Kiedy zbierać dziurawiec do suszenia

Już jedna nazwa sugeruje, że dziurawiec jest silną, prawie śmiertelną rośliną leczniczą. Ale okazuje się, że jego nazwa oznacza coś zupełnie innego: tłumaczy się z kazachskiego jako "uzdrowiciel ran". Rzeczywiście, dziurawiec zawsze był prawie panaceum na dziewięćdziesiąt dziewięć chorób.

Skład i korzystne właściwości Hypericum

• W zielu Hypericum znajduje się olejek eteryczny, rutyna, kwercytryna, kwercetyna, glikozyd, hiperozyd.
• Istnieją również garbniki, antocyjany, saponiny, karoten, kwas askorbinowy i kwas nikotynowy, witamina P, cholina, alkohol etylowy, mangan, cynk.
• Zioło ma działanie przeciwzapalne, tonizujące, ściągające, hemostatyczne. Pomaga przy bólach głowy i bezsenności.
• Pobudza aktywność serca.
• Ziele dziurawca jest dobrym lekarstwem na leczenie zapalenia jamy ustnej, zapalenia dziąseł. Infuzja hypericum przepłukać usta, aby wyeliminować nieprzyjemne zapachy.
• Myśli traktują choroby żołądka, jelit, a także biegunkę, zapalenie okrężnicy, hemoroidy, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wątroby.
• Hypericum jest skuteczny na przeziębienia, katar sienny i gruźlicę.
• Hypericum leczy chorobę "żeńską".
• To dobry środek przeciwrobacze.
• Ze względu na właściwości fotouczulające dziurawca stosuje się go w leczeniu bielactwa, czyli przyjmowanie dziurawca zwiększa wrażliwość człowieka na promieniowanie ultrafioletowe.
• Ta roślina pomaga w schorzeniach stawów i reumatyzmie.

Przeciwwskazania

• Roślina jest lekko toksyczna, więc jej długotrwałe stosowanie może powodować nudności i gorycz w jamie ustnej.
• Przedawkowanie może powodować depresję układu nerwowego.
• Hypericum nie można zażywać z nadciśnieniem, ponieważ roślina zwiększa ciśnienie krwi.
• Dlatego większość dziurawca przyjęto w formie opłat iw małych dawkach.

Jak i kiedy zebrać dziurawiec

Najczęściej dziurawiec rośnie na obrzeżach dróg, na krawędzi lasu, polanach, a także w ogrodach i ogrodach warzywnych.

Do przygotowania surowców leczniczych stosuje się wyłącznie dziurawiec zwyczajny, która różni się od innych rodzajów niezwykłych liści z wieloma przezroczystymi "dziurami".

Pomimo tego, że jest to dość wysoka roślina (do 80 cm), tylko liściaste wierzchołki z kwiatami nie dłuższymi niż 30 cm nadają się do suszenia.

Czas kwitnienia w Hypericum jest dość długi - od czerwca do sierpnia. Ale zaleca się zebrać ziele dziurawca na początku kwitnienia przed pojawieniem się owoców, które powstają we wrześniu-październiku.

Do zbioru wybierz suchą i słoneczną pogodę po wyschnięciu rosy.

Zwróć także uwagę na miejsce uprawy Hypericum. Nie można angażować się w zbiory w pobliżu autostrad i zakładów przemysłowych, ponieważ rośliny są w stanie wchłonąć wszelkie emisje i toksyczne substancje.

Ponieważ łodygi Hypericum są dość twarde, a następnie pokroić je nożem lub sierpem. Nie można wyciągnąć roślin z korzenia, ponieważ prowadzi to do zmniejszenia populacji tego gatunku.

Wytnij pędy luźno umieszczone w workach lub na trawie w cieniu, a następnie przenieś je do miejsca suszenia.

Jak wysuszyć ziele dziurawca

Dziurawiec zwyczajny w postaci ciętej nie podlega długiemu przechowywaniu - staje się czarny z powodu przegrzania i traci większość swoich leczniczych właściwości. Dlatego należy go wysuszyć tak szybko, jak to możliwe.

Suszenie odbywa się w cieniu, pod szopą lub na poddaszu z dobrą wentylacją. Surowce układa się na papierze, tkaninie lub sitach o cienkiej warstwie nie większej niż siedem centymetrów.

Jeśli temperatura powietrza nie jest wystarczająco wysoka, spróbuj użyć suszarki, ale suszenie odbywa się w temperaturze nie wyższej niż 40 °, ponieważ olejki eteryczne są niszczone w wysokich temperaturach.

Surowce podczas suszenia wymagają ciągłego mieszania w celu uzyskania jednolitego suszenia.

Ziele dziurawca można wysuszyć, wiążąc w małych pęczkach i zwisając z wierzchołków w cieniu lub pod baldachimem.

Po dwóch dniach gałęzie Hypericum całkowicie wyschły.

Znaki jakości surowców:

• Dobrze wysuszone gałązki pękają z hukiem.
• W surowcu nie powinny być zanieczyszczenia więcej niż 1%.
• Surowiec powinien składać się z gałązek o długości nie większej niż 25 cm, z liśćmi, kwiatami i minimalną liczbą niedojrzałych owoców - wieloziarniste skrzynki 5 x 6 mm.

Przechowywać ziele dziurawca w lnianych workach lub papierowych torebkach w suchym, ciemnym miejscu w temperaturze pokojowej.

Okres trwałości surowców przez 2-3 lata.