Chociaż cukier jest "słodką śmiercią", jak to ujęła jedna z bohaterek filmowych, bez niego prawie niemożliwe jest życie. Nawet jeśli nie umieścisz go w herbacie, jak możesz bez problemu gotować kompot, kaszę mannę, piec naleśniki lub ciastka serowe?
Dlatego każda gospodyni ma co najmniej niewielką podaż cukru. A jeśli jest właścicielem całej torby, może gotować dżem i karmić swoje gospodarstwo domowe codziennie pysznymi słodkimi deserami.
Ale aby zapasy nie zostały utracone, każda gospodyni domowa musi wiedzieć, jak przechowywać cukier w domu.
Cukier to produkt, który podobnie jak gąbka pochłania wilgoć i zapachy.
Znając jego właściwości higroskopijne, niektórzy pozbawieni skrupułów sprzedawcy robią z nim ten numer: umieszczają wiadro z wodą obok torby z cukrem, a po kilku godzinach masa cukru cudownie rośnie.
Następnie, wchodząc w odpowiednie dla niego warunki, cukier wysycha, uzyskując postać pojedynczego wytłoczonego bloku. Im większa ilość cukru, tym mocniejsza słodka bryła.
Dlatego kupując cukier, gospodyni powinna zwrócić uwagę na warunki, w których jest przechowywany.
Cukier w otwartej torbie łatwo pochłania nie tylko wilgoć, ale także zapachy, które wydzielają przyprawy, herbatę, ryby, kiełbasy. Ta okolica często pojawia się w małych sklepach znajdujących się na rynku. Od zakupu cukru, który jest w tak strasznych warunkach, lepiej odmówić.
Cukier trafia do supermarketów najczęściej w opakowaniach fabrycznych. Ale tutaj należy zwrócić uwagę na produkty w sąsiedztwie. Obok cukru nie powinno być półek z przyprawami, a nawet więcej z artykułami gospodarstwa domowego.
Pobliskie słodycze również przyczynią się do tego, że cukier nabędzie specyficzny smak waniliowy.
Przy zakupie ważonego cukru warto zwrócić uwagę na jego wygląd. Nie powinien być w postaci grudek. A jeśli cukier jest lekko skompresowany pod ciężarem jego wagi, to przy wstrząsaniu worka zwykle przyjmuje stan normalny.
Przechowywanie niewielkiej ilości cukru zwykle nie sprawia większych trudności.