Pierwsze wzmianki o gruszy w Rosji można znaleźć w manuskryptach z XII wieku. W tych odległych czasach drzewo to nazywano gruszką. Zgodnie z założeniami naukowców, nazwa ta pojawiła się ze względu na wyraźny miąższ owocu.
Rodzaj gruszki należy do rodziny Rosaceae. Większość jej przedstawicieli, zarówno kulturalnych jak i dzikich, to drzewa liściaste, które mogą wyrosnąć na wysokość 25 metrów i żyć do 150, a czasem do 200 lat. Gruszka słynie nie tylko ze smacznych owoców, ale także ze względu na niezwykle piękne bursztynowe drewno, które łatwo się przetwarza.
Dzikie odmiany od czasów starożytnych są powszechne w regionach Azji Środkowej i większości krajów europejskich, ale ich owoce są płytkie i całkowicie niejadalne. Jednak dzięki staraniom hodowców, uzyskano już wiele odmian strefowych, które dają smaczne i obfite zbiory praktycznie w całej Eurazji, z wyjątkiem regionów najbardziej suchych lub zbyt zimnych.
Co najważniejsze, gruszka czuje się na lekkich glebach bogatych w próchnicę i posiadających neutralną kwasowość. Kwaśne i podmokłe gleby nie są jednak najlepszym miejscem do sadzenia tego wymagającego drzewa.Nawet jeśli zapuści korzenie w takich warunkach, będzie bardzo niechętnie przynosić owoce.
Współczesna nauka botaniczna identyfikuje aż 33 rodzaje gruszek, spośród których istnieje kilka najbardziej popularnych i popularnych odmian.
Gruszka pospolita (dzika) - przodek ogromnej większości uprawianych odmian wyhodowanych w klimacie umiarkowanym. Wysokie krzewy lub drzewa są cenione jako dobra roślina miodu. Ponadto dają owoce, nawet odpowiednie do diety.
Wśród kilku podgatunków wyróżnia się grusza leśna, która rośnie głównie we wschodnich i centralnych regionach Europy. Ceniony jest nie tylko za smaczne owoce, ale także za trwałe i piękne drewno.
Gruszka boissier - występuje niezwykle rzadko iw bardzo ograniczonym regionie siedliskowym: w Azerbejdżanie, Turkmenistanie i Północnym Iranie. Gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze, dlatego jest używany tylko do produkcji odmian mieszańcowych i jako zapas. Gatunek ten charakteryzuje się zwiększoną tolerancją na suszę.
Kolczasta gruszka - forma mrozoodporna, charakteryzująca się niewielką wysokością pnia, nieprzekraczająca 10 m.Dzikie odmiany można znaleźć w lasach Półwyspu Krymskiego lub na Kaukazie, a uprawiane odmiany są najczęściej używane do ogrodnictwa lub podkładek. Owoce nie różnią się dużym rozmiarem, ale ich smak jest odpowiedni do gotowania.
Wolfberry - też nie za wysoki. Miniaturowe drzewa z bujną koroną o wdzięcznie wydłużonych liściach osiągają zaledwie 8-10 metrów wysokości. Dzięki ażurowi gałęzi, wczesnemu i obfitemu kwitnieniu, gruszka wierzby jest wspaniałą rośliną ozdobną, która zdobi każdy ogród przez cały sezon. Jednak jego owoce są bardzo małe i mają nieprzyjemny kwaskowaty smak, więc nie mają wartości odżywczej.
Gruszka Ussuri - Kolejny gatunek, który dobrze toleruje zimowe przymrozki. Tworzy drzewa średniej wielkości (do 15 m), rosnące głównie na Dalekim Wschodzie, w Korei i Chinach. Ze względu na zwiększoną odporność na ujemne temperatury gruszka Ussuri jest doskonałym materiałem bazowym do produkcji odmian odpornych na mróz.
Grusza grusza - bardzo bezpretensjonalny w rosnących gatunkach, łatwo rosnący na każdej glebie i doskonale tolerujący suche pory roku.Odmiany kulturowe mają niewielką wysokość (do 6 m) i są wykorzystywane zarówno do celów rolniczych, jak i dekoracyjnych. Głównym obszarem wzrostu są dalekowschodnie regiony Rosji i regionu Azji Środkowej.
Liczne odmiany gruszek można sklasyfikować jednocześnie za pomocą kilku cech:
Jednak najbardziej oczywistym wskaźnikiem jest czas dojrzewania, który reprezentują letnie, jesienne i zimowe odmiany.
Chizhovskaya - Odmiana późnego lata, dobrze ugruntowana w ogrodach środkowego pasa i bardziej północnych regionach. Srednerosloy drzewo tworzy gęstą korę w kształcie stożka. Owoce o klasycznej formie i średniej wielkości (do 140 g) pokryte są żółtozieloną skórką, która skrywa delikatne, soczyste i aromatyczne mięso o przyjemnym słodko-kwaśnym smaku.Główne zalety to doskonała zimotrwalosc i precyzja.
Sierpniowa rosa - letnia odmiana niewymiarowych gruszek, tworząca zwisającą koronę średniej i średniej wielkości owoców, pokryta zielonkawo-żółtą skórką z małym rumieńcem. Drobnoziarnisty soczysty miąższ o bardzo delikatnym kwaskowatym smaku. Odmiana wyróżnia się niską samoodżywalnością, ale wysoką odpornością na mróz, produktywnością i odpornością na parcha.
Kosmiczne - letnia wysoka gruszka z rozłożystą koroną. Małe (do 110 g) owoce pokryte są gęstą zieloną skórą z rozmytym rumieńcem, który kryje bardzo słodkie, drobnoziarniste mięso. Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością i doskonałą odpornością na mróz, ponadto praktycznie nie jest podatna na chorobę parcha.
Krasulia - bardzo smaczna odmiana, tworząca zgrabne drzewa średniej wielkości z zaokrągloną koroną. Niewielkie (do 90-100 g) owalne owoce o dojrzałości konsumenta mają atrakcyjny wygląd dzięki błyszczącej ciemnopomarańczowej lub purpurowej skórze. Ponadto słyną one ze słodkiego i delikatnego smaku kremowego tłustego mięsa, zaskakują niezwykłymi, pikantnymi nutami.
Jesienny sen - odmiana nie otrzymała szerokiej dystrybucji przemysłowej ze względu na niewielkie rozmiary owoców. Jednak chętnie rozwija się ogrodników-amatorów, ponieważ ma stale wysoką wydajność i uniwersalny cel, jest dobrze zachowany i nie podlega większości chorób grzybowych. Ponadto, grusza Jesienne marzenie tworzy schludne i niskie drzewa, co jest ważne przy ograniczonej wielkości witryny.
Moskale - niepłodna gruszka tworząca standardowe drzewa średniej wysokości i ulistnienia. Zielonkawo-żółte owoce średniej wielkości (do 120 g) mają niezwykły słodko-kwaśny smak i jasny aromat oleistej soczystej pulpy. Zalety tej odmiany to stale wysoka wydajność, doskonała odporność na choroby i szkodniki, przedwczesność i dobra odporność na niespodzianki pogodowe.
Rosyjskie piękno (Beauty Chernenko) - wysoka gruszka o piramidalnym kształcie korony i duże, smaczne, kwaśno-słodkie owoce o wydłużonym kształcie. Miąższ jest soczysty i delikatny, o delikatnym aromacie i średniej gęstości.Odmiana ta nie może się pochwalić dobrą odpornością na mróz, ale praktycznie nie ma wpływu na choroby grzybowe i konsekwentnie produkuje owoce o doskonałej jakości.
Nerussa - duża różnorodność plastyczności szybko tworzy wysokich drzew z koroną piramidowych gładkich owoce formularzu klasycznej i średnich (do 130 g) wielkości, pokryte żółto-zielonej skóry o małej niewyraźne rzut oka. Biała soczysta miąższ ma wspaniały słodki smak z lekką kwaskowością i delikatnym aromatem. Gruszka nerussa charakteryzuje się dobrą zimotrwalością i doskonałą odpornością na infekcje grzybicze.
Dzień majowy - wysoko wydajna gruszka tworzy zwarte drzewa o średniej wysokości z koroną piramidalną o średniej gęstości. Duże (do 220 g) owoce o regularnym kształcie gruszki wyróżniają się soczystą kremową masą o słodko-kwaśnym smaku i jasnym aromacie. Odmiana często ma wyraźnie niskokaloryczny smak. Gruszka Pervomayskaya wyróżnia się dobrą odpornością na mróz i płaskością, nie obawia się większości chorób.
Listopad - gruszka tworząca wysokie i mocne drzewa o zaokrąglonym kształcie piramidy.Stopień przygotowania stołu tworzy słodko-kwaśne owoce średniej wielkości (do 75 g) z śnieżnobiałą soczystą miazgą i jasnym aromatem. Stają się szczególnie smaczne po miesiącu przechowywania, gdy mają możliwość dojrzewania w piwnicy lub piwnicy. Wśród głównych zalet gruszki Noyabrskaya wyróżniają się stabilny plon, wysoka mrozoodporność, odporność na odpadanie owoców i długotrwałe przechowywanie.
Williams Winter (Cure) - wysokowydajna odmiana triploidalna z długą historią selekcji, odkryta przez przypadek w 1760 r. we Francji. Gwałtowne drzewa tworzą rozłożystą piramidalną koronę i tworzą duże (do 250 g) wydłużone owoce. Słodko-kwaśny smak mlecznej, drobnoziarnistej pulpy znacznie poprawia się po 15-20 dniach przechowywania, uzyskując większą słodkość i lekką cierpkość. Odmiana jest mało wymagająca dla gleby, ale bardzo wrażliwa na ciepło. W zimnych porach roku Cure nie jest zadowolony z wystarczającej zawartości cukru w owocach.
Białorusin późno - częściowo samonośna gruszka, tworząca średnio wysokie drzewa o zaokrąglonej koronie i średniej wielkości owocach (do 120 g).Mleczno-biały, oleisty i soczysty miąższ z małą orzeźwiającą kwaskowością jest pokryty szorstką skórką, która ma kolor pomarańczowo-żółty, gdy osiągnie dojrzałość biologiczną, a później ma brązowo-szkarłatny odcień. Główne zalety tej odmiany to wysoka wydajność, doskonała jakość i szybkość.
Bere Dil - odmiana o wysokiej wydajności w średnim wieku ma już dwa wieki ciągłego doskonalenia kształtu i zawartości owoców. Młode drzewa rosną bardzo szybko, tworząc rozłożystą piramidalną koronę i bardzo duże (do 500 g) owoce, które z wiekiem drzewa zmniejszają się do 270 g. Soczysty miąższ ma słodki smak z lekką goryczką. Smak w dużej mierze zależy od warunków wegetacji, przejawia się w pełni przy należytej staranności i sprzyjających warunkach pogodowych. Odmiana jest podatna na parch i oparzenia liści, uwielbia umiarkowaną wilgotność, żyzną glebę i łagodny klimat.
Wybitny - Późna letnia gruszka, tworząca potężne drzewa o kształcie piramidalnej korony i duże (do 540 g) owoce o wydłużonym kształcie i żółto-pomarańczowym kolorze.Bardzo smaczna i soczysta papka z lekką kwaskowością jest cudownie orzeźwiająca, ale gruszka nie może być przechowywana dłużej niż tydzień po usunięciu. Odmiana zapewnia stale wysokie plony, doskonale toleruje surowe zimy i praktycznie nie zachoruje.
Ulubiony Clapp (ulubiony Clapp) - tego lata odmiany samobesplodny uzyskane w 1860 roku. Wyróżnia się szeroką, lekko płaczącą koroną drzew średnio rosnących. Wspaniały słodko-kwaśny smak topnienia w ustach i bardzo soczysta miąższ jest doskonałym dodatkiem do imponujących rozmiarów owoców, które mogą osiągnąć wagę 450 g. Gruszka jest mało wymagająca dla składu gleby, ale rośnie i jest nieco gorsza w przypadku soli fizjologicznej i nadmiernie zwilżonej gleby, a często uszkodzone przez szkodniki. Wśród zalet wyróżnia się dobrą mrozoodporność i regularne owocowanie. Jednakże odmiana ma słabą odporność na strup i może być przechowywana bez strat tylko przez kilka tygodni.
Kiedyś postrzegaliśmy gruszę jako drzewo owocowe. Jednak wśród różnych odmian są dekoracyjni przedstawiciele, którzy mają tak atrakcyjny wygląd, że są w stanie zaspokoić najbardziej wyrafinowany smak i stać się prawdziwą perłą każdego ogrodu lub parku.
Calera Shantikler - jedna z najpopularniejszych odmian ozdobnych pochodzących z Chin. W młodym wieku drzewo ma wąską koronę, która z biegiem lat staje się coraz bardziej rozłożysta. Atrakcyjne, genialne zielone liście jesienią zyskują wszystkie odcienie - od pomarańczowego i purpurowego do czerwonego lub fioletowego. Niezwykle dobra gruszka podczas kwitnienia ze względu na dużą liczbę bujnych białych kwiatostanów. Ta odmiana może rosnąć na każdej glebie i toleruje okresy suche, ale nie ma wysokiej odporności na zimę. Małe owoce są jadalne, ale niezbyt smaczne.
Wzgórze plaży - gruszka z koroną piramidalną i jasnozielonymi liśćmi. Jest szczególnie dobry podczas kwitnienia ze względu na liczne puszyste kwiatostany o gotowanym białym kolorze. Jasny żółty i pomarańczowy odcień liści sprawia, że drzewo staje się bardzo atrakcyjne jesienią. Owoce można jeść, ale duża ilość kwasu i cierpkość sprawiają, że są zupełnie nieatrakcyjne w sensie kulinarnym.
Wolfberry - przyciąga uwagę płaczącej formy ażurowej korony kruchych gałązek, pokrytych wieloma wydłużonymi liśćmi srebrno-zielonego odcienia.Szczególnie dobra odmiana podczas kwitnienia ze względu na obfitość białych kwiatostanów. Małe (do 2 cm średnicy) zielone owoce są praktycznie niejadalne i pozostają na gałęziach aż do zimna. Dodatkowe zalety obejmują niewymaganie składu i wilgotność gleby.
