Jakie pokarmy zawierają krzem

Krzem (Si) jest pierwiastkiem chemicznym, który zajmuje drugie miejsce pod względem rozpowszechnienia na naszej planecie. Związki tej substancji (krzemionka) są obowiązkowymi złożonymi składnikami komórek roślinnych. To krzem pomaga roślinom utrzymać normalną elastyczność i siłę łodyg.

W ludzkim ciele krzem jest zawarty w niewielkich ilościach (udział tego pierwiastka stanowi około 0,001% całkowitej masy). Niemniej jednak związki tej substancji mają znaczący wpływ na większość procesów chemicznych zachodzących w ludzkim organizmie.

Biologiczne funkcje krzemu

Krzem jest biogenicznym pierwiastkiem zaprojektowanym do wykonywania wielu funkcji życiowych w ludzkim ciele. W szczególności ta substancja:

• przyczynia się do normalnej absorpcji fosforu, wapnia, potasu i innych substancji pożytecznych;
• nadaje elastyczność naczyniom, tkance łącznej, ściankom przewodu żołądkowo-jelitowego;
• pomaga przywrócić kości w złamaniach i innych urazach;
• uczestniczy w procesie usuwania toksycznych substancji z organizmu;
• zapobiega tworzeniu się nadmiaru cholesterolu i rozwoju miażdżycy;
• zmniejsza prawdopodobieństwo udarów i innych chorób serca;
• poprawia stan płytek paznokciowych i włosów, zwiększa ich tempo wzrostu, zapobiega rozwojowi łysienia;
• spowalnia starzenie się organizmu;
• stwarza warunki do produkcji hormonów, enzymów i aminokwasów w organizmie;
• poprawia przewodnictwo włókien nerwowych;
• zapewnia warunki dla normalnego funkcjonowania wielu struktur mózgu;
• zapobiega rozprzestrzenianiu się heterogenicznych procesów degeneracyjnych.

Ponadto krzem ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu odpornościowego.

Dzienne zapotrzebowanie na krzem

Średnio ludzki organizm zawiera 0,7-0,9 g krzemu. Równocześnie znaczące stężenia tej substancji znajdują się w tkance łącznej, włosach, w warstwie naskórka skóry, w kościach i węzłach chłonnych.

Aby utrzymać stężenie krzemu w tkankach ludzkiego organizmu na stałym poziomie, należy zapewnić dzienne spożycie tej substancji w ilości od 6 do 20 mg. Co więcej, wielu naukowców jest skłonnych sądzić, że dzienna stopa spożycia krzemu powinna wynosić 40-90 mg.Ogólne zapotrzebowanie na tę substancję może wzrosnąć wraz z osteoporozą, złamaniami kości i zaburzeniami neurologicznymi.

Jakie pokarmy zawierają krzem?

Krzem jest obecny we wszystkich produktach spożywczych opartych na roślinach. Większość tej substancji znajduje się w zbożach, warzywach i innych produktach bogatych w niestrawne węglowodany (w nieoszlifowanym ryżu, jęczmieniu, owsie itp.). Ponadto, krzem bogaty w niektóre produkty mięsne i mleczne, drób, kurze jaja i owoce morza. Bardziej szczegółowe dane dotyczące zawartości tej substancji w żywności podano w tabeli.

Produkt	Zawartość krzemu, mg na 100 g
Unpolished ryżu	1242
Owsianka	1004
Proso	756
Kasza jęczmienna	602
Nasiona sezamu	198
Soja	179
Poziomka	101
Szparagi	99
Fasola	93
Miazga z ananasa	91
Ciecierzyca	91
Rzepa	89
Żyto	86
Groch	85
Melon	83
Soczewica	82
Gryka	82
Orzeszki ziemne	81
Buraki	78
Banany	78
Brokuły	76
Kalarepa	72
Awokado	66
Kukurydza	62
Czarna porzeczka	62
Batat	61
Orzechy włoskie	61
Biała kapusta	54
Gałka muszkatołowa	54
Ogórki	54
Mack	52
Krakersy pszenne	52
Migdał	52
Orzech laskowy	51
Pistacje	51
Ziemniaki	51
Ryc	49
Owoc wiśni	43
Rzodkiewka	42
Grejpfruty	42
Korzeń chrzanu	40
Jagody malinowe	39
Miazga z dyni	32
Cukinia	31
Bakłażan	30
Selerowy kłącze	30
Śliwka wiśniowa	29
Brukselka	27
Czerwona porzeczka	27
Squash	26
Marchew	26
Nasiona dyni	26
Kalafior	24
Słodka papryka	24
Jagody	23
Zielony groszek	22
Korzeń imbiru	18
Owsianka	16
Winogrona	14
Owoce agrestu	14
Arbuzy	14
Brzoskwinie	12
Aronia	12
Pomidory	11
Chleb żytni	9
Żurawina	8
Semolina	8
Pomarańcze	7
Morele	7
Gruszki	7
Makaron	6
Śliwka ogrodowa	5
Orzechy sosny	4
Chleb pszenny	2
Jabłka	2

Warto zauważyć, że krzem jest łatwo niszczony podczas gotowania żywności. W celu utrzymania maksymalnego stężenia tej substancji w gotowych posiłkach konieczne jest:

• zminimalizować czas gotowania w ogniu;
• jeść owoce ze skórą (w tych przypadkach, gdzie jest to możliwe).

Cechy absorpcji krzemu

Absorpcja krzemu, który dostaje się do organizmu równocześnie z pokarmem, zachodzi w jelicie. Jednocześnie około 4% związków krzemu obecnych w składzie pożywienia jest absorbowanych średnio.

Istnieje kilka czynników, które mają negatywny wpływ na proces wchłaniania krzemu przez organizm. Należą do nich:

• szeroki zakres chorób przewodu pokarmowego;
• pasożytnicze inwazje;
• nadmierne spożycie mleka, mięsa i owoców morza;
• nadmiar aluminium.

Absorpcja krzemu przyczynia się do spożycia żywności wzbogaconej o błonnik pokarmowy, wapń, mangan, potas i magnez.

Niedobór krzemu

Główną przyczyną niedoboru krzemu w tkankach ludzkich uznanych za powierzchowne podejście do otrzymywania diety (używania produktu, w którym jest substancja nadużycie nieaktywny wyrafinowane potrawy i dania z dużą zawartością aluminium, przestrzeganie zbyt restrykcyjne diety i wsp.). Ponadto brak krzemu może być spowodowany:

• zwiększony wydatek tej substancji powstaje na tle dużego wysiłku fizycznego, przyspieszonego wzrostu organizmu itp .;
• awarie wymiany;
• mała kwasowość soku żołądkowego;
• choroby pasożytnicze.

Główne objawy niedoboru krzemu to:

• nadmierna utrata włosów, przerzedzenie i łamliwość;
• nadwrażliwość na zmienne warunki pogodowe;
• ciągłe wahania nastroju;
• zmęczenie;
• słaba koordynacja ruchów, lekka chwiejność podczas chodzenia;
• zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, pojawienie się objawów miażdżycy;
• osłabienie tkanki kostnej, częste złamania kości;
• zwiększona tendencja do rozwoju chorób zapalnych przewodu pokarmowego;
• zwiększone ryzyko chorób grzybiczych.

Długotrwały niedobór krzemu może powodować cukrzycę, choroby serca i raka. Dlatego przy identyfikacji objawów wskazujących na niewystarczające spożycie tej substancji w organizmie konieczne jest dostosowanie diety, zapewniając wzbogacenie jej produktów zawierających krzem.

Nadmiar krzemu

Uwzględniono czynniki przyczyniające się do powstawania nadmiaru krzemu w organizmie:

• mieszka w obszarach o wysokim stężeniu substancji w powietrzu i wodzie;
• praca polegająca na częstym kontakcie z substancjami zawierającymi krzem;
• nadużywanie produktów, dodatków i leków zawierających krzem;
• wymienić awarie.

Znaki wskazujące na nadmierne gromadzenie krzemu w narządach i tkankach ludzkiego ciała to:

• rozwój zwłóknienia płuc;
• tworzenie się kamieni w tkankach nerek;
• choroby onkologiczne jamy brzusznej i opłucnej;
• krzemica;
• zmniejszona wydajność i ciągłe zmęczenie;
• drażliwość;
• duszność;
• naruszenie termoregulacji ciała (temperatura wzrasta powyżej 37,5 stopnia lub obniża je poniżej 36,3 stopnia);
• stany depresyjne.

Kiedy te objawy zostaną wykryte, należy chronić przed działaniem czynników, które powodują powstawanie nadmiaru krzemu w organizmie w możliwie najkrótszym czasie. Ponadto należy skonsultować się z lekarzem i, jeśli to konieczne, poddać się zaleconej terapii.