Wśród wielu rodzajów krzewów owocowych oferowanych przez szkółki nowoczesnemu ogrodnikowi, czarna porzeczka jest zdecydowanie na pierwszym miejscu. Ta tradycyjna kultura działek ogrodowych od dawna zyskała sławę jako najbardziej przydatne jagody. A wszystko dzięki niesamowicie harmonijnemu połączeniu wielu witamin, kwasów organicznych i minerałów, olejków eterycznych, cukrów i substancji pektynowych.
Wśród ogromnej liczby istniejących odmian porzeczka początkująca jest bardzo trudna w nawigacji i wybiera te odmiany, które obficie przyniosą owoce na swojej stronie, a także całkowicie zaspokoi wszystkie preferencje smakowe. Należy zwrócić uwagę na wiele różnych czynników:
To nie jest pełna lista, ale pomoże nie zgubić się przy zakupie pierwszych roślin.
Najczęściej wczesna czarna porzeczka dojrzewa w pierwszej dekadzie lipca. Jednak w zależności od warunków pogodowych i klimatu danego regionu, daty te mogą się zmieniać w tym czy innym kierunku.Z reguły wczesne odmiany owocujące bez strat tolerują mróz powrotny. Ponadto plon ma czas dojrzewania przed rozpoczęciem pory suchej, co chroni owoc przed większością chorób i szkodników.
Nieporównywalne - wczesna, dojrzała, samoziarnista porzeczka, która daje najobfitsze plony, gdy uprawia się ją na środkowych obszarach Chernozem. Średnio wysokie rośliny schludne w dużej objętości tworzą matowo-czarne średnie-duże (do 1,1 g) jagody. Oprócz wysokiej wydajności, odmiana jest ceniona ze względu na doskonałą odporność na choroby grzybowe i doskonałą odporność na mróz.
Karachinskaya - średnio-wczesna wysoko wydajna porzeczka, mrozoodporna i nie bojąca się tradycyjnych chorób i szkodników. Najlepszy ze wszystkich, różnorodność odczuwa się w warunkach wschodniej Syberii. Krzewy Sredneroslye tworzą duże (do 1,7 g) i zaskakująco pachnące jagody o wysokim stężeniu cukrów (do 13,5%).
Mały książę - samoplodny wczesny dojrzały poziom średniej produktywności, strefowy dla centralnych regionów Rosji. Tworzy zgrabne krzewy odporne na różnego rodzaju plamienia i mączniaka. Porzeczka toleruje ostre zimy.Jagody o doskonałym zrównoważonym smaku, średniej i dużej wielkości (od 1,5 g do 1,8 g), uniwersalne zastosowanie.
Kobieta rezydentem - porzeczka samoplodnaja wczesne dojrzewanie. Pomimo faktu, że odmiana została uzyskana stosunkowo niedawno, stała się bardzo popularna wśród ogrodników w regionach Północno-Zachodniego i Wołga-Wiatka. Kompaktowe, odporne na zimę, małe krzewy tworzą duże (do 2,2 g) i bardzo smaczne jagody o delikatnej skórze i galaretowatej miąższu. Rośliny nie boją się roztoczy i mączniaka, jednak po dojrzewaniu plon nie może być długo utrzymywany na pędach - bardzo szybko zanika i kruszy.
Większość odmiany sezonowe dojrzewa w drugiej połowie lipca. Różnią się od wczesnych odmian swoją zwiększoną tolerancją na suszę i słodszym smakiem jagód.
Bolero - gatunek samoplodny z dobrą wydajnością. Tworzy niskie, umiarkowanie rozwalające się krzewy. Jagody są duże (do 2,4 g) i mają bardzo przyjemny słodki smak delikatnej pulpy rozcieńczonej odświeżającym kwaśnym smakiem. Jako dodatkowe zalety porzeczki bolerko można określić zimotrwalosc i doskonałą odporność na choroby grzybowe.
Przysmak - średnio wczesna owocująca porzeczka o dobrej samopłodności.Zalecany do uprawy w regionach środkowego, północno-zachodniego i dalekowschodniego naszego kraju. Wysokie rośliny tolerują ostre mrozy zimowe, są bardzo odporne na plamy i mączniaka prawdziwego i nie obawiają się kleszczy nerek. Jagody średniej wielkości (do 1,1 g) mają niezwykły smak i wyraźny delikatny aromat.
Aleander - średnia odmiana wczesna zalecana do uprawy w regionach Syberii. Wyróżnia się bardzo dużymi (do 2,3 g) błyszczącymi czarnymi jagodami o atrakcyjnym wyglądzie i dużej zawartości cukrów (do 11,6%). Średnio rosnące i niezbyt rozwalające się krzewy doskonale tolerują surowe zimy, praktycznie nie cierpią na mączniaka prawdziwego i dają niezmiennie wysokie plony.
Ojebin - Średnio płodna odmiana szwedzkiej hodowli w połowie sezonu, wyróżniająca się doskonałą zimotrwalością i wysoką wydajnością. Krótko mówiąc, ale mocne rośliny dojrzewają duże (do 1,5 g) jagody o uniwersalnym przeznaczeniu o klasycznym słodko-kwaśnym smaku i dobrych walorach handlowych. Porzeczki odżelinowe łatwo się rozmnażają i rosną bardzo szybko. Ponadto nie obawia się mączniaka prawdziwego, ale ze słabą opieką jest często uszkadzany przez roztocza nerki i frotte.
Późna porzeczka nie zbiera żniwa nie wcześniej niż w ostatnich dniach lipca, ale jego owoce są najbogatsze w witaminy (zwłaszcza witaminę C) i najlepiej nadają się do zbioru na zimę, zachowując przy tym maksimum użytecznych substancji po przetworzeniu.
Vologda - średnio późne, samoziarniste porzeczki, tworzące silne i rozłożyste krzewy średniej wysokości. Odmiana polecana do uprawy w północno-zachodniej Rosji, w regionie Wołgi i na Dalekim Wschodzie. Bardzo duże (do 3 g) jagody o przyjemnym smaku deserowym mają uniwersalny zakres. Rośliny mają dobry plon, dobrze radzą sobie z surowymi zimami i są odporne na choroby grzybowe.
Natasza - bardzo zimna, późno dojrzewająca odmiana o dobrym plonie, strefowana w regionach zachodniej Syberii. Krzewy o średniej wielkości i rozprzestrzenianiu są odporne na mączniaka prawdziwego i prawie nie są podatne na roztocze. Ponadto rośliny tolerują susze i wysokie temperatury latem. Duże (do 1,8 g) jagody mają tradycyjny, lekko kwaśny smak i charakteryzują się wysoką koncentracją substancji pektynowych.
Alexandrina - średnio-późne, samoziarniste porzeczki, wyróżniające się doskonałą precyzją i doskonałą odpornością na mróz.Odmiana dobrze radzi sobie z większością chorób grzybiczych i prawie nie ma wpływu na roztocze nerki, ale jest podatna na frotte. Duże (do 1,2 g) i bardzo pachnące jagody cieszą się doskonałym smakiem, który utrzymuje się nawet po obróbce i zamrożeniu. Porzeczka Alexandrina znajduje się głównie w północno-zachodnich regionach Rosji.
Bagheera - odmiana średnio późna, zalecana do uprawy w większości regionów europejskich w naszym kraju, a także na Syberii. Średniej wielkości skoroplodnye krzewy ozdabiają duże (do 1,5 g) owoce o doskonałym słodko-kwaśnym smaku i doskonałej jakości handlowej. Porzeczka Bagira nie boi się ostrych zim, toleruje letnie upały i susze bez problemów, stosunkowo rzadko cierpi na mączniaka prawdziwego i dobrze przeciwdziała roztoczom nerkowym.
Przy wyborze odmian większość ogrodników przede wszystkim zwraca uwagę na jakość deserów i ich wielkość. Wszyscy chcą jeść duże i słodkie jagody w lecie. Ponadto najsmaczniejsze desery i przetwory na zimę uzyskuje się z porzeczek o wysokiej zawartości cukru.
Selechenskaya - Bez żadnej przesady tę wczesną dojrzałą porzeczkę można nazwać wielkim sukcesem krajowych hodowców. Jego zwarte krzewy średniej wysokości doskonale znoszą zimowe przymrozki i letnie susze, a na wiosnę nie boją się przymrozków powrotnych. Na żyznych glebach i przy dobrej pielęgnacji odmiana obfituje w owoce, zachwycając się niewiarygodnie dużymi (do 5,0 g) i bardzo smacznymi jagodami. Porzeczka jest dobra na plagę i antraknozę, dobrze radzi sobie z inwazją kleszczy nerek. Zalecany jest do uprawy w prawie wszystkich regionach naszego kraju, od części europejskiej po Syberię.
Hercules - odmiana samoplodny późno dojrzewający. Polecany do uprawy w regionach wschodniej i zachodniej Syberii. Mocne krzewy wyróżniają się stale dużymi plonami bardzo dużych (do 3,6 g) jagód o przyjemnym smaku deserowym. Porzeczka Hercules nie stawia wysokich wymagań co do składu i żyzności gleby, jest odporna na choroby grzybowe, nie obawia się nawet bardzo niskich temperatur w zimie i przymrozków na wiosnę.
Leniwy mężczyzna - potężne i rozwalające się krzewy tej późnej odmiany są zalecane do uprawy głównie w środkowym pasie iw południowych regionach Rosji.Duże (do 2,1 g) i bardzo słodkie jagody o przyjemnie orzeźwiającej kwasowości są doskonałe, gdy są świeże, ale zachowują doskonały smak po przetworzeniu i zamrożeniu. Dobra samopłodność, stabilna odporność na septorie, frotte i antraknozę, wysoka odporność na mróz częściowo rekompensuje średnią wydajność i ekspozycję na mączniaka prawdziwego.
Nester Kozin - bardzo wczesna odmiana. Najlepiej nadaje się do uprawy w regionie Volga-Vyatka. Kompaktowe krzewy o średniej wysokości i dobrej pielęgnacji zachwycą Cię wyjątkowo smacznymi i bardzo dużymi (do 2,7 g) jagodami. Porzeczka Nester Kozin nie obawia się mączniaka prawdziwego i roztocza, doskonale toleruje mroźne zimy.
Guliwer - wczesne dojrzałe, samoziarniste porzeczki, które wyróżniają się na tle bardzo dużej (do 3,2 g) jagody o niezwykle przyjemnym smaku deserowym. Gwałtowne, ale zwarte krzaki czują się świetnie po surowej zimie, nie boją się przymrozków wiosennych i letnich okresów suszy. Odmiana praktycznie nie cierpi na choroby grzybowe i nie ma na nią wpływu roztocza nerki. Porzeczka Gulliver zalecana do uprawy w północno-zachodniej Rosji, w rejonie Wołgi-Wiaty i Środkowej.
