Produkty zawierające kwas szczawiowy

Kwas szczawiowy jest związkiem organicznym występującym w przyrodzie, zarówno w postaci czystej, jak i w postaci soli szczawianowych. Po raz pierwszy substancja ta została odkryta pod koniec XVIII wieku w badaniach nad kwasem solnym. Po kilkudziesięciu latach (w 1824 r.) Niemiecki naukowiec Friedrich Weler zdołał zsyntetyzować go z cyjanu.

Dzisiaj kwestia korzystnych właściwości tego związku i jego negatywny wpływ na ludzkie ciało pozostaje otwarta. Udowodniono, że niekontrolowane spożywanie żywności bogatej w kwas szczawiowy powoduje rozwój kamieni nerkowych i innych procesów patologicznych. Ponadto substancja ta pełni w ciele ludzkim wiele użytecznych funkcji i chroni narządy wewnętrzne i systemy przed niekorzystnym wpływem czynników endogennych i egzogennych.

Korzyści i szkodliwość kwasu szczawiowego

Kwas szczawiowy jest produktem pośrednim metabolizmu, którego nadmiar jest szybko wydalany z organizmu w postaci szczawianów. Podane połączenie jest nie tylko całkowicie nieszkodliwe dla zdrowej osoby, ale przynosi wymierne korzyści. W szczególności ta substancja i jej sole:

• pozytywnie wpływać na stan i funkcjonowanie układu pokarmowego;
• stymulować mięśnie;
• znormalizować system nerwowy;
• mają korzystny wpływ na żeński układ moczowo-płciowy (pomagają zapobiegać rozwojowi miesiączkowania i niepłodności kobiecej, pozbywają się bólu i obfitych krwawień podczas menstruacji, eliminują nieprzyjemne objawy menopauzy);
• zapobiegać rozwojowi niepłodności i impotencji u mężczyzn;
• mają doskonałe właściwości bakteriobójcze;
• uznane za niezbędnych asystentów w walce z infekcjami jelit, gruźlicą, nieżytem nosa, chlamydią, zapaleniem zatok, migrenami, reumatyzmem i innymi patologiami.

Szkodliwe właściwości tego związku przejawiają się, kiedy jest nadmiernie wstrzykiwany do organizmu wraz z żywnością, która została poddana obróbce kulinarnej lub podczas awarii wymiany. Nadmiar substancji wchodzi w reakcję chemiczną z kationami magnezu, wapnia i żelaza, tworząc kryształy drażniące tkanki dróg moczowych i nerek (to jest prowokując rozwój kamicy nerkowej lub kamieni nerkowych). Wraz z tym nadmierne spożywanie pokarmów o wysokiej zawartości kwasu szczawiowego może powodować następujące patologie:

• zaburzenia serca;
• uszkodzenie naczyń;
• pojawienie się bolesnego lub ostrego bólu w jamie brzusznej, w pachwinie;
• zaburzenia żołądka z zaburzeniami stolca;
• niewydolność układu oddechowego.

Bezpieczne dawki kwasu szczawiowego

Udowodniono, że zdrowi ludzie mogą spożywać pokarmy bogate w kwas szczawiowy i szczawiany, nie martwiąc się o początkowy niekorzystny wpływ na organizm. W takim przypadku konieczne jest zagwarantowanie tylko tego, że na każde 100 g spożywanych produktów nie ma więcej niż 50 mg tej substancji i jej soli. Jednocześnie zaleca się, aby osoby cierpiące na dnę moczanową, chorobę nerek, reumatoidalne zapalenie stawów lub zaburzenia metaboliczne ściśle przestrzegały diety, która minimalizuje przyjmowanie tego związku.

Jakie pokarmy zawierają kwas szczawiowy?

Głównymi źródłami kwasu szczawiowego są produkty pochodzenia roślinnego. W tym samym czasie w liściach roślin stężenie tego związku jest znacznie wyższe niż w ich łodygach lub korzeniach. W produktach mlecznych, rybach i mięsie ta substancja występuje rzadko i w małych ilościach.

Pokarmy, w których występuje kwas szczawiowy, są zwykle podzielone na następujące grupy:

• zawierające tę substancję w wysokich stężeniach - ziarna kakaowca, boćwina, rabarbar, burak, szpinak, kiełki pszenicy, niektóre orzechy, suche herbatniki;
• z umiarkowaną zawartością tego związku - czekolada, por, płatki owsiane, pietruszka, malina, winogrona, seler, czerwona porzeczka, zielony groszek, truskawki, bakłażany, siano pasternak, śliwki, dżemy owocowe i marmolada;
• o niskiej zawartości kwasu szczawiowego i szczawianu - soki owocowe, wieprzowina, wątroba zwierzęca, boczek, ryby morskie, produkty mleczne, makaron, sok pomidorowy, pieczarki, ogórki, pomidory, suszone owoce, herbata, czarna porzeczka, kawa, cebula i zielona cebula, owoce ogrodowe, ananasy, kalafior, itp.

Bardziej szczegółowe informacje na temat zawartości tego związku i jego soli w produktach spożywczych zebrano w tabeli.

Jak uniknąć nadmiernego gromadzenia się szczawianów w organizmie?

Aby uniknąć skutków nadmiernego gromadzenia się kwasu szczawiowego w organizmie i jego złogów w organach i tkankach w postaci soli, konieczne jest:

• staraj się jeść warzywa surowe;
• przed obróbką cieplną produktów zanurz je na kilka minut we wrzącej wodzie;
• podczas gotowania warzyw kilkakrotnie zmieniaj wodę;
• połączyć stosowanie produktów zawierających tę substancję z wapniem;
• używaj tylko młodych, świeżych liści warzyw do gotowania;
• wypijać więcej niż półtora litra czystej lub mineralnej wody w ciągu dnia (spożywanie zup i innych napojów nie jest liczone jako ta norma), a także co najmniej 100 g soku z cytryny (zaleca się dodawać go w niewielkich ilościach do wody i innych napojów);
• Nie dopuść do przedawkowania witaminy C, spróbuj uzyskać kwas askorbinowy z produktów, a nie z kompleksów witaminowo-mineralnych.

Ważne jest, aby pamiętać, że pierwsze oznaki gromadzenia nadmiaru kwasu szczawiowego w organizmie, jego sole i objawy rozwoju chorób współistniejących to:

• nawracający ból nerek, podbrzusza, dolnej części pleców;
• pojawienie się zanieczyszczeń krwi lub ropy w moczu;
• zrzucanie małych kamieni z moczem (z reguły wyładowanie występuje po kolce nerkowej w przypadku kamieni nerkowych).

Jeśli zauważysz takie objawy, powinieneś jak najszybciej uzyskać profesjonalną pomoc medyczną.