Pytanie, jaki rodzaj gleby w daczy zaskakuje wielu początkujących ogrodników. Pojęcia "rodzaj gleby" i "kwasowość gleby" wydają się zawiłe w słowniku nauk o glebie. Większość osób, które nie mają specjalnego wykształcenia, jest całkowicie niezrozumiałe, w jaki sposób można określić te cechy. A co najważniejsze - czy w ogóle jest to konieczne i dlaczego.
Nie bez powodu prawie w całej literaturze dotyczącej uprawy różnych roślin uprawnych sekcja dotycząca preferowanych właściwości gleby znajduje się na jednym z pierwszych miejsc. Często sukces ich uprawy zależy od tego, ile gleby na działce nadaje się do warzyw, kwiatów lub drzew owocowych. Np. Ziemniaki są cudowne w ogrodzie, zielone rośliny cieszą oko, maliny i truskawki obficie owocują. Ale buraki z roku na rok więdną i chorują, mimo starannej opieki. Latem mieszkaniec nie ma pojęcia, że pochodzi to z niechęci do warzyw o wysokiej kwasowości.
Znajomość poziomu kwasowości ziemi na działkach przydomowych pomoże Ci wybrać odpowiednie rośliny do sadzenia i zdecydować o niezbędnych środkach podnoszących jakość gleby.W tym celu nie ma potrzeby zagłębiania się w naukową dżunglę. Wystarczy opanować ogólną wiedzę o tym, czym są glebę i co zrobić, aby w razie potrzeby udoskonalić je.
Na pierwszy rzut oka gleba wydaje się jednorodna, ale w rzeczywistości jest całkowicie błędna. Jest to złożona struktura, która obejmuje stałe frakcje, wodę, mikroorganizmy, a nawet powietrze. Każdy ze składników odgrywa ważną rolę dla wzrostu i rozwoju roślin, ale najważniejszy jest dla nich skład mechaniczny gleby. W zależności od stosunku dużych, małych i pylistych frakcji gleby dzieli się na kilka głównych typów:
Pierwsze dwa typy dotyczą gleb lekkich. Gleby loamy są umiarkowanie ciężkie, a gliny są ciężkie. Lekkie gleby zawierają od 70% do 95% lub więcej frakcji piaszczystych, to znaczy cząstek o wielkości 0,01-3 mm. W ciężkich glebach przeważa tzw. Glina fizyczna, innymi słowy, cząstki mułu i mułu mają mniej niż 0,01 mm średnicy. Ich koncentracja w ciężkich glebach gliniastych sięga 80% i więcej.
Istnieją również gleby kamieniste i żwirowe, które są znacznie rzadsze i składają się głównie z dużych frakcji.Aby hodować jagody, warzywa i drzewa owocowe na takich glebach, konieczne jest sztuczne uformowanie płodnej warstwy, co jest tematem do dyskusji.
Jak określić skład gleby na swoim terenie? Najprostszą metodą, często używaną w terenie, jest Metoda Kaczyńskiego. Polega na zwilżeniu garści ziemi do stanu ciastowatego i wyrzuceniu z pasty o średnicy około 3 mm. Zgodnie z wynikami manipulacji, jeden z następujących wniosków jest następujący:
Oczywiście taka ocena jest bardzo przybliżona, ale do praktycznego zastosowania tej wiedzy wystarczy. Każda gleba ma niewątpliwe zalety i wady, ponieważ prawidłowo oceniła, że można uzyskać obfite i zdrowe plony na każdej glebie.
Po pierwsze, skład mechaniczny wpływa na takie podstawowe cechy jak przepuszczalność powietrza i wody, zdolność zatrzymywania wilgoci i składników odżywczych. W zależności od kombinacji tych cech, różne gleby wymagają innego podejścia podczas ich przetwarzania.
Gliniaste i gliniaste gleby bardziej nasycony różnymi związkami mineralnymi przyjaznymi dla roślin. Ponadto dobrze zatrzymują wodę, nabywają i dodatkowo dodają związki organiczne i mineralne. Ale takie gleby mają jedną zasadniczą wadę - są zbyt ciężkie. Oznacza to, że są one podatne na stojącą wodę i wodę. Ponadto, po deszczu, twarda skorupa tworzy się na powierzchni glin i glin, utrudniając napowietrzanie korzeni. Przy regularnym niedoborze powietrza korzystne bakterie działają znacznie gorzej, powoli przetwarzając materię organiczną. Z drugiej strony tworzy się sprzyjające środowisko dla beztlenowych mikroorganizmów, które hamują wzrost roślin. Wiosną gleby te wysychają dłużej i rozgrzewają się.
Aby poprawić strukturę ciężkich gleb, stosuje się ich poluzowanie za pomocą piasku lub zgniłych trocin.Można wytwarzać i świeżyć trociny, ale należy je wykonywać dopiero jesienią, po zwilżeniu ich roztworem zawierającym azot przygotowanym z odpowiedniego nawozu. Ilość proszku do pieczenia zależy od stopnia zagęszczenia gleby i wymagań upraw, które są planowane do uprawy.
Skutecznie wpływa na strukturę sadzenia roślin zielnych. W przypadku glinek i iłów lepiej wybrać przedstawicieli zbóż (żyto, owies, jęczmień lub pszenicę), ponieważ mają silny i dobrze rozwinięty system korzeni zdolny do przenikania głęboko w glebę.
Piaszczysta i piaszczysta glina zapewniają doskonałe napowietrzenie systemu korzeniowego, szybko się rozgrzewają na wiosnę i nie cierpią z powodu stojącej wody. Ale wszystkie te korzystne właściwości lekkich i luźnych gleb są zniwelowane przez zgubną zdolność szybkiego tracenia wilgoci, a wraz z nią składników odżywczych.
Aby zwiększyć zdolność zatrzymywania wody i zdolność absorpcyjną takich gleb, zaleca się ich zagęszczenie za pomocą cienkiej gliny lub sapropelu (szlam jeziorny). Sapropel przed użyciem wymaga specjalnej obróbki przy pomocy wentylacji i długotrwałej ekspozycji na ujemne temperatury.Korzystny wpływ na strukturę lekkich gleb wytwarzających duże ilości nawozów organicznych (kompostu lub próchnicy).
Na wzrost roślin, oprócz mechanicznego składu gleby, istotny wpływ ma inny czynnik - poziom reakcji kwasowo-zasadowy. Zależy to od intensywności rozwoju systemu korzeniowego i poziomu dostępności składników odżywczych. Aby wskazać ten wskaźnik, stosuje się różne wartości pH w zakresie od 3,5 do 8,5. Im niższe pH, tym bardziej kwaśna jest gleba.
W przypadku większości upraw wysoka kwasowość jest niekorzystnym czynnikiem przyczyniającym się do gromadzenia się toksycznych dla nich metali ciężkich. Niskie wartości pH spowalniają pracę pożytecznych tlenowych drobnoustrojów, które pomagają tworzyć humus z organicznego składnika i sprzyjają płodności.
Wartość pH wszystkich gleb jest podzielona na pięć głównych kategorii:
W zależności od wrażliwości na poziom pH można wyróżnić cztery główne grupy roślin:
W rzeczywistości podział ten jest bardzo warunkowy. Doświadczenie pokazuje, że wiele kultur łatwo przystosowuje się do zmian w kwasowości. Jest bardzo niewielu typowych przedstawicieli jednej lub drugiej grupy, ale przy uprawie jednej lub drugiej rośliny lepiej jest wziąć pod uwagę ich preferencje w tym obszarze, w przeciwnym razie ryzykuje się uzyskanie słabo rozwiniętych i wrażliwych okazów.
Określając pH gleby w twoim obszarze, należy pamiętać, że w tym obszarze niepożądane są wszelkie ekstremalne gleby, które utrudniają przyswajanie przez rośliny potrzebnych substancji mineralnych: azotu, potasu, magnezu i fosforu. Ponadto zwiększa się poziom narażenia na system korzeniowy toksycznych związków, a patogenne mikroorganizmy beztlenowe rozwijają się znacznie aktywniej.
W reakcjach alkalicznych rośliny doświadczają również ostrego niedoboru składników mineralnych - żelaza i magnezu, które mogą powodować bolesność, tworzyć zniekształcone owoce, zrzucać liście, a nawet umierać.
Aby określić reakcję gleby w ogrodzie można wykorzystać na różne sposoby. Najdokładniejsza jest specjalna analiza wykonana w laboratorium gleboznawczym. Ale nie każdy ma taką możliwość, a nie zawsze.W przypadku potrzeb domowych wystarczy użyć jednego z domowych sposobów.
Większość kultur czuje się komfortowo w obszarach o neutralnej reakcji. Ale taka gleba jest niezwykle rzadka, dlatego, aby poprawić warunki, środki są przeprowadzane na jej alkalizacji lub zakwaszeniu. Co do zasady, potrzeba zakwaszenia występuje bardzo rzadko. Znacznie częściej wymagane jest zmniejszenie kwasowości, co ułatwia dodanie wapna hydratyzowanego (wapna w proszku), mielonej kredy lub mączki dolomitowej. Dla zwolenników rolnictwa naturalnego doskonały jest popiół drzewny, który dodatkowo wzbogaca glebę w sole mineralne.
Środki do zmiany pH gleby powinny być przeprowadzane regularnie z częstotliwością 3-5 lat. Tylko wtedy ich działanie się zamanifestuje.
Tak więc, jeśli zauważysz problemy z rosnącymi indywidualnymi uprawami na twojej stronie (słaba rozbudowa,nietypowy kolor liści, deformacja owoców), wtedy pierwszym powodem, na który należy zwrócić uwagę, jest poziom kwasowości gleby.
