, aby policzyło liczbę w każdym, aby ustalić, gdzie więcej. Zaproponuj wyrównanie liczby, przesuwanie kilku elementów. Weź 2-3 ciasteczka i poproś dziecko, by policzyło pozostałe.
- Wyjaśnij zasadę "suma nie zmienia się ze zmieniających się miejsc": nałóż na talerz najpierw dwa cukierki, a następnie dwa ciasteczka. Potem zamień je. Dziecko musi zrozumieć, że w obu przypadkach liczba ta będzie wynosić cztery.
- Podziel obiekty na kilka stosów (dwa, trzy itd.). Następnie dziecko łączy dowolne dwa z nich i określa liczbę przedmiotów bez dodatkowej rekalkulacji.
Zdolność do liczenia jest konieczna w codziennym życiu, a dziecko musi to zrozumieć i przyswoić.Proces uczenia się powinien być interesujący dla dziecka i odbywać się w dyskretny sposób, bez presji ze strony rodziców. Najważniejsze jest, aby w żaden sposób nie spieszyć się okruchami i nie wspierać go w opanowywaniu nowej wiedzy.
