Mango należy do rodzaju roślin tropikalnych z rodziny sumach (anacardia). Podobnie nazywany jest słodki owoc tego drzewa. Do celów kulinarnych najczęściej stosuje się mango indyjskie (Mangifera indica, drzewo mango lub Indian Magnifer). Ten owoc stał się symbolem narodowym (jednym z kilku) dla Indii i Pakistanu. Ta konkretna roślina jest zwykle opisywana jako główny rodzaj mango uprawianego przez człowieka. W tropikach (szczególnie w Indiach) owoc ten nazywany jest owocem bogów. W tym kraju kultura była produkowana od czasów starożytnych, a obecnie wszystkie stany pasów tropikalnych uprawiają mango.
Historia mango trwa około ośmiu tysięcy lat. W Indiach popularna legenda o dawaniu tego drzewa Buddzie, bogu Amradarikowi. Odwołania do mango znaleziono w pracach poety Amira Khusrana (opisano możliwość użycia go w postaci niedojrzałej). W XVI wieku cesarz Akbar kazał zasadzić sto tysięcy drzew mango w stanie Bihar. Obecnie w Indiach prawie 75% ogrodów zajmuje ta właśnie kultura. Nieco później niż w epoce wielkich odkryć geograficznych Portugalczycy przynieśli mango do Afryki Wschodniej.W połowie XVIII wieku mieszkańcy Barbados i obywatele Brazylii poznali owoce. Po kolejnym stuleciu mango dotarło do wybrzeży Stanów Zjednoczonych i zyskało popularność również w Australii, Afryce Południowej i na Bliskim Wschodzie.
Terytorium dystrybucji mango jest raczej niewielkie. Dzikie mango można znaleźć między stanem Indii Assam i Myanmar w lasach tropikalnych. W sanskrycie słowo "mango" oznacza "wielki owoc". Ale produkcja tego owocu jest szeroko rozpowszechniona na terytorium wszystkich krajów o klimacie optymalnym dla wzrostu mango: Indie, Meksyk, Kuba, Chiny, Australia, Hiszpania. Indyjscy producenci są uważani za głównych eksporterów produktu. Istnieją nowe odmiany mango, zdolne do wywoływania i uprawy w Krasnodarze i na terytorium Stawropola.
Wysokie drzewo mango może wzrosnąć z 10 do 30-40 metrów przy średnicy korony do 12 metrów. Liście, które się pojawiają, mają różowawy żółty kolor, gdy się rozwijają, stają się ciemnozielone. Małe kwiaty mango są zabarwione na kolor różowy lub biały, a dzięki zapachowi są bardzo podobne do lilii. Każde drzewo produkuje około 300-1000 kwiatów, ale owoce pojawiają się tylko z dużych kwiatostanów (nie więcej niż 2 mango dla każdej grupy kwiatów).Po kwitnieniu 4-6 miesięcy przechodzi, a następnie można obserwować proces dojrzewania owoców. Każdy owoc ma kształt owalu lub jajka i może ważyć od 250 g do 1 kg. Dojrzewanie odbywa się na długich łodygach rośliny. Kolor mango nie musi być monotonny, a na skórze jednego owocu często można znaleźć kombinacje możliwych kolorów skóry: pomarańczowej, czerwonej, żółtej, zielonej. Smak żółtej lub pomarańczowej słodkiej pulpy jest często porównywany z ananasem lub brzoskwinią, chociaż jest dość specyficzny, "mango". Zapach owoców można porównać do połączenia aromatów melonów, moreli i różu. Wszystkie rodzaje dodatków są wykonane z niedojrzałych kwaśnych owoców. Z pewną wrażliwością można złapać zapach terpentyny w smaku mango, który jest integralną cechą członków rodziny sumach. W zależności od stopnia udomowienia i odmiany, zapach terpentyny można wyczuć w większym lub mniejszym stopniu. Najbardziej znane odmiany mango nie mają wskazanej wady. Wydajność soku z mango z owoców wynosi 60-85%. Duże nasiona mango znajdują się wewnątrz owocu, podobnie jak inne owoce pestkowe. Jego długość wynosi 5-6 do 10 cm, a jego masa sięga 50 g.Plony ogrodów mango wynoszą od 50 do 75 centów plonów na hektar.
Liczne odmiany mango opisano głównie w Indiach i Indonezji (odpowiednio 1500 i 900 odmian). W przeciwieństwie do deserów podawanych do stołu produkowane są techniczne, z których wytwarza się żywność w puszkach. Starają się stworzyć drzewko mango w środku (bonsai), ale w tym przypadku będzie ono w stanie zadowolić oko jedynie udoskonaleniem form, ale nie przyniesie owocu.
W niedojrzałych owocach jest dużo skrobi, ale w dojrzałym mango składnik ten zamienił się już w pewną liczbę węglowodanów: glukozę, sacharozę, maltozę. Owoc owoców zawiera dużo polifenoli, które są w stanie zneutralizować działanie wolnych rodników i opóźnić proces starzenia. Triterpen i kilka innych składników mango walczy z guzami i zapewnia ich zapobieganie.
Wartość odżywcza 100g mango:
Witaminy 100 g mango:
Wartość energetyczna opisanego owocu jest stosunkowo niewielka. Stopień dojrzałości określa dokładną wartość kaloryczną w 100 gramach produktu - od 60 do 70 kcal. Nektar azjatyckiego jabłka zawiera mniej kalorii - 42 kcal na 100 g. Takie wysokie wskaźniki wartości energetycznej mango odnoszą się do stężenia glukozy u pacjenta w miazdze. Ten niezbędny związek jest nieodzownym źródłem energii. Jednocześnie, w porównaniu z podobnymi słodkimi owocami, mango nadal ma niskie wartości kaloryczne, więc owoce można bezpiecznie włączyć do diety.
W mango jest kilka związków, które wpływają na nasze uczucia. Na przykład owoc wpływa na działanie hormonu zawartego we krwi leptyny, związanego z głodem i regulacją gromadzenia tłuszczu.Dzięki włączeniu mango do diety znacząco zwiększa się niszczenie i eliminacja tłuszczów z organizmu. Jednocześnie nagromadzenia tłuszczów służą jako dodatkowe źródło energii, które staje się dodatkową zachętą do zwiększenia ich rozpadu. Aktywne składniki owoców obniżają apetyt i tworzą uczucie pełności po spożyciu mango. Pomaga to osobom, które tracą na wadze, bez dodatkowego podjadania podczas diety. Potas, który jest bardziej w mango niż w bananach, zapobiega zatrzymywaniu nadmiaru płynów w ludzkim ciele. Witaminy z grupy B pobudzają wątrobę, przyspieszając usuwanie toksyn z organizmu.
Mango jest znane z wysokiej zawartości makroelementów i mikroelementów. Jednym z pierwszych są magnez i fosfor, które wzmacniają zarówno wewnętrzne układy organizmu, jak i włosy, zęby, paznokcie. Skład pierwiastków śladowych jest bogaty w żelazo, cynk, a nawet mangan i selen, których zawartość jest szybko uzupełniana po spożyciu jednego mango.
Makroskładniki 100 g mango:
Elementy śledzenia 100 g mango:
W przeciwieństwie do wielu egzotycznych owoców, mango nie wymaga długiego nałogu. Jednak ten owoc (szczególnie w dużych ilościach) należy stosować ostrożnie.
