Łopian jest dwuletnim chwastem. A jeśli w pierwszym roku życia nie przeszkadza to właścicielom lub po prostu przechodniom, w drugim roku jego kwiaty - sferyczne kolce (łopatki) przywierają do ubrania, uwikłane w sierść zwierząt ...
Niektóre bezlitośnie wyciągają roślinę z wielkimi liśćmi tuż przy korzeniu, nawet nie wiedząc, że są pozbawione doskonałego leku na wiele chorób. Co więcej, wszystkie części rośliny są uznawane za leczące: korzenie, liście, a nawet nasiona.
Korzenie łopianu zebrane w pierwszej jesieni po tym, jak młoda roślina już zaczęła zanikać liście, ponieważ bliżej zimy wszystkie składniki odżywcze gromadzą się w korzeniach. Młode łopian korzenie soczyste i mięsiste. Ale stare korzenie są już zdrewniałe i praktycznie bezużyteczne, ponieważ roślina umiera w drugiej jesieni. Jak odróżnić młodą roślinę od starej? Jest na łopacie, który powstaje w drugim roku.
Korzenie łopianu czasami osiągają długość jednego metra i wnikają głęboko w ziemię. Dlatego podczas kopania rzadko można wyciągnąć cały root. Najważniejsze jest wykopać najgrubszą jego część.
Na wykopanym korzeniu konieczne jest odcięcie części nadziemnej, a następnie nieco ją osuszyć, a następnie dokładnie oczyścić z ziemi za pomocą pędzla. I tylko wtedy kontynuuj dalsze suszenie. Niektórzy zamawiający natychmiast myją korzeń w zimnej wodzie, a dopiero potem wysychają. Ale nie jest to zalecane, ponieważ wpływa negatywnie na jakość surowców.
Czyste korzenie wycinają małe korzenie, mechaniczne uszkodzenia, wycinają zgniłe miejsca. Następnie duże korzenie są cięte na mniejsze kawałki, z których każda jest cięta wzdłużnie na dwie lub cztery części (nie całkowicie), zawieszana na naprężonych linach i suszona w cieniu w tej postaci, ale w ciepłym miejscu: na strychu - bliżej dachu, blisko bateria lub piec. Małe części korzeni można rozłożyć na tkaninę lub matę. Ale podczas suszenia korzeni pokój musi być wentylowany.
W przypadku przyspieszonego suszenia można użyć kuchenki lub pieca, ale temperatura nie powinna przekraczać 45 °. Suszone korzenie stają się lekkie i tracą do 80% swojej wagi.
Dobrze wysuszone korzenie powinny łatwo pękać, ale nie zginać.
Zapach korzenia łopianu jest słaby, smak słodki.
Suszone korzenie są przechowywane w szklanych słoikach ze śrubową pokrywką przez 2-3 lata.
Korzenie łopianu są stosowane jako napotne, moczopędne, w celu poprawy metabolizmu, chorób skóry i jako środek oczyszczający krew.
Odwar z korzenia łopianu pomaga w zapaleniu żołądka i wrzodach żołądka.
Korzenie łopianu, z oliwą lub olejem migdałowym, tworzą olej łopianu.
W niektórych krajach młode korzenie łopianu są używane do jedzenia. Robią sałatki, gotują zupy. Są smażone, duszone, jedzone na surowo, dodawane do zupy zamiast ziemniaków.
Może korzeń łopianu jest dobry na raka żołądka. Aby to zrobić, trzeba pocierać je na tarce i jeść (bez normy).
Świeży sok pomaga w raku skóry.
Łopianowe liście są również bardzo pomocne. Zawierają więcej witaminy C niż cytryny.
W liściach łopianu znajduje się kwas jabłkowy, kwas cytrynowy, olejki eteryczne.
Łopianowe liście zebrane wczesną wiosną przed kwitnieniem lub podczas pączkowania. Gdy tylko pojawiły się głowy łopatek, zbiory liści zostały zatrzymane.
Najlepszy czas na zbieranie liści jest 9 rano.
Odetnij tylko zdrowe liście. Upuszczone, pożółkłe lub oznaki choroby liście do zbierania nie są odpowiednie.
Następnie liście są cięte na kawałki i układane na tkaninie w ciemnym miejscu, ale z dobrą wentylacją.
Po wyschnięciu liści są one składane w szklane słoiki z pokrywkami i przechowywane przez około rok.
Świeże lub suche liście łopianu stosowane są w bólach stawów, swędzeniu, siniakach, egzemach, modzeli, trądziku, łojotokach, czyrakach ...
Świeże liście są nakładane na chore miejsce na rwa kulszową i zapalenie korzonków nerwowych.
Świeże liście są nakładane na głowę podczas bólu głowy.
Młode liście mają właściwości antybakteryjne.
Świeże liście są nakładane na oparzenia.
Młode liście dodawane są do sałatek i zup.
Ekstrakt wodny z liści łopianu łopianu.
