Nieodzownym atrybutem każdego pasma środkowego pasa jest sadzenie buraka ćwikłowego, bez którego nie będzie ani tradycyjnej bogatej zupy, ani ulubionych buraków z dzieciństwa, ani słynnego "śledzia pod futrem", ani użytecznych witaminowych sałatek i soków na stole. Kupowanie warzyw w sklepie często zmienia się w nieprzyjemne niespodzianki: importowane korzenie, z powodu transportu i niewłaściwego przechowywania, często okazują się być suche, włókniste i powolne. Najbardziej niezawodnym sposobem na zaopatrzenie się w wysokiej jakości, smaczne buraki jest uprawa samemu, szczególnie, że kultura jest bezpretensjonalna pod względem zawartości i aby uzyskać dobre zbiory, konieczne będzie jedynie przestrzeganie podstawowych norm technologii rolniczej.
Czas siewu buraków w ziemi zależy bezpośrednio od warunków pogodowych. Pomimo zdolności kiełkujących nasion w niskich temperaturach (około +6 ° C), pełny rozwój rozpoczyna się dopiero, gdy powietrze ogrzeje się do +16 ° C. Jeśli jednak rośliny znajdą się pod mrozem, prawdopodobieństwo przedwczesnych buraków i utraty plonów jest duże.
Siew nasion buraka do sadzonek prowadzony jest pod koniec kwietnia - na początku maja, po późniejszym utrzymaniu siewek pod osłoną folii.
Do sadzenia buraków należy wybierać obszary na luźnych, żyznych glebach - uprawiane torfowiska, gliny czarnoziemne o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Gleba nawożona świeżym nawozem lub kompostem nie będzie odpowiednia do uprawy. Zgodnie z normami substytucji kultury, buraki czują się najlepiej na ziemiach po cebuli, pomidorach, ogórkach, bakłażanach, paprykach, roślinach strączkowych i zbożach. Niepożądane prekursory buraków - ziemniaki, rzepak, wszelkiego rodzaju kapusta, marchew i najbliższy krewny - boćwina. Ponadto nie zaleca się ponownego sadzenia buraków na starym miejscu.
Wczesną wiosną traktuje się działkę, nawożąc każdy metr tego obszaru siarczanem amonu (25-30 g), azotanem amonu (15-20 g), chlorkiem potasu (10-15 g), superfosfatem (35-40 g). Wartość odżywcza złej gleby zwiększa się przez wprowadzenie humusu (2-3 kg / m?); W przypadku zakwaszonej gleby alkalizacja jest pokazana za pomocą puchu (0,5-1,0 kg / m?).
Przed zasiewem nasiona buraków moczone są w zimnej lub ciepłej wodzie, aby stymulować ich aktywne kiełkowanie. Czas zabiegu w pierwszym przypadku wynosi 22-25 godzin, w drugim - 30-35 minut. Siew odbywa się etapami:
Osobliwością nasion buraka jest to, że każdy z nich jest zbierany w 2-3 łodygach, co tłumaczy dużą gęstość pędów podczas kiełkowania, dlatego w okresie wegetacyjnym plantacji buraków wykazano dwukrotne przerzedzanie. Po raz pierwszy sadzonki są rozcieńczane w fazie rozwoju pierwszej pary prawdziwych liści. Przerwa między roślinami po zabiegu powinna wynosić około 3-4 cm Sadzonki usunięte podczas zabiegu są dość żywe, aby mogły zostać przeszczepione na wolne łóżko. Równolegle z przerzedzaniem przeprowadza się pielenie i ściółkowanie gleby.
Czas na drugą procedurę następuje po tym, jak druga para liści urosła, gdy korzenie osiągną średnicę 1,5 cm, pomiędzy roślinami pozostanie 6-10 cm wolnej przestrzeni. Rozcieńczanie w połączeniu z pieleniem zaleca się przeprowadzać w deszczową pogodę lub wieczorem po podlaniu.
Metoda sadzenia buraków, z reguły, stosowana jest do wczesnych odmian dojrzewających. Materiał siewny marynowany jest w słabym roztworze nadmanganianu potasu, następnie wysiewany w glebie odżywczej i przechowywany w szklarni lub pod folią przed przeniesieniem do łóżka, zapewniając odpowiednią pielęgnację - regularne nawadnianie i codzienną wentylację.
Po posadzeniu we wspólnej skrzyni dorosłe sadzonki nurkują w osobnych zbiornikach, aw połowie maja zasadzają ziemię. Do tego czasu rośliny powinny tworzyć co najmniej 4-5 liści. Przenoszenie sadzonek jest możliwe tylko wtedy, gdy górna warstwa gleby (9-10 cm) udało się ogrzać do +10 ° C.
Aby korzenie były dobrze rozlane, buraki wymagają regularnego obfitego zawilgocenia gleby, szczególnie w okresach gorących i suchych. Procedurę przeprowadza się, gdy warstwa powierzchniowa gleby wysycha, wybierając chłodne godziny wieczorne do podlewania. Jeśli gleba w ogrodzie nie jest błotnista, rano wykonują płytkie poluzowanie odstępów między rzędami. Jednak zbyt częste i nadmierne nawodnienie gleby powoduje rozwój chorób grzybiczych. Współczynniki nawadniania zależą od etapu rozwoju kultury i pogody:
Najlepiej przeprowadzić procedurę przez zraszanie, w którym liście roślin są odświeżane i myte, co przyczynia się do ogólnego rozwoju masy wegetatywnej.
Do korzeniowego karmienia buraków zaleca się stosowanie materii organicznej, ponieważ nawozy mineralne powodują pękanie roślin okopowych i powstawanie w nich pustych przestrzeni. Na początku sezonu wegetacyjnego, po pierwszym zabiegu przerzedzania, zapotrzebowanie hodowli na azot jest zaspokojone. W odległości 5 cm od rzędów buraków przeszkadzać rowki, które strumień wylewanie wodnego dziewanny (1: 8) i odchodów ptasich (1, 12). Wskaźnik zużycia infuzji składników pokarmowych - 12 l / m? Przy pełnym zamknięciu wierzchołków w kulturze "dieta" wstrzyknięto potas. Aby to zrobić, posyp łóżko z popiołu drzewnego (200 g / m?), Następnie obficie nawilżać.
Dodatkowo przedstawiono opatrunki z liści buraka ćwikłowego, na które odpowiada szybkim rozwojem i wysoką jakością roślin okopowych. Natryskiwanie na arkusz powoduje:
Naprzemienne karmienie według rodzaju pozwala roślinom na zapewnienie kompletnej i racjonalnej diety.
Najczęściej buraki zachorują z powodu braku zgodności z technologią rolniczą lub brakiem jednego lub drugiego elementu w żywieniu, więc poprawna diagnoza pomoże rozwiązać problem tak szybko, jak to możliwe:
Terminowe środki terapeutyczne i właściwa profilaktyka pomogą uniknąć utraty plonów.
Takie szkodniki, jak muchy buraczane i wydobywcze, łopaty, mszyce buraczane i pchły są uważane za najgorszych wrogów buraków, którymi zajmuje się obróbka liści ekstraktem z cebuli. W przeciwieństwie do łoża pcheł proszek jest odkurzany pyłem tytoniowym lub popiołem drzewnym. W przypadku nieskuteczności dostępnych narzędzi dozwolone jest stosowanie układowych środków owadobójczych i preparatów bakteryjnych.
Jako środek ochronny przeciwko atakom pasożytów, zaleca się głęboką mechaniczną uprawę przed zimą i terminowe pielenie chwastów między rzędami.
Buraki wczesnych dojrzałych odmian zaczynają być zbierane, gdy korzenie osiągają średnicę 6-15 cm, zwykle rosną do takich rozmiarów przed lipcem.
Daty zbierania buraków, przeznaczone do zakładki w zimie, przyjdą nieco później. Sygnałem gotowości warzyw do usunięcia jest pożółkłe i wysuszone wierzchołki. W tej formie kultura może stać przez kolejny tydzień, a w miły, chłodny dzień rozpoczyna się praca nad czyszczeniem:
Aby zapewnić lepszą konserwację, buraki przed użyciem w piwnicy sproszkowane są pyłem kredy. Warzywa korzeniowe przechowywane są w plastikowych pojemnikach lub drewnianych skrzynkach instalowanych na stojakach (nie na podłodze!). Aby korzenie zachowały się aż do wiosny, są świeże i soczyste, konieczne jest utrzymanie optymalnego poziomu wilgotności (90%), temperatury (od 0 ° do + 2 ° C) w sklepie warzywnym, a także regularna wentylacja. Innym ważnym czynnikiem jest skuteczna ochrona roślin okopowych przed gryzoniami, w przeciwnym razie puszyste szkodniki będą miały czas, aby spróbować buraków z nowej uprawy przed ogrodnikiem.
