Kiedy zbierać koniczynę

Koniczyna łąkowa znana jest wszystkim od dzieciństwa. Gdy tylko kuliste kwiatostany - czerwone, lilioworóżowe, różowe - naśladujące trzmiele i pszczoły zaczną polować na swój nektar. W końcu wystarczy wyciągnąć kilka kwiatów z kwiatostanu, przynieść go do ust, a tu jest - pyszny, słodki sok wewnątrz rurkowych kwiatów!

Okazuje się jednak, że koniczyna to nie tylko doskonała roślina miodu, ale także smaczna pasza dla zwierząt domowych: króliki, kozy i krowy. Nawet kury go nie odmawiają.

Koniczyna jest dobrym lekarstwem.

• Ze względu na obecność w niej dużej ilości witamin C, B i karotenu, koniczyna jest używana do niedoboru witamin i niedokrwistości.
• Koniczyna zawiera białko, tłuszcze, błonnik, alkaloidy, glikozydy, olejki eteryczne, garbniki, kumarynę i kwasy salicylowe.
• Koniczyna ma działanie ściągające, antyseptyczne i moczopędne, dlatego stosuje się ją w przypadku biegunki, choroby nerek.
• Ze względu na działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i antyseptyczne koniczyna stosowana jest w ostrych infekcjach wirusowych dróg oddechowych, malarii, a jej właściwości antyalergiczne mają korzystny wpływ na leczenie astmy oskrzelowej.
• Na zewnątrz koniczyna używana jest w postaci płynów do oparzeń i wrzodów.
• Koniczyna służy do zwiększenia krzepliwości krwi, w leczeniu nowotworów złośliwych (jako dodatkowe narzędzie).
• Koniczyna jest zalecana w przypadku miażdżycy, jeżeli ciśnienie krwi jest prawidłowe, ale towarzyszy mu szum w uszach. A także z dystonią neurokomórkową.
• Roślina ta jest przepisywana w celu wzmocnienia laktacji.
• Liście koniczyny są używane do gotowania.

Gdzie rośnie koniczyna

To wieloletnie zioło można znaleźć wszędzie, do 69 ° szerokości geograficznej północnej.

Koniczyna rośnie na łąkach, brzegach lasów, polanach, wzdłuż brzegów rzek, wzdłuż dróg, na zboczach górskich łąk.

Również koniczyna może być łatwo uprawiana na trawniku i w ogrodzie.

Kiedy zbierana jest koniczyna

Koniczyna zaczyna kwitnąć pod koniec maja, a jej kwitnienie trwa prawie do jesieni.

W celach leczniczych zbierać kwiatostany. Ich zbieranie odbywa się w pełnym rozkwicie.

Koniczynowe głowy odrywa się od wierzchołkowych liści.

Podczas gotowania używa się młodych liści koniczyny. Są rozbite przed kwitnieniem rośliny lub na samym początku.

Należy pamiętać, że nie można zbierać koniczyny w pobliżu dróg, w pobliżu składowisk odpadów lub w pobliżu zakładów przemysłowych.

Zbierz koniczynę w suchej pogody, gdy kwiatostany są suche z rosy.Ponieważ kwiaty nie są myte przed suszeniem, zanieczyszczone kwiaty nie mogą być zebrane.

Jak wysuszyć kwiaty koniczyny

Głowice koniczyny suszy się w cieniu lub pod baldachimem. Można je suszyć na strychu, jeśli jest dobrze wentylowany.

Podczas procesu suszenia należy upewnić się, że głowy nie wysychają, w przeciwnym razie wysychają w stanie suchym.

Przechowuj suszone kwiatostany w papierowych torebkach lub płóciennych torbach.

Jak wysuszyć liście koniczyny

Liście koniczyny układa się cienką warstwą w cieniu lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Następnie suszy się je w chłodnym piecu, rozbija na proszek i przesiewa przez sito. Przechowywać w szklanym słoju z dobrze zamkniętą pokrywką.

Do napełniania zup, wystarczy jedna łyżka stołowa na porcję.

Aby przygotować sosy i przyprawy, dodaje się proszek do smaku.

Ponadto proszek z liści koniczyny dodaje się do ciastek, na przykład w babeczkach.

Koniczyna w gotowaniu

Do parzenia herbaty zbierane są kwitnące głowy koniczyny. Kwiatostany są również wykorzystywane do przygotowywania zup i przypraw.

Młode liście koniczyny dodawane są do sałatek, dodatków, zup, warzywnych pasztecików.

Koniczyna: 200 g kwiatostanów koniczyny gotuje się przez 20 minut w jednym litrze wody.Następnie bulion jest chłodzony i filtrowany. Dodaj cukier do smaku i zamieszaj.

Pieczeń wieprzowa z koniczyną: 400 gramów liści koniczyny duszone jest w niewielkiej ilości wody z dodatkiem oleju (40 gramów). Sól i pieprz do smaku. Ta przystawka z dodatkiem gorącego sosu nadaje się do pieczonej wieprzowiny.