Żadna rozważna gospodyni nie opuści rodziny na zimę bez kilku słoików pachnącego, smacznego i bardzo zdrowego miodu. Są one leczone przeziębienie i wiele chorób przewlekłych, wzmacniają układ odpornościowy, stosowane w przygotowaniu różnych potraw. Dlatego miód w domu jest jednym z najważniejszych preparatów zimowych, ale tylko pod warunkiem, że kupiłeś produkt naprawdę wysokiej jakości, a nie podróbkę, z której szkoda może być czymś więcej niż tylko dobrem.
Pomimo tego, że pszczelarstwo jest jedną z bardzo udanych i dochodowych gałęzi rolnictwa, niezwykle trudno jest znaleźć na rynku naturalny miód, bez żadnych zanieczyszczeń i dodatków. Dążąc do zysku, niektórzy sprzedawcy rozcieńczają go wodą lub dodają różnego rodzaju wypełniacze, które nie tylko osłabiają smak produktu, ale mogą również stanowić prawdziwe zagrożenie dla zdrowia. Dlatego, aby nie wyrzucać pieniędzy na wiatr, należy nie tylko dobrze znać różne odmiany miodu, ale także odróżniać je od licznych fałszerstw.
W zależności od rodzaju rośliny, z której zbierany jest nektar, miód może być w zakresie od mlecznego do brązowawego. Jednak w każdym przypadku naturalny miód ma wystarczającą przezroczystość i bardzo delikatną teksturę. Jeżeli miód gromadzi się co najmniej sześć miesięcy, prawdopodobieństwo powstania kryształów jest bardzo wysokie, co jednak nie wpływa na jakość produktu. Jednak ten niuans powinien być brany pod uwagę, gdy próbujesz wpakować zeszłoroczny miód na rynek, przedstawiając go jako żniwo nowego sezonu.
Z reguły każdy sprzedawca daje kupującym możliwość wypróbowania proponowanego produktu, a ta możliwość powinna z pewnością zostać wykorzystana przy wyborze miodu. To prawda, że nie trzeba wysyłać w ustach łyżki ze słodką, bursztynową masą. Najpierw musisz poczuć zawartość słoika, upewniając się, że miód ma charakterystyczny aromat.. Jeśli jest nieobecny, bardzo prawdopodobne jest stwierdzenie, że przed tobą jest mieszanina miodu i melasy. Szkoda, oczywiście, nie będzie, ale korzyści zdrowotne w leczeniu różnych chorób będą bardzo wątpliwe. Drugim znakiem, na który należy zwrócić uwagę, jest płynność miodu.. Jeśli włożysz łyżkę do słoika, a następnie wyciągniesz i przekręcisz lekko, wtedy naturalny miód bez zanieczyszczeń zwinie się na nim, prawie bez spuszczania wody.Zbyt płynna konsystencja produktu wskazuje, że albo nie jest dojrzały w grzebieniu, a zatem jest pozbawiony enzymów użytecznych dla organizmu lub rozcieńczonych wodą. W każdym razie taki zakup najlepiej jest odmówić.
Idąc na miód, należy chwycić za pomocą zwykłego ołówka chemicznego, który może być używany jako rodzaj testu lakmusowego. Faktem jest, że bardzo często w celu zagęszczenia miodu po rozcieńczeniu wodą dodaje się do niego mąkę, skrobię, a nawet kredę. Bardzo łatwo jest określić ich obecność w produkcie, wystarczy tylko włożyć kroplę puszki na kartkę papieru, pocierać ją i narysować ołówkiem chemicznym na wierzchu. Jeśli w ciągu kilku minut na papierze pojawi się charakterystyczna niebieska lub fioletowa linia, możesz mieć pewność, że oferowany jest produkt z wypełniaczem. Poniższy test jest przydatny w przypadkach, w których sprzedawcy nie wylewają miodu z puszki przed kupującymi, ale oferują ją do sprzedaży w opakowaniu. Nie wahaj się otworzyć słoika i wymieszaj jego zawartość łyżeczką, która prawdopodobnie będzie na ladzie. Jeśli grudki lub błotnisty szlam wypłyną na powierzchnię, produkt jest wyraźnie sfałszowany.Nie należy obawiać się, że czysty miód może zostać zepsuty przez miód, który jest sterylny i ma doskonałe właściwości dezynfekujące.
Jeśli więc wszystkie testy zakończyły się sukcesem i nie ujawniły żadnych widocznych nieprawidłowości, można kupić około 100-200 miodu za próbkę i kontynuować badania w domu. Przede wszystkim musisz się dowiedzieć czy produkt zawiera wodę, której początkowo nie powinno tam być. Aby to zrobić, należy nałożyć niewielką ilość miodu na zwykłą serwetkę i sprawdzić, czy będzie ona wchłonięta. Jeśli tak się stanie, a serwetka zmoknie, wtedy możesz być pewien, że miód jest rozcieńczony wodą. Jego obecność można również zidentyfikować za pomocą kawałka chleba, który jest wystarczająco zanurzony w miodzie. W obecności wody bułka tarta po prostu skrada się w dłonie, a jeśli miód jest naturalny, stwardnieje.
W celu ustalenia w domu ewentualnych zanieczyszczeń, które mogą być zawarte w zakupionym produkcie, wystarczy rozpuścić łyżeczkę miodu w ciepłej wodzie i sprawdzić, czy nie ma osadów na dnie. Następnie w powstałej mieszaninie upuszcza się trochę jodu. Jeśli zmienia się kolor płynu, sprzedajesz fałszywkę.Jeśli chodzi o cukier, który jest często dodawany w celu zwiększenia objętości i wagi, można go zidentyfikować w produkcie w następujący sposób. Należy wziąć metalowy pręt lub pręt, dokładnie rozgrzać go gazem, następnie umieścić w miodzie i natychmiast wyciągnąć. Jeśli produkt jest czysty, nic nie przyklei się do metalu. W przeciwnym przypadku spalony cukier lub inne zanieczyszczenia, które zmieniają swoją strukturę w wysokiej temperaturze, niezmiennie pojawią się na powierzchni pręta.
Właściwe przechowywanie miodu w domu to prawdziwa sztuka, którą trzeba perfekcyjnie opanować, aby zawsze mieć pod ręką produkt wysokiej jakości i naprawdę użyteczny. Najpierw musisz wybrać odpowiednie danie, do którego możesz użyć czystych i suchych szklanych słoików lub plastikowych pojemników. Miodu nie należy przechowywać w metalowych pojemnikach, ponieważ produkt utlenia się i traci nie tylko jego smak, ale także właściwości gojące. Pojemnik do przechowywania miodu powinien mieć szczelne wieczko, aby uniknąć wnikania wilgoci. Jeśli tak się stanie, miód może fermentować i stać się bezużyteczny.
Miejsce do przechowywania miodu również musi być wybrane ostrożnie.W żadnym wypadku nie można umieścić go w lodówce lub na parapecie w bezpośrednim świetle słonecznym, ponieważ światło ultrafioletowe, a także wysokie i zbyt niskie temperatury dla tego produktu są absolutnie przeciwwskazane. Idealną opcją jest pomieszczenie do przechowywania lub piwnica z ograniczonym dostępem do światła słonecznego, temperatura powietrza + 15-20 stopni i niski poziom wilgotności.
