Wieprzowina jest jednym z najpopularniejszych rodzajów mięsa na naszej planecie. Przygotowywane z niej dania są podstawą narodowej kuchni krajów Azji Południowo-Wschodniej, Europy, Dalekiego Wschodu i Ameryki Północnej. Produkty mięsne wieprzowe są szeroko rozpowszechnione w innych częściach naszej planety. Zakazy lub ograniczenia dotyczące ich konsumpcji są ustalane tylko w tych stanach, w których ludność wyznaje islam lub judaizm.
Wieprzowina jest spożywana w postaci gotowanej, smażonej i duszonej, używana do gotowania zup, kebabu, galarety, sznycla, gulaszu, klopsików i innych mięsnych potraw. Ponadto wieprzowina i podroby przetwarzane są na kiełbasy, kiełbasy i parówki, na ich bazie wytwarza się produkty wędzone (bekon, szynka, bekon itp.). Czasami cała świnia smażona jest jako osobne danie.
Istnieją dwie odmiany wieprzowiny. Pierwszą klasą wieprzową K jest:
- części łopatki - bezpośrednio na szpatułce i mięso szpatułki na kości (używane do przygotowywania zup, kotletów, pieczeni, nadziewanych i gulaszy);
- schab - mięso kotletowe, grzanki bez kości i schab z kością (odpowiednie do robienia kotletów na kość, sznycel, sznycle, kebaby, pieczenie);
- bez kości, mostek i kość (używane do przygotowywania zup i pieczeni);
- pashina - tkanka mięśniowa brzucha świni (stosowana przy przygotowywaniu barszczu, zup, pieczeni);
- część lędźwiowa - gruba polędwica i polędwiczka (odpowiednie do wyrobu eskalop, zup, pieczeni, szaszłyków, gulaszu);
- szynka bez kości i na kości, filet z szynki (smażony i duszony w całości, używany do krojenia klopsików, pieczeni, wrzących bulionów).
Mięso wieprzowe drugiej klasy to:
- golonka i trzon - przedramię i grzbiet nóg świni (używane do robienia zup, smażone, duszone);
- zbiorniki szyjkowe - mięso policzkowe, szyja bez kości i szyjka kości (stosowane do duszenia, gotowania mięsa z grilla, pieczeni).
Wartość odżywcza wieprzowiny i witamin w jej składzie
Wartość odżywcza wieprzowina zależy od tego, która część tuszy wieprzowej została pokrojona. Średnio część produktu o wadze 100 g zawiera:
- 14,29 g białka;
- 33,78 g tłuszczu;
- 51,419 g wody;
- 0,814 g popiołu;
- 0,218 g kwasów tłuszczowych omega-3;
- 3,417 g kwasów tłuszczowych omega-6;
- 69 814 mg cholesterolu.
Witaminy w wieprzowinie (w porcjach o wadze 100 g):
- 0,519 mg tiaminy (B1);
- 4,09 μg kwasu foliowego (B9);
- 0,469 mg kwasu pantotenowego (B5);
- 0.386 mg równoważnika tokoferolu (E);
- 0,139 mg ryboflawiny (B2);
- 5,711 mg równoważnika niacyny (PP);
- 0.321 mg pirydoksyny (B6);
- 74 446 mg choliny (B4).
Wieprzowina kalorii
- Surowa wieprzowina kaloryczna - 356,69 kcal.
- Polędwiczki wieprzowe z kalorii - 148,599 kcal.
- Duszona kaloria wieprzowina - 234,818 kcal.
- Zawartość kalorii w gotowanej wieprzowinie wynosi 374 668 kcal.
- Smażona kaloria wieprzowina - 488,792 kcal.
- Kaloryczne ramię wieprzowe - 256,794 kcal.
- Wartość kaloryczna mostka (na kości) - 173,334 kcal.
- Szynka wieprzowa kalorii - 262 476 kcal.
- Mięso kaloryczne z szynki wieprzowej - 266,486 kcal.
- Szaszłyk z kalorii wieprzowych - 287,575 kcal.
- Kotlety z kalorii wieprzowych - 466,878 kcal.
- Kotlety schabowe kaloryczne - 349,462 kcal.
Przydatne produkty w wieprzowinie
Makroskładniki na 100g porcji wieprzowiny:
- 284.978 mg potasu;
- 163,127 mg fosforu;
- 23,756 mg magnezu;
- 219,791 mg siarki;
- 57,46 mg sodu;
- 48,512 mg chloru;
- 6 914 mg wapnia.
Elementy śledzenia na 100g porcji wieprzowiny:
- 6,579 mcg jodu;
- 95,688 mikrogramów miedzi;
- 7.776 mcg kobaltu;
- 69,27 μg fluoru;
- 12,248 μg niklu;
- 0,028 mg manganu;
- 13 487 mcg chromu;
- 12,496 μg molibdenu;
- 29,884 μg cyny;
- 2064 mg cynku;
- 1 687 mg żelaza.
Przydatne właściwości wieprzowiny
- Wieprzowina jest bogatym źródłem białka zwierzęcego. Dietetycy polecają sportowcom i pracownikom ciężko pracującym, regularnie włączają się w dietę przygotowaną z jej posiłków.
- Wieprzowina zawiera substancje, które poprawiają funkcjonowanie mózgu.
- Regularne spożywanie wieprzowiny przyczynia się do aktywacji procesów regeneracyjnych w organizmie człowieka, pomaga szybko przywrócić moc po dużych obciążeniach, wyniszczające choroby.
- Skład mięsa wieprzowego zawiera witaminy i inne korzystne związki, które wzmacniają obronę organizmu i pomagają mu przeciwdziałać infekcjom.
- Wieprzowina jest bogatym źródłem cynku i potasu. Regularne spożywanie mięsa wieprzowego pomaga wzmocnić tkankę kostną i pomaga odzyskać szybciej po złamaniach i innych urazach.
- Witaminy z grupy B, zawarte w mięsie wieprzowym, aktywują metabolizm lipidów, węglowodanów i białek. Związki należące do tej grupy mają pozytywny wpływ na pracę ośrodkowego układu nerwowego, pomagają utrzymać jej kształt, skutecznie radzą sobie z drażliwością, nerwicą, bezsennością. Według niektórych dietetyków wieprzowina jest silnym naturalnym środkiem przeciwdepresyjnym.
- Wieprzowina zawiera substancje, które pozytywnie wpływają na potencję u mężczyzn, normalizując pracę układu rozrodczego u kobiet. Przydatne związki obecne w jego składzie, poprawiają skład ejakulatu i zmniejszają ryzyko niepłodności męskiej.
- Niskotłuszczowe mięso wieprzowe zawiera dużo żelaza i innych pożytecznych substancji, które poprawiają funkcjonowanie układu krwiotwórczego. Dlatego dietetycy zalecają osobom, u których zdiagnozowano niedokrwistość, co najmniej raz w tygodniu włączenie do diety posiłków z chudej polędwiczki wieprzowej.
- Według dietetyków regularne spożywanie mięsa wieprzowego ma pozytywny wpływ na produkcję mleka u matek karmiących.
Przeciwwskazania i szkoda dla wieprzowiny
- Wieprzowina jest nasycona hormonem wzrostu. Nadmierne spożycie tego związku w ludzkim ciele wraz z pożywieniem prowadzi do rozwoju procesów zapalnych i przerostowych, zwiększa ryzyko powstania łagodnych i nowotworowych nowotworów nowotworu.
- Wieprzowina zawiera dużo histaminy. Nadmierne gromadzenie tego związku w organizmie zwiększa ryzyko reakcji alergicznych, procesów zapalnych, chorób dróg żółciowych, zakrzepowego zapalenia żył, ropowicy i ropni. Nadmiar histaminy przyczynia się do pojawienia się szeregu chorób dermatologicznych (dermatoza, wyprysk, zapalenie skóry itp.), Prowadzi do rozwoju stanów szokowych i zapaści.Ponadto regularne przyjmowanie dużych dawek może prowadzić do rozwoju arytmii, stanów przed zawałem, zawału mięśnia sercowego i innych patologii serca.
- Według wielu wirusologów tkanka płuc świń wykorzystywanych do produkcji kiełbas, kiełbas, parówek itp. Jest korzystnym środowiskiem dla wirusa grypy. Wraz z wieprzowiną czynniki wirusowe dostają się do organizmu człowieka drogą pokarmową. Po wystąpieniu sprzyjających warunków do rozmnażania (wiosenna awitamina, hipotermia, ciężki wysiłek fizyczny itp.) Wirus zostaje reaktywowany, powodując wystąpienie choroby.
- Wieprzowina jest przeciwwskazana dla osób cierpiących na choroby, które rozwijają się na tle niskiej kwasowości soku żołądkowego.
- Wieprzowina to tłusty produkt o wysokiej wartości energetycznej. Nadużycie wieprzowiny może prowadzić do przyspieszonego przyrostu masy ciała, powstawania blaszek cholesterolowych na ścianach naczynia i rozwoju miażdżycy.
- Osobom cierpiącym na choroby nerek i pęcherzyka żółciowego zalecane jest gwałtowne ograniczenie spożycia wieprzowiny i dań przygotowywanych na jej bazie.
- Wieprzowina jest środowiskiem sprzyjającym rozmnażaniu i rozwojowi różnych pasożytów. W przypadku niezgodności z wymaganiami higieny podczas pracy z wieprzowiną, a także z niedostateczną obróbką cieplną produktów przygotowanych na jej bazie, ryzyko inwazji pasożytniczych znacząco wzrasta.
- Nadużywanie mięsa wieprzowego zwiększa ryzyko zachorowania na raka jelita grubego i inne nowotwory. Stawka spożycia wieprzowiny - nie więcej niż 200 g w ciągu dnia.
Jak wybrać i przechowywać wieprzowinę?
Kupując wieprzowinę w sklepach i na rynkach, należy zwrócić uwagę na następujące punkty.
- Świeża wieprzowina ma jasno różową barwę, na jej powierzchni nigdy nie pojawiają się opalizujące kolory. Zbyt ciemne mięso uzyskuje się poprzez uboju zwierząt w średnim wieku: potrawy przygotowane na jego bazie są bez smaku i trudne. I przeciwnie, zbyt lekki odcień wieprzowiny wskazuje, że dieta ubitej świni była przesycona hormonalnymi lekami, które mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie ludzi.
- Powierzchnia mięsa wieprzowego musi być sucha. W opakowaniu używanym do pakowania wieprzowiny nie powinno być płynu.
- Świeża wieprzowina prawie nie ma zapachu. Czasami pozbawieni skrupułów sprzedawcy próbują ukryć zapach zepsutego mięsa, traktując produkt roztworem nadmanganianu potasu lub octu.
- Wysokiej jakości mięso wieprzowe ma gęstą i elastyczną strukturę: po naciśnięciu palcem na jego powierzchni nie powstają żadne wgniecenia. Luźna konsystencja jest oznaką psucia się mięsa lub nadmiernych preparatów hormonalnych.
- Wielokrotne zamrażanie wieprzowiny znacząco pogarsza jej właściwości odżywcze i smakowe. Fakt wtórnego zamrażania jest łatwy do zainstalowania na małych różowych kryształkach lodu obecnych w mięsie.
Świeżą wieprzowinę można przechowywać w lodówce nawet przez tydzień. Nie należy go używać do przechowywania zapieczętowanego opakowania: najlepiej jest umieścić mięso w głębokiej misce lub patelni z pokrywką. Zamrożoną wieprzowinę można przechowywać w zamrażarce przez około sześć miesięcy.
